Telling stories for a living

Day: June 21, 2010

De eerste verslagen van het VCDA410 béta examen waar ik het onlangs over had staan online en ze zijn niet mals! Meer dan vier uur om het examen af te leggen en dan nog niet genoeg tijd om alles te beantwoorden + een moeilijkheidsgraad om “U” tegen te zeggen.
Als je weet dat die meningen van mensen komen die al jaren bezig zijn met VMWare, dan weet je ook wel dat de lat voor VMWare “rookies” waar ik mezelf nog altijd tussen zie staan, serieus hoog ligt.
Studeren, testen, nog testen, meer studeren, lezen en nog meer testen. Ik weet wat gedaan de komende weken.

Vandaag had ik problemen met mijn VMWare vSphere testlab, meer bepaald met mijn VCenter machine. Connecteren naar VCenter was niet mogelijk via de VIC en een reboot van de machine hielp niets. Op geregelde tijdstippen na het starten, vloog de VCenter Server service er telkens opnieuw uit. Hmmm.
Na de Windows eventviewer te raadplegen, vond ik volgende errors:

Bleek de MSSQL database tegen zijn limiet van 4096MB aan te lopen, waardoor VCenter er niet meer naar kon schrijven en waardoor gans de boel in faling ging. Een shrink op de database bracht geen soelaas (0,20MB om precies te zijn), maar na mijn trouwe vriend Google te raadplegen, wist ik wat gedaan.
Eerst en vooral was ik bij het opzetten van mijn VCenter een beperking vergeten in te stellen op het aantal “events” en “alarms” dat VCenter moet bijhouden in zijn database. Alles stond dus op “unlimited” en dat in samenwerking met “Verbose Logging” zorgde er dus voor dat mijn database na een paar maanden vol zat.
En de oplossing? VMWare heeft een scriptje ter beschikking (voor MSSQL en Oracle) waarmee je je database kan opschonen. Zeer simpel allemaal eigenlijk, en het werkt!

httpv://www.youtube.com/watch?v=jOLL0rpQi3A

Hier het verslag van het script:

2010-06-21 19:32:51 starting…
2010-06-21 19:32:51 VPX_TASK: will attempt to delete 207 rows.
2010-06-21 19:32:52 VPX_TASK: deleted 207 total rows.
2010-06-21 19:33:11 VPX_EVENT_ARG: will attempt to delete 9544313 rows.

Serieuze opkuis nietwaar? Het scriptje is bijna halverwege en heeft er al 35 minuten opzitten, met een dual-core CPU die bijna constant op 100% loopt. Zware kost dus! En eenmaal het klaar is met cleanen, mag ik niet vergeten om de retention van al die zaken in te perken tot pakweg twintig dagen.

Enkele weken terug kreeg ik een exemplaar van Monster Hunter 3 voor Nintendo Wii toegestuurd met de vraag of ik deze game aan de spreekwoordelijke tand wou voelen. Op zulke vraag zegt menig gamer niet nee en dus belandde Monter Hunter 3 in mijn Wii.
Monster Hunter Tri (3) is een spel waarin je gewapend met hack n slash wapens doorheen verschillende werelden monsters die verdacht veel op dino’s lijken, moet afmaken. Maar vooraleer je er tegenaan kan gaan, moet je je karakter “ontwerpen”. Uiterlijk, lichaamsbouw, kleding,… you name it. Daarna kom je terecht in het dorp waar je met dorpsbewoners kan praten om zo missies te krijgen, maar ook om nieuwe aanwinsten (wapens, armor,…) te kopen bijvoorbeeld.

Gezien het voorgaande, duurt het eventjes alvorens je aan de echte actie kan beginnen. Monster Hunter Tri is dus geen “snelle hap” die je in je Wii steekt en direct toelaat om er op los te hakken. Er moet gewerkt worden aan je personage en zijn/haar plaats in de virtuele wereld.
Gemakkelijk is ook niet het eerste woord dat in me opkomt bij het spelen van deze game. Integendeel! De eerste games die ik speelde waren eigenlijk bedroevend, want ik had niet direct door wat er van mij verwacht werd en de eerste confrontaties met vijanden eindigden steevast in een hoopje “ik”. Complete failure van mijnen tewege zeg maar. Met je zwaard in de aanslag op een vijand aflopen en zoveel mogelijk hits toebrengen, is zo goed als nooit de winnende strategie. Neen, je vijand in de gaten houden en trachten te ontdekken wat zijn routine is en dan op het juiste moment toeslaan, dat is de weg naar de overwinning!

Eenmaal je de bedoeling snapt (lees: bekijk de handleiding bij dit game, you’ll need it) wordt het allemaal duidelijker en kan je beginnen met de missies. Monster Hunter Tri laat trouwens toe om online te spelen en zeg nu zelf, vechten met vier spelers in plaats van alleen rond te lopen is toch gewoon veel cooler? Maar volg mijn raad op en zorg dat je offline getraind bent alvorens je aan de online uitdaging begint.
Het is waarschijnlijk al duidelijk dat Monster Hunter Tri niet voor iedereen weggelegd is. Deze RPG heeft een redelijk hoge drempel met een steile leercurve, maar eens je de gameplay beet hebt en snapt wat er van je verwacht wordt, volgt een game dat mede dankzij zijn complexiteit erg belonend is voor de gedreven gamer en RPG liefhebber.
Trouwens, het is sterk aangeraden om deze game met de classic controller te spelen. Op zich werkt de standaard Nunchuk + Wii-mote wel, maar om de overwinning zonder al te veel frustraties binnen te halen, is een classic controller een must.

De eindconclusie die ik trek uit ettelijke weken Monster Hunter Tri spelen is de volgende: het spel is geen standaard Wii game en heeft een leercurve die menig gamer zal afschrikken. De complexiteit is hoog en de besturing is niet altijd evident met de standaard bediening.
Echter, eenmaal je alles onder de knie hebt en je de missies tot een goed einde kan brengen, is de beloning navernant. Nieuwe wapens, nieuwe armor, nieuwe challenges. RPG-fanaten zullen Monster Hunter Tri maar al te graag aan hun verzameling toevoegen, maar voor de beginnende gamers denk ik dat de Zelda reeks toch meer aangewezen zal zijn.
Monster Hunter Tri is dus een zeer degelijk spel, maar is eerder gericht op een select publiek die-hard fans die tijd willen spenderen aan het onder de knie krijgen van dit game.

Zoals ik een tijdje terug al gepost had, hebben ze bij VMWare enkele nieuwe examens en bijhorende certificaten aan hun palmares toegevoegd onder de noemer “VCAP” oftewel “VMWare Certified Advanced Professional”.
Met deze nieuwe certification levels, wil men de kloof tussen VCP en VCDX overbruggen. Een goede zaak en een vracht nieuwe uitdagingen voor menig virtualisatie IT’er, including me!
VCAP komt in twee varianten, namelijk de “Administrator” oftewel VCAP-DCA (DCA = DataCenter Administrator) en de “Designer” oftewel VCAP-DCD (DCD = DataCenter Designer). Die eerste variant is met de release van de “Exam Blue Print” vorige week heel erg concreet geworden. Zo een blue print is eigenlijk een document met daarin alle onderwerpen die je moet beheersen om het examen tot een goed einde te brengen.
Het examen, VCDA410 genoemd, kan je vanaf 12 juli afleggen en zal voornamelijk bestaan uit live labs gecombineerd met enkele survey vragen om een beter beeld van de kandidaten te krijgen. Geen pure theorie vanbuiten leren dus, maar echt kunnen aantonen dat je de skills hebt die nodig zijn om het select gezelschap van VCAP’s toe te treden.
Op dit moment is men bezig met de béta examens af te nemen, examens die men gebruikt om te bepalen of de moeilijkheidsgraad goed is, de timing niet te krap / te ruim bemeten is en ook om finaal te bepalen welke score je nodig hebt om te slagen in het examen.
Gezien de grote hoeveelheid leerstof, is mijn doel om mijn VCAP VCDA410 examen niet halverwege juli, maar eerder ergens in augustus af te leggen. Op die manier hoop ik via de gekende kanalen wat meer te weten te komen over de moeilijkheidsgraad van het examen om me zo nog iets beter te kunnen voorbereiden.
Het zal niet evident zijn, maar waar een wil is, is een weg! En de wil is er meer dan ooit, so wish me luck and I’ll see you on the other side!
PS: check het VCAP Forum op de VMWare Communities site. Daar vind je gelijkgestemde zielen en een groep mensen weet meer dan een individu ;-).

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑