Telling stories for a living

Day: August 1, 2010

Anderhalf jaar terug kocht ik mijn eerste DSLR en kreeg mijn interesse in fotografie eindelijk vorm. Digitaal fotograferen is plezant en vooral minder complex en duur dan om je resultaten te voorschijn te toveren.
Er zijn echter ook nadelen: je let minder op de compositie omdat je weet dat je het achteraf toch vaak kan oplossen “met de computer” en gezien er geen filmrolletjes in de camera moeten, worden er meer foto’s geschoten dan wanneer er maar 24 of 36 foto’s op je rolletje konden.
Nu probeer ik vanzelfsprekend om mijn foto’s van de eerste keer te schieten zoals ik het eindresultaat in gedachten heb en schiet ik ook niet dertig keer hetzelfde beeld met het idee dat er dan wel eentje gelukt zal zijn, maar hoe je het ook draait of keer, digitaal schiet je sneller en meer dan analoog.
Om de nabewerking en het catalogeren in goede banen te leiden, zijn er verschillende programma’s beschikbaar. Op mijn Mac is iPhoto een goede oplossing voor de beginnende fotograaf, maar na een tijdje wil je meer en dan schiet iPhoto rijkelijk tekort. Apple heeft Aperture in zijn software catalogus en vooral sinds versie 3 is dit programma er sterk op vooruit gegaan, maar na een testperiode was ik toch niet overtuigd van het geheel. Ik vond het vooral traag eigenlijk.
Misschien wel omdat ik ettelijke maanden met Adobe Lightroom 2.5 gewerkt heb? Of omdat ik al enkele leuke plugins verzameld had (zowel gratis als betalend)? Wie zal het zeggen.
Anyway, niet zo heel lang geleden heeft Adobe de opvolger uitgebracht, wat nodig was om Aperture 3 het hoofd te bieden, die toepasselijk Adobe Lightroom 3 gedoopt werd en de nodige verbeteringen met zich meebracht.
De béta versies van LR3 had ik al getest, maar aangezien die releases niet van de LR2 cataloog gebruik konden maken, moest je alles twee keer importeren en daar had ik eigenlijk geen zin in, waardoor op enkele test foto’s na, weinig testjes in LR3 gedaan werden.
Toen LR3 eindelijk uit kwam, heb ik de migratie gedaan en van de trial periode gebruik gemaakt om te achterhalen of de upgrade de moeite waard was (mijn cataloog gemigreerd, maar een backup achter de hand gehouden in geval ik terug naar LR2 zou willen gaan).
Twee weken geleden is mijn trial licentie van LR3 verstreken en had ik twee opties: overschakelen naar een ander programma (of terug naar LR2) of geld op tafel leggen. Het is het laatste geworden en tot op vandaag heb ik nog geen spijt van deze investering. Vanzelfsprekend had ik een minder legale versie van LR3 kunnen zoeken en gebruiken, maar aangezien ik toch veel gebruik maak van Lightroom, vind ik het dan niet meer dan normaal dat ik betaal voor dit stukje technologie.
Als niemand software koopt, gaan de ontwikkelaars ook geen reden meer zien om nog te investeren in ontwikkeling en zullen er ook geen “piraatversies” meer gedownload kunnen worden. En de prijs van Lightroom is niet overdreven hoog.
Lightroom 3 is een goed product en zeker de moeite waard om van naderbij te bekijken. Seeing is believing dus download een trial versie en bekijk het eens.

De voorbije week was er een sterfgeval ten huize Unexpected: mijn XBOX 360 is overleden. Eigenlijk is hij niet overdreven veel gebruikt, want ook al speel ik heel graag games, ik heb er niet zo heel veel tijd voor. De console deed dus naast occasioneel gamen, vooral dienst als mediaplayer en DVD-speler.
De console was er een van de eerste generatie (zonder HDMI) die ik gratis gekregen heb bij een technische training. Gezien het hoge “fatality” cijfer bij die eerste generatie XBOX 360 consoles, verwachtte ik me al een lange tijd een dit scenario – meer bepaald aan de alomgekende “Red Ring Of Death”. Echter, tot mijn grote verbazing was dit niet het geval!
Het begon met rare kleuren die na 5 minuten tevoorschijn kwamen, zelfs bij het dashboard en dus niet na uren gamen. Als ik de console daarna uit en weer aan schakelde, had ik enkel nog geluid en geen beeld meer. Na een uurtje “off” time, werkte alles terug, maar na vijf minuten begon het spektakel opnieuw. Opnieuw de console uitschakelen en wachten had blijkbaar geen nut, want nadien heb ik nooit nog beeld gehad. En neen, het probleem lag niet bij de bekabeling, die heb ik allemaal gecheckt en getest.
Aangezien ik eigenlijk wel tevreden was van mijn XBOX 360 en ook wel omdat ik ondertussen een hoop games heb, zat er niets anders op dan een nieuwe console aanschaffen. Geluk bij een ongeluk heeft Microsoft onlangs de XBOX 360 S op ons losgelaten, een “slim” versie van de XBOX 360 met HDMI, ingebouwde wifi, 250GB HDD standaard en een superstille werking en dit alles voor de prijs van 249€.

Vorige vrijdag stond ik in de Media Markt en een half uurtje later was ik de trotse eigenaar van een splinternieuwe XBOX 360 S. De data van de oude 20GB HDD werd overgezet naar de nieuwe schijf en ondertussen is de nieuwe console gerodeerd en goed bevonden. In de Media Markt viel stonden er trouwens ook “oude” XBOX 360 Elite modellen voor 7€ minder dan mijn XBOX 360 S. Maar dan had je geen wifi, geen superstille werking en mogelijk nog altijd dezelfde design failures die de eerste generatie had… en ik vind het zo onnozel om een oud model te kopen als er een verbeterde versie beschikbaar is.
De XBOX 360 S ziet er trouwens ook minder “console-achtig” uit en past veel beter in een hedendaagse audio-video setup in de woonkamer. Enig nadeel: geen BluRay speler… maar dat zal er wel nooit van komen aangezien Sony en Microsoft niet de grootste vriendjes zijn.
Oh ja, de XBOX 360 S is ook voorbereid op Kinect, Microsoft’s antwoord op de Nintendo Wii.

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑