SDDC ofwel Software Defined Data Center is een hot topic in de IT wereld. Hardware wordt “commodity” waar niemand nog interesse voor heeft: het moet doen waarvoor het gebouwd is, dat is wat men verwacht. Hoe het dat precies doet is bijkomstig geworden.
Niet zo heel erg lang geleden werden verkoopsgesprekken nog gevoerd met behulp van bits & bytes, feats & speeds zeg maar – het eureka voor een select groepje techies, een zwarte vlek op het netvlies van vele anderen. Vandaag staan we met zijn allen op een gigantisch kantelpunt in de sector. When it rains, it pours is een heel toepasselijk gezegde als je het mij vraagt.
Allow me to elaborate…
When It Rains, It Pours
Enterprise omgevingen zijn altijd wat conservatiever dan consumenten. Denk maar aan je Hotmail of Gmail account die je van overal en op elk toestel kan raadplegen, bijna altijd met onbeperkte opslag en coole features.
Denk dan eventjes terug aan je werkmail en bedenk dat je daar meestal een mailbox hebt met beperkte opslag, dat je die mailbox alleen op het werk kan raadplegen of op je smartphone / laptop die door je werkgever werd uitgereikt en dat je daarenboven al die coole features moet missen die je thuis al jaren kent.
De vergelijking met je gratis cloud mailbox is gigantisch… en ja, ik weet uiteraard dat het niet zo evident is en dat er veiligheid en data beschikbaarheid en what else meespeelt in het bedrijfsleven en dat die zaken een kost hebben. Maar toch… mensen zijn die “luxe” gewoon en vroeg of laat moet de bedrijfswereld aansluiting vinden.
Music, Maestro, Please
Een ander voorbeeld van “software defined” is je muziekverzameling. CD’s kwamen en gingen, mp3’s en digitale downloads kwamen en zijn er nog steeds, maar de cloud services zoals Spotify, Rdio, Deezer, Pandora en zo voorts winnen elke dag marktaandeel.
Het is een kwestie van tijd alvorens digitale downloads ook een uitzondering worden. En terecht! Opnieuw het gebruiksgemak van altijd en overal aan je muziek te kunnen is een luxe die mensen heel erg snel gewoon zijn. Hard-copy werd vervangen door software die eerst lokaal stond en nu zelfs in de befaamde cloud rondzwermt.
Videotape Is Dead
Nog een voorbeeld nodig? Videorecorders werden DVD-recorders en HDD-recorders. Daarna kwamen de Digicorders die met een settopbox en dus een vendor-lock-in toegang boden aan een provider gerelateerde cloud. Bijvoorbeeld Rio en Rex van Telenet waar je films en series kan bekijken, bestellen en streamen vanuit je luie zetel.
De volgende evolutie is nu ook al onze huiskamer aan het binnensluipen onder de vorm van Netflix en Stievie. TV, film en series waar en wanneer je wil op eender welk toestel dat internettoegang heeft. Niet meer vastzitten aan de locatie van je settopbox, maar kunnen kijken in de living op je grote TV, switchen naar je iPad tijdens het koken en daarna gewoon in de slaapkamer op de tweede TV, allemaal door middel van een cloud-oplossing die niet gebonden is aan het merk van je toestel of aan je provider van internet of televisie. Blessing!
Server-Side Whitelabled Commodity Hardware
Deze verschuiving zien ze ook in de enterprise omgeving en eigenlijk is die jaren geleden begonnen met bijvoorbeeld server-virtualisatie. Daarna werden de desktops gevirtualiseerd (echter wel alleen tractie gevonden voor zeer bepaalde use-cases, maar dat is een aparte discussie).
De volgende schakel in de ketting is de storage oplossing: gedaan met merkgebonden harde schijven met bijpassende disk-enclosures en een allesziende custom-made storage controller die daarbovenop draait en het boeltje beheert. De markt is aan het verschuiven naar commodity hardware. Whitelabel boxes zeg maar. Zelfgemaakt of een lot kunnen kopen aan een goede prijs. Het maakt allemaal bijzonder weinig uit, want de added-value en differentiatie zit in de softwarelaag erboven. Software-defined dus.
Twijfels? De trendsetters van deze wereld doen het nochtans al een hele lange tijd, nietwaar Google?
Argumenten zoals onbeheersbaar, slechte support, duurder op langere termijn, slechtere performantie,… zijn allemaal excuses om niet te veranderen. Net zoals platenmaatschappijen en TV-zenders halsstarrig willen vasthouden aan hun vergane glorie. Het wordt geen kwestie van meedoen of niet. Neen, het wordt een kwestie van meedoen of stoppen te bestaan.
Software defined is here to stay, komt in veel geuren en kleuren en laat ik nu professioneel net samenwerken met een belangrijke speler op de enterprise markt die deze boodschap heel erg goed begrepen heeft.
In enkele vervolgblogs ga ik graag wat dieper in op zaken als software defined storage, management en cloud integratie.
Stay tuned!
Category: IT (Page 2 of 12)
Volgende week vertoef ik enkele dagen in Ierland, meer bepaald in Cork. Waarom Cork hoor ik u denken?
Laat dat nu net het Center of Excellence zijn van EMC waar naast trainingen en workshops, het support center en het Executive Briefing Center ook de grootste niet Amerikaanse fabriek van EMC zich bevindt.
Samen met de klanten brengen we een bezoek aan bovengenoemde faciliteiten en worden we tegelijkertijd ondergedompeld in strategieën, visies en andere hand-picked sessies die ons de moeite leken.
De boog kan niet altijd gespannen staan en dus brengen we ook een bezoek aan deze (van horen zeggen) bruisende stad, dus verwacht je maar aan enkele leuke instagrams en blogposts :).
So I wrote earlier on that I pursued a new job remember? Well, actually I didn’t leave the company that I’m working for – Avnet Technology Solutions to be complete – but I did switched jobs within the company.
When I joined Avnet back in November 2011, I was engaged as Presales Consultant for Hitachi Data Systems. After two and a half years, I felt the need to take up a new challenge and Lady Fortuna must like me a lot because Avnet was appointed as new distributor for EMC². Some of you might remember that I was already submersed in the EMC² brand before I joined Avnet, so for me it was the obvious choice to return to my first storage love :).
Do note that the above took place around the end of March (which accidentally collides with the period things went silent over here… look for the overlap ;)), which means I’m well into my second quarter with EMC² at Avnet.
The first quarter was an exciting and fun roller coaster ride since the team was still in start-up phase and I was the first dedicated team member. This meant that I was wearing different caps, pushing lots of work hours, but at the same time deep diving into a lot of aspects of the channel business that were unknown to me before. Of course I had backing of general sales teams, trained back office teams and an enthusiastic vendor team to get the train on the rails / thanks folks – you know who you are!
Today our dedicated team counts three members and we are catching a lot of momentum, pushing our boundaries every single day, going the extra mile and sometimes even further. Work hard, play hard would be a good way to summarize the team that’s oozing ambition, motivation and has a high “Getting Things Done” mentality.
So there you have it. Unexpected has returned to his roots and of course, I’ll be sharing my adventures through my known social media hubs. Things you can expect me to blog about on a rather short timeframe are:
- XtremIO – the king of flash!
- ScaleIO – elastic converged storage.
- VNXe3200 – the all new entry-level unified storage solution that will disrupt the market!
- VSPEX – proven infrastructure and how this can add value to a proposition selling solutions, not products.
Stay tuned for more madness!
PS: yes this post was written in English. That’s because I’m also participating in an EMC² program in which I’m stimulated to share all my experiences with my audience. Since I can reach more people in English, I will write all my EMC related blogs in Shakespeare’s language ;).
Ik roep al een hele tijd van de toren dat “storytelling” de nieuwe beste manier is om een publiek warm te maken voor wat je te vertellen hebt. En vooraleer er mensen op hun achterste poten gaan staan: ja ik ben me bewust van het feit dat dit in de reclamewereld als vanzelfsprekend klinkt, maar in de IT- sector zijn we er nog lang niet!
Death by Powerpoint – ofwel het plat meppen van je publiek met saaie, veel te volle slides die op de koop toe nog eens ondersteund worden door een veel te eentonige monoloog in plaats van een gevarieerd, interactief vertelsel door iemand die zelf geboeid is door de materie – is nog altijd de meest gebruikte manier om informatie te delen.
En net dààr wringt het schoentje! Een quote uit een artikel over storytelling omschrijft perfect wat ik bedoel:
The Information Age is coming to a close. It is crumbling around the ancient foundation of the human desperation for meaningful story, unadorned truth, and compelling drama that holds a mirror to life.
Information is simultaneously too much and not enough. Information is impotent to reach the hearts and minds of those who want to run with your idea, product or service.
Story, on the other hand, is virile, rare, unforgettable. And when well-crafted, more true than the mere statement of plain facts.
Information is simultaneously too much and not enough – of anders gezegd: als je een technisch verhaal moet brengen en je doet dat niet met een goede story, dan verspreid je alleen maar informatie.
De topics en producten in de IT-sector zijn vaak erg technisch en daarom wil men altijd maar meer informatie meegeven. Teveel informatie verveelt de mensen, mept ze murw en zorgt ervoor dat je hun aandacht kwijt bent.
Omgekeerd geef je per definitie ook altijd te weinig informatie mee, want elk antwoord opent een nieuwe vraag en dus blijf je informatie spuien en is de cirkel rond.
Iets om over na te denken.
IDC heeft een nieuwe term bedacht voor de “hyper converged systems” waarvan Nutanix u waarschijnlijk het meest bekend in de oren klinkt: Compustorage Clusters.
Aangezien die systemen zo goed als altijd uit nodes bestaan, zijn het per definitie clusters en omdat je ze niet granulair kan “scalen” (lees: als je alleen storage wil of alleen compute power, dan heb je pech want je upgrade in nodes en die bevatten altijd beide componenten), noemen ze het “Compustorage Clusters”.
Me like.
Ik heb mijn professioneel social media profiel – LinkedIn voor de vrienden 😉 – een complete makeover gegeven.
Weg met technisch geleuter dat sneller gedateerd is dan je het kan noteren en waar niemand op zit te wachten, hallo aan relevante skill omschrijving, job invulling, interessante en vakgebieden.
Laat gerust weten wat je ervan denkt, constructieve feedback is immers altijd een stap voorwaarts.
BYOD – Bring Your Own Device.
Ik sta er eigenlijk van versteld hoeveel bedrijven nog vasthouden aan een vaste infrastructuur. Dat ze niet alle data zomaar in “een cloud” willen steken, daar kan ik inkomen. Maar dat ze hun personeel vastgespen in een bepaald stramien en figuurlijk gesproken uw arm omwringen en verplichten bepaalde hard- en/of software te gebruiken, daar ben ik het noorden kwijt.
Zeker als de tools aanwezig zijn om BYOD strategie perfect mogelijk te maken: app virtualisatie, server virtualisatie, tablets, smartphones, ingebouwde VPN-tunnels vanuit de applicaties zelf…
Er zijn uiteraard altijd uitzonderingen, maar de grootste gemene deler zou perfect kunnen werken op eender welk platform. Niet iedereen is even productief op een Windows machine (of omgekeerd – op een Mac). Net zoals dat sommige mensen productiever zijn thuis dan op kantoor en anderen juist verkiezen om tussen de collega’s te zitten om werk te verzetten, zo zijn er ook mensen die sneller en efficiënter kunnen werken op een bepaald platform of met een bepaalde applicatie.
Al te vaak is er ergens in een verscholen hoekje een IT afdeling in een ivoren toren met aan het hoofd een IT manager (soms in combinatie met een Security Officer) die willen vasthouden aan wat ze kennen in plaats van mee te evolueren met de rest. Voor elk negatief argument, is er steevast een positief argument en naar mijn aanvoelen is het een kwestie van tijd alvorens ook zij moeten plooien.
Over plooien gesproken: als je metaal warm maakt, plooit het relatief makkelijk mee. Als je het koud tracht te plooien, dan bestaat de kans dat het breekt… Om maar te zeggen dat een onderbouwd verhaal de essentie is voor het succes van de cloud-strategie en de bijhorende BYOD infrastructuur.
Data kan je niet afbakenen. Data moet zweven tussen verschillende oplossingen. Hence the cloud story! Waar die cloud moet staan en hoe je die beveiligt, dat zijn natuurlijk valabele discussies.
Daarvoor zijn er oplossingen zoals bv. HCP Anywhere – om maar te zeggen dat voor elk probleem en voor elke vrees een gepaste oplossing voorhanden is.
De nieuwsberichten puilen uit van de negatieve berichtgeving rond werk vinden. Ontslagrondes, geen nieuw werk vinden,… Als ik dat allemaal hoor en lees dan prijs ik me gelukkig dat ik in een sector werk waar die problematiek zich tot nu niet stelt.
Bijna wekelijks valt er wel een mailtje binnen van bedrijven of headhunters met de vraag of ik eventueel open sta voor een nieuwe uitdaging. Uiteraard zijn die niet allemaal even interessant of zelfs van toepassing (sommige recruiters doen écht hun huiswerk niet ), maar dat is toch een teken aan de wand dat er meer vraag dan aanbod is in de IT sector.
Mijn twee pollekes kussen gelijk ze zeggen!
Cloud storage is het nieuwe zwart.
Bedrijven kijken er steeds meer naar en eigenlijk hebben ze gelijk. Deze evolutie kadert mijns inziens in de verschuiving waar men “vroeger” over de bits en de bytes praatte bij storage (IOPS, aantal schijven, toeren per minuut,…) terwijl men nu eerder over “de oplossing” praat.
Mensen – klanten – zijn niet meer geïnteresseerd in hoe exact iets werkt. Het moet gewoon werken en voldoen aan de eisen van de business. Hoe dat het precies werkt, daar ligt men niet wakker van. Cloud past perfect in dit plaatje: je neemt een dienst af (al dan niet extern) die gekoppeld is aan een vooraf opgestelde SLA. Duidelijk. Goede afspraken = goede vrienden.
En zoals zo vaak, is dat eigenlijk een trend die eerst in de thuisgebruikers markt pioneert: denk maar aan cloud backups / archiving, denk aan cloud storage zoals DropBox, aan streaming cloud music zoals Spotify en ga zo maar door.
Meer en meer bedrijven stappen al mee in het “Email in the cloud” verhaal. Office 365 is een ander voorbeeld. DropBox is dan weer een prachtige oplossing die de meeste bedrijven echter liever niet zien komen: bedrijfsgegevens in een cloud waar ze geen controle over hebben? No way José!
Vooral een spijtige zaak voor de eindgebruiker, de sales guy, de mensen op de baan bij eindklanten en voor die eindklanten zelf, want niks zo handig als vanop elk toestel toegang hebben tot al je data, los van VPN’s, los van het platform en volledig in sync.
Tot op vandaag is er geen enkele enterprise storage vendor die erin slaagt om een “DropBox-like” naar voor te schuiven die zowel de features heeft als compliant is met de bedrijfspolicies…
Of toch?
Na een dik jaar de gratis versie te gebruiken, ben ik eindelijk overstag gegaan en heb ik mezelf een Evernote Premium subscription cadeau gedaan. Evernote is mijn verzamelbak voor zo goed als alles wat ik op korte en / of lange termijn wil bijhouden:
- Starred Items uit mijn RSS-feeds
- Ingescande documenten via mijn Doxie
- Notities / tekeningen die ik in Penultimate / Noteshelf / Bamboo / … maak op de iPad
- Drafts van blogposts
- Notities tijdens presentaties
- …
Onder meer het kunnen doorzoeken van de content en bestanden is een extra reden om te switchen. De upload beperking / opslag beperking van de gratis versie was tot nu toe nog geen probleem, maar naarmate ik het meer en meer in mijn workflow integreer, zal ik er wel snel tegenaan lopen.
Enfin ja, ervaringen druppelen wel tot bij u via de vertrouwde weg.
Recente Comments