Telling stories for a living

Tag: 4K

Ultra Wide Monitors: Yay or Nay?

Ergens eind jaren ’90 – begin 2000

Wie al lang genoeg met computers prult, herinnert zich ongetwijfeld het pre-flatscreen tijdperk met van die gigantisch lelijke, beige bakken van monitors.
Mijn allereerste computerscherm was een 14″ CRT scherm met een resolutie van 800×600 op 100Hz, maar het ding kon ook 1024×768 op 60Hz leveren. En ja, 60Hz dat was niet echt aangenaam om naar de kijken wegens teveel geflikker, maar screen real estate was bijzonder kostelijk in die tijd dus moesten er toegevingen gedaan worden.
Na de nodige vakantiejobs en flink wat sparen maakte die 14″ el cheapo monitor plaats voor de Rolls Royce van de CRT monitors: een Iiyama 21′ CRT monitor alstublieft! Een resolutie van 1600×1200 op 100Hz en als het moest zelfs 2048×1536 op 60Hz. Het ding kostte toen om en bij de 1000 EUR, maar het was elke cent waard.
Van een postzegelformaat naar een gigantische monitor was machtig plezant. Maar alles went en zo ook dat 21″ scherm. In die periode bestond er niks groter (en volgens mij zijn er nooit grotere CRT monitors geweest) en dus was de enige optie om voor een multi-monitor setup te gaan. Concreet: er kwam nog een identieke 21″ Iiyama monitor naast te staan. Twee scherm naast elkaar, hoe zalig was dat wel niet?!

Flash Forward

De jaren van CRT monitors liggen al een hele tijd achter ons en met die vieze, beige bakken, nam ik grotendeels ook afscheid van multi-monitor setups.
Ja, er waren periodes dat ik twee LCD (platte schermen in de volksmond) naast elkaar had staan, maar dat was meestal voor een specifiek project waar het echt nodig was. Een 24″ monitor was immers eerder mainstream dan uitzondering en daarbovenop hadden die scherm ook nog eens een hogere resolutie waardoor een tweede scherm zelden nog echt nodig was.
Desktops ruimden plaats voor laptops en als je dan een extern scherm aansluit, heb je eigenlijk al twee schermen ter beschikking. Daarbovenop is het ook vaak niet evident, laat staan mogelijk, om meer dan een extern scherm op een laptop aan te sluiten zonder te foefelen met dongles of dure externe kaarten.

Breed, breder, breedst!

Een opkomende trend die eigenlijk ingezet werd bij de televisies, heeft zich nu ook eindelijk een weg gebaand naar de computers: ultra wide monitors.
Ze bieden de voordelen van een dual multi-monitor setup, zonder het gefoefel om alles deftig aan te sluiten en zonder onderbreking in het schermoppervlak.
Ze bestaan in geuren en kleuren, van 24″ tot 38″ en meer (maar dan moet je waarschijnlijk een orgaan afstaan om de kost te dragen ;-)), in full HD en 4K resolutie en zelfs curved als je dat zou willen (immersive gaming anyone?).
En dan heb ik het nog niet gehad over de verschillende aansluitmogelijkheden: DisplayPort, HDMI, USB-C,… en de mogelijkheid tot ingebouwde speakers, webcams of USB-hubs. Prijzen varieren van 200 EUR tot meer dan 1000 EUR en allemaal hebben ze wel een doelpubliek voor ogen.
Soit. Een snelle breakdown vanuit mijn situatie:

  • Een curved scherm boeit me weinig omdat dat alleen maar prima werkt als je er recht voor zit. Voor games en films kan dat leuk zijn, maar als je in programma’s zoals Excel werkt, kan ik me voorstellen dat het net iets minder interessant is. Een recht scherm it is dus.
  • Resolutiegewijs is 4K uiteraard de heilige graal, maar dan ben je al bijna verplicht om voor een 38″ te gaan, anders gaat het wel heel erg klein overkomen. Daarbovenop moet je ook rekening houden dat meer pixels ook meer power van je grafische kaart vragen dus als je wil gamen op een 4K scherm met native resolution, wees dan maar bereid om een deftige grafsche kaart aan te schaffen. Komt daar nog bij kijken dat de 4K schermen nog aan de dure kant zijn, waardoor je toch op een 800 EUR mag rekenen om iets deftig in huis te halen. Voor mijn gebruik is een full HD scherm prima geschikt en daarmee blijft de prijs ook schappelijk.
  • Het scherm moet op de computer aangesloten worden en daar kan je nooit genoeg opties open houden. Meerdere opties op een scherm hebben is ook handig als je bijvoorbeeld twee computers tegelijkertijd wil aansluiten. Dan hoef je niet telkens de kabels te wisselen. Zelf wou ik een scherm met DisplayPort aansluiting omdat mijn Microsoft Surface Pro 4 naar het schijnt moeite heeft om een UW monitor in zijn native resolutie aan te sturen via HDMI. Een gewaarschuwd man…
  • Andere gadgets zoals webcam, speakers of een USB-hub zijn leuk meegenomen, maar ik wil er niet extra voor betalen.

Mijn keuze is gevallen op de LG-34UM68-P, een non-curved 34″ full HD exemplaar met zowel HDMI als DisplayPort en ingebouwde speakers (die nog erg goed klinken voor ingebouwde speakers).
Kostprijs van dit lekkers: 369 EUR inclusief een HDMI kabel en exclusief de DisplayPort kabel die ook nog 25 EUR moest kosten. Het scherm staat op een in de hoogte verstelbare voet, heeft dunne randen en indien gewenst kan je het ook via een VESA-mount aan de muur of een draagarm bevestigen. Goeie deal lijkt me!

En? Content van?

Heel erg! Serieus.
Als ik van home office doe hangt mijn Surface via de DisplayPort aan de Ultra Wide en dat is extreem zalig om op te werken. De tekst is groot genoeg om goed leesbaar te zijn (yaaay full HD) en tegelijkertijd heb ik een gigantisch werkblad ter beschikking waarop een Excel, aandelen grafieken, verschillende browsers naast elkaar of Tweetdeck serieus staan te blinken.
Video content die UW-geschikt is, vult het scherm en dat is serieus machtig om naar te kijken. Ik heb ondertussen enkele pareltjes van YouTube kanalen gevonden die ik in een andere post zal delen.
Conclusie is dat als je op zoek bent naar een extern scherm voor je laptop of gewoon een nieuwe monitor voor je desktop (zijn er nog mensen die dat kopen, gamers niet meegeteld?), kijk dan zeker naar een Ultra Wide monitor.
 
En nu ga ik me nog wat immersen met UW content op YouTube.
PS: ik heb mijn MacBook Air 11″ uit 2014 ook al getest op dit scherm en dat werkt uiteraard ook prima!

Back

Re: My New iMac

Vandaag werd mijn nieuwe iMac (eigenlijk de tweede maar soit) geleverd en in tegenstelling tot het vorige exemplaar, heeft deze geen “Monday Blues” en werkt alles prima.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik de OS X updates met een klein hartje geïnstalleerd heb, maar deze keer ging de herstart prima (en de volgende ook) en werkt alles naar behoren. Feest!
Buiten de bare-minimum apps zoals Spotify en Evernote, heb ik wegens tijdgebrek nog niet veel meer kunnen doen vandaag, maar geef ik toch graag mijn eerste bevindingen mee:

  • Dat 4K scherm is “bonkers”! Tekst is haarscherp en foto’s lijken net echt.
  • Alles vliegt. Niet dat mijn vorige desktop / mijn Macbooks zo traag zijn, maar je merkt toch dat er weer een nieuwere generatie processors aanwezig is. En dan heb ik niet eens opgelegd voor de snellere i7 CPU.
  • Stilte! Als je heel erg je best doen, kan je in een perfect stille omgeving (lees: om half drie ‘s nachts, wanneer ik deze blog schrijf) een subtiel, bijna onhoorbaar zuchtje horen. Mijn getokkel op het Magic Keyboard en mijn ademhaling maken meer lawaai, kwestie van het in perspectief te plaatsen.
  • Het Magic Keyboard is superklein. En ik vond mijn vorig Apple keyboard al klein. Maar na een kwartiertje ben je er aan gewoon.
  • De Magic Mouse 2 ken ik al min of meer omdat ik de Magic Mouse 1 ook al een tijdje gebruik. Behalve de ingebouwde oplaadbare batterij (die supersnel oplaadt trouwens) is er volgens mij niet bijster veel veranderd.

Meer ervaringen deel ik naarmate ik er meer software op losgelaten heb en ik nog beter kan vergelijken met vroeger. Morgen de disks van de oude Mac aan de iMac hangen en de nodige data overpompen.
Ik ben trouwens benieuwd hoe deze iMac met mijn GoPro filmpjes en GoPro Studio gaat samenwerken…
Keep you posted.

Insanely Great Apple Customer Service

So I bought a brand new Apple iMac and shit has hit the fan hard. Now what?

Op Kerstavond heb ik een nieuwe iMac besteld. Het hoe en waarom kan je hier nalezen. De levering duurde langer dan de standaard 2-3 business days omdat ik een custom iMac wou met meer geheugen en een ander opslagmedium.
Levering was voorzien op 11 Januari en zo geschiedde: de UPS man stond netjes met mijn bestelling aan de deur op het voorziene tijdslot. Apple had me van elke stap netjes op de hoogte gehouden via e-mail en SMS dus tot hier alles prima in orde!

Unboxing Fun

Niks leuker dan nieuw speelgoed uit de doos halen, alles installeren (voor zover je iets moet aansluiten behalve stroom op de iMac) en klaar voor de start.
De iMac boot netjes in El Capitan en ik word per direct geconfronteerd met het super 4K scherm. Wow. Really WOW.
Inloggen met mijn iCloud account en daardoor per direct alle settings van bv. wifi, social media accounts, e-mail configuraties enz meekrijgen. Nog een paar apps installeren (denk Spotify, Sonos…) en mijn iMac is klaar voor data overdracht van zijn voorganger.
Of nee. Eerst nog checken of er geen updates zijn in de App Store. En die waren er: iTunes, patch voor OS X en nog een paar andere kleinigheden. Alles netjes geïnstalleerd waarna de iMac vroeg om te rebooten…

Shit Hitting Fan

En toen ging het mis. Erg hard mis zelfs. De normale “chime” weerklonk en waar er dan een Apple logo zou moeten opduiken, kwam er helemaal niets. Een zwart scherm – the black screen of death.
Een dik kwartier gewacht zonder soelaas. Stroom uit. Stroom aan. Power aan. Same problem. Damn.
SMC reset en P-R reset geprobeerd. No success. Zelfs geen reactie erop ( bv. dubbele “chime” bij boot).

Now What?

iPhone gepakt. Apple support pagina geopend en mijn probleem gezocht. Aangegeven dat ik contact wou met Apple Support en niet veel later kreeg ik de melding dat men mij binnen 2 minuten zou bellen. We spreken half negen ‘s avonds.
Niet veel later rinkelde de telefoon. Een nummer uit Ierland op het scherm. Een vriendelijke vrouwenstem zei hallo en excuseerde zich direct voor de problemen met mijn iMac en mijn zwart scherm. Met andere woorden: de info die ik ingegeven had op de Apple Support pagina om mijn probleem te troubleshooten stond ook op haar scherm te blinken.
Apple Care
Amber, want dat was haar naam, liet me een SMC reset en een P-R reset proberen. Ik had dat zelf al bedacht, maar mensen in support hebben een flow die ze volgen en als je hen vraagt om te helpen, volg dan gewoon hun aanwijzingen en werk mee (heb zelf ook ooit support jobs gedaan en niks hatelijker dan klanten die niet meewerken of het beter denken te weten).
Ze kwam tot de zelfde spijtige conclusie als ik: “it looks like your iMac has died on you Tim… :-(“.
Nadat ze zich uitvoerig verontschuldigde voor deze mindere “Apple Experience” gaf ze me twee opties:

  • De iMac opsturen voor herstelling
  • De iMac terugsturen naar Apple en tegelijkertijd sturen ze een nieuw toestel op

Uiteraard koos ik voor dat laatste en ik had de indruk dat Amber dezelfde keuze zou gemaakt hebben. Je leest het trouwens goed: Apple stuurt direct een nieuwe op en wacht niet tot het defect toestel bij hen is toegekomen. Een detail waar vele andere fabrikanten niet aan meedoen, maar wat voor mij als klant wel een groot verschil maakt!

Next Steps

Amber wenste me een fijne avond en schakelde me door met Kieran (die me op zijn beurt nog doorschakelde met Rafael) om de logistieke kant af te handelen.
Vijf minuten later had ik een retour label van UPS in mijn mailbox en mocht ik kiezen of ik de doos zelf bij UPS zou afzetten of dat ze ze moeten komen ophalen.
Nog vijf minuten later zag ik het order voor mijn nieuwe iMac al in mijn Apple account en zonder dat ik er om gevraagd had, stelde Rafael me voor om €100 terug te storten ter compensatie van mijn negatieve ervaring met Apple.
Insanely great customer experience zeg ik daarop!

Conclusie

Eigenlijk heb ik helemaal geen negatieve ervaring achter de rug. Het is te zeggen: ja, mijn iMac was een kwartier na power-on al dood, maar shit hits the fan everywhere!
Het verschil wordt gemaakt hoe ze het oplossen en bovenstaande kan ik alleen maar uitmuntend noemen. Ik hou er geen wrange nasmaak aan over en dankzij deze mooie afhandeling zal ik niet twijfelen om in de toekomst opnieuw bij Apple te shoppen. Menig andere leverancier / shop / fabrikant zou zich excuseren en je daarna door een wir war van procedures sturen en je toestel misschien zelfs nog laten maken ipv per direct te vervangen.
Apple fanboy? Misschien. Maar bovenstaande ervaring onderstreept dan tenminste wel waarom ik een fanboy ben geworden.
De nieuwe iMac komt volgende week toe. Ik kijk er alvast naar uit. En hopelijk nu zonder problemen ;-).

My New iMac

Mijn laatste desktop upgrade dateert van ongeveer 4 jaar geleden. Toen kocht ik losse componenten die “just right” waren  om een deftige computer samen te stellen zonder een bank te moeten kraken.
Omdat ik op dat moment al helemaal op Apple gestandaardiseerd was, wou ik geen Windows computer maar een Mac. Project Hackintosh was geboren en tot eind vorige week bijzonder succesvol. Nooit miserie gehad en altijd netjes upgrades van het OS kunnen doen.
apple
En toen kwam El Capitan voorbij. De vorige iteraties waren eerder upgrades, maar nu heeft Apple onder de motorkap toch het een en ander aangepast, waardoor de installatie ervan op mijn Hackintosh niet van een leien dakje verliep. Het is te zeggen: het draaide volledig de soep in.
Beetje gelezen op het web en ontdekt dat er toch een en ander veranderd is op vlak van drivers en patches die je moet toepassen. Op zich niets onoverkomelijk, maar ik heb er weinig zin in en daarom gebruik ik de gelegenheid om een refresh door te voeren van de desktop.

De Opties?

Apple heeft drie types desktop machines:

  • Mac Mini
  • iMac
  • Mac Pro

Die laatste ziet er erg knap uit, maar naast de prijs die buiten mijn budget valt, is de Mac Pro ook gewoon overkill voor wat ik verwacht. Exit Mac Pro dus.
macpro
De Mac Mini was het eerste toestel waar ik naar keek, want ik heb al enkele monitors, een Apple keyboard en een muis. Op zich dus perfect om een Mac Mini te verwelkomen… tot wanneer je zo een “Mini” samenstelt en ontdekt dat zijn prijs best “Maxi” is terwijl de technologie eigenlijk een paar niveaus achter staat op de andere Apple systemen. Het is te zeggen: mijn Hackintosh bevat een CPU en grafische kaart van dezelfde generatie dus performantiewinst zou redelijk onmerkbaar zijn gok ik.
macmini
Lat but not least: de iMac. Beschikbaar in twee varianten (21.5″ en 27″ monitor) en gebaseerd op recente hardware en eventueel verkrijgbaar met Retina scherm! Check!
iMac
Tot voor kort was mijn primair scherm het allereerste 24″ LED Cinema Display scherm van Apple met een resolutie van 1920×1200. Nog altijd erg tevreden van en nooit te klein bevonden.
De 27″ iMac heeft een 5K Retina scherm waardoor het toestel ook direct een stevige duit kost en dan heb je nog geen upgrades doorgevoerd. Voordeel is dan weer dat je op dit model het geheugen achteraf nog kan upgraden.
Het kleinere broertje, de 21.5″ iMac was tot voor kort nog niet verkrijgbaar met een Retina scherm, maar zéér recent heeft Apple een optionele 21.5″ variant mét Retina scherm toegevoegd aan de line-up!
Dit 4K scherm heeft een resolutie van 4096×2304 pixels wat dus meer dan het dubbel is van mijn huidig scherm. Ja het is kleiner, maar wel scherper en ook meer screen oppervlakte om te gebruiken! Sounds like a winner to me! Plus de prijs is toch nog gevoelig lager dan de 27″ variant.
De standaardconfiguratie is al prima te noemen, maar ik heb toch nog enkele opties toegevoegd:

  • 16GB RAM ipv 8GB: niet post-sales upgradeable dus beter nu voorzien.
  • 256GB Flash ipv 5400rpm 1TB disk (!!): shame on Apple dat ze nog zo een trage schijf standaard meegeven. Dit trekt de overall performance van de machine helemaal naar beneden. Een Fusion drive is duurder dan de SSD, maar biedt wel meer opslagcapaciteit. Echter de performantie is lager en dus alsnog de SSD gekozen. De iMac beschikt over USB 3.0 en Thunderbolt 2 poorten dus een externe schijf met een goede snelheid is geen enkel probleem voor het foto-archief of de Dropbox map.

De CPU upgrade vond ik opnieuw veel te duur voor wat ik nodig heb. Er zit standaard al een Intel 3.1GHz Core i5 in het toestel. De upgrade geeft een 3.3GHz Core i7 die door hyper-threading het aantal cores virtueel kan verdubbelen. Interessant als je veel films edit of andere CPU intensieve taken loopt, maar aangezien ik vooral het typische desktop gebruik toepas met een licht gebruik van Lightroom, is de i5 meer dan voldoende voor mij. Mijn Macbook Air heeft trouwens een i5 van de vorige generatie die op 1.4GHz loopt en die loopt ook meestal 80% idle…

Conclusie

Bovenstaande iMac kost €900 meer dan een Mac Mini met dezelfde opties, maar wel met een oudere CPU en een oudere grafische kaart. Daarbovenop zit er nu ook een nieuw Mac Magic Keyboard + Magic Mouse 2 bij en niet te vergeten een super crisp Retina scherm. Enkel het scherm zou apart (moest Apple een extern Retina scherm verkopen) al meer kosten dan die €900!
De huidige desktop computer ga ik omvormen tot een VMware server ofwel een game computer. Still undecided. Die zal wel genoeg hebben aan het 24″ Dell scherm en dus komt mijn Apple 24″ LED Cinema Display wellicht op de tweedehands markt terecht. Geïnteresseerden mogen me alvast contacteren – het scherm is nu via de VESA mount bevestigd, maar de originele Apple voet zit er ook bij en het scherm is in perfecte staat.
En nu wachten tot wanneer de koerier van Apple aan de deur staat met mijn nieuw speelgoed.

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑