Gisterenavond eens thuis gebleven met de madame en een film opgezet. Na een afweging van welke film het ging worden, zijn we uitgekomen op de laatste nieuwe van Hugh Grant, met Drew Barrymore naast hem: Music & Lyrics.
De film gaat over een “has-been 80ies star”, gespeeld door Hugh, die zijn tijd vult met optredens in café’s, zuipfestijnen, … om toch nog een centje te verdienen. Op een gegeven moment wil een Britney Spears kopie, die dus “hot” is de dag van vandaag, een nummer opnemen met hem. Dit zou zijn kans om terug populair te worden kunnen zijn! Probleem? Hij moet een nieuw nummer schrijven tegen het einde van diezelfde week. En dan komt Drew (het meisje die zijn planten onderhoudt) binnen gewandeld en blijkt ze een onontdekte maar getalenteerde songwriter te zijn.
Een film met veel humor en romantiek waarvan je eigenlijk in het begin al weet hoe hij zal aflopen. Is dat slecht? Zeker niet, ik vond het zelfs een fijne film. De formule is zoals alle andere Hugh Grant films nl. Notting Hill, About A Boy, … Een beetje boy-meets-girl dus in feite. Ontspannend, meesleepend, grappig, romantisch en ondersteunend. Aanrader dus. En de madame vond het ook super.