Ik roep al een hele tijd van de toren dat “storytelling” de nieuwe beste manier is om een publiek warm te maken voor wat je te vertellen hebt. En vooraleer er mensen op hun achterste poten gaan staan: ja ik ben me bewust van het feit dat dit in de reclamewereld als vanzelfsprekend klinkt, maar in de IT- sector zijn we er nog lang niet!
Death by Powerpoint – ofwel het plat meppen van je publiek met saaie, veel te volle slides die op de koop toe nog eens ondersteund worden door een veel te eentonige monoloog in plaats van een gevarieerd, interactief vertelsel door iemand die zelf geboeid is door de materie – is nog altijd de meest gebruikte manier om informatie te delen.
En net dààr wringt het schoentje! Een quote uit een artikel over storytelling omschrijft perfect wat ik bedoel:
The Information Age is coming to a close. It is crumbling around the ancient foundation of the human desperation for meaningful story, unadorned truth, and compelling drama that holds a mirror to life.
Information is simultaneously too much and not enough. Information is impotent to reach the hearts and minds of those who want to run with your idea, product or service.
Story, on the other hand, is virile, rare, unforgettable. And when well-crafted, more true than the mere statement of plain facts.
Information is simultaneously too much and not enough – of anders gezegd: als je een technisch verhaal moet brengen en je doet dat niet met een goede story, dan verspreid je alleen maar informatie.
De topics en producten in de IT-sector zijn vaak erg technisch en daarom wil men altijd maar meer informatie meegeven. Teveel informatie verveelt de mensen, mept ze murw en zorgt ervoor dat je hun aandacht kwijt bent.
Omgekeerd geef je per definitie ook altijd te weinig informatie mee, want elk antwoord opent een nieuwe vraag en dus blijf je informatie spuien en is de cirkel rond.
Iets om over na te denken.
Recente Comments