Sinds kort heb ik podcasts (her)ontdekt en daarmee ook opnieuw gewaar geworden van de vreselijke beperkingen van de ingebouwde Music app op de iPhone wanneer het op podcasts aankomt.
Eigenlijk is er slechts één alternatief: Instacast. Zowel gratis als betalende versie (met meer features). Een serieuze stap voorwaarts ten opzichte van de default app en sinds de laatste versie heb ik ook geen enkele crash meer ondergaan (met de vorige versie vloog ik soms uit de app). Dat doet er mij trouwens aan denken dat ik eens een lijstje moet online zetten met mijn favoriete podcasts…
Enfin. Instacast dus.
Tag: Apple (Page 4 of 16)
Vandaag gevonden via Twitter. Een erg leuke (fake) video over de opkomende iPad 3 en hoe dat toestel echt SUPERKEIHARD de max zou zijn moest onderstaand filmpje realiteit zijn.
Nu ja, vroeg of laat, zal zulke technologe realiteit zijn. En op die dag gaan we allemaal doen van “weet ge nog toen we een iPad 1 hadden en dat wooowww vonden en al?”.
Ik heb mijn desktop workspace vergroot. Mijn Macbook zat tot voor kort gekoppeld aan een Apple LED Cinema Display 24″ en dat werkt zalig, maar soms had ik toch nog nood naar meer. De nieuwe 27″ is niet alleen erg prijzig, maar gebruikt ook Thunderbolt – een technologie die mijn 2008 Macbook niet eigen is.
Surfen, reviews lezen, tests bekijken, prijzen checken. En ik kwam uit bij de Dell U2412M die niet alleen goed zit op gebied van prijs, maar ook op gebied van specificaties zowat het enige scherm is dat kan bieden wat ik zoek:
- 1920×1200
- 24″
- Strakke behuizing die niet misstaat naast de Apple display
- Pivot mogelijkheid
- VGA & DVI (HDMI is een plus)
- LED
De Dell heeft het allemaal, met uitzondering van de HDMI uitgang (maar dat kan je via DVI oplossen met een adapter indien nodig). Vanaf heden dus 2×24″ virtual workspace + 13″ van de Macbook zelf (al zit die bijna altijd in zijn docking station). Ik kan u verzekeren, dat werkt zeer aangenaam!
Ik heb goesting om er nog een scherm bij te zetten, maar dat zou decadent zijn en eigenlijk ook helemaal onnodig. Maar het zou er wel cool uitzien, toch?
Hoe meer data je hebt, hoe meer de noodzaak voor een goed systeem om alles een plaats te geven. Backups, documenten, foto’s, bookmarks, text-files, slidedecks,… you name it. De tijd van megabytes is al lang vervlogen. Zelfs gigabytes beginnen geschiedenis te worden. Vandaag, zelfs in “consumer” omgevingen – lees: in je eigen huis – zijn terabytes al schering en inslag.
Ik heb twee laptops: mijn persoonlijke Macbook en een ThinkPad van de werkgever. Daar begint het probleem al. Ik wil graag al mijn werkgerelateerde documenten beschikbaar hebben op mijn Macbook, maar ook op mijn iPhone of iPad bijvoorbeeld. Als ik ‘s avonds aan iets denk of ik wil nog snel een document of presentatie overlopen, dan heb ik geen zin om mijn ThinkPad te gaan zoeken, op te starten en te wachten. Dan wil ik gewoon mijn iPad van de salontafel pakken en dat document openen.
Vroeger werd zo iets opgelost met zaken doormailen. Of op een USB-stick zetten. Maar dan zit je met verschillende versies van een bestand, met alle gevolgen vandien. Corrupte files (ik denk aan “Available Offline” van Windows – de slechtste uitvinding ooit), niet meer weten welke versie de juiste is, de verkeerde versie meehebben,…
Om dat euvel op te lossen, gebruik ik “de Cloud”. In mijn geval is die cloud DropBox (en in beperkte mate iCloud en Google). Dat cloud-gebeuren lost mijn probleem van verschillende versies her en der op. Ik moet ook slechts één “file repository” backuppen. Win-win dus.
Maar DropBox is niet alles uiteraard. Mijn werklaptop wordt niet verder gebackupped. Alles wat van belang is, zit in mijn eigen “private cloud”, de rest – lees: OS en applicaties – kan mij gestolen worden. Als mijn ThinkPad sterft, kapot gaat, gestolen wordt,… is het gewoon een kwestie van een nieuwe ThinkPad te bestellen en mijn cloud applicatie erop te installeren.
Mijn Macbook zit naast dat cloud-gebeuren, wel nog verwikkeld in een backup structuur. Mijn Macbook bevat ook mijn muziek, mijn foto’s, mijn hebben en mijn houden zeg maar. Documenten zitten in de cloud, maar de “media” niet. Of toch niet in DropBox en consoorten, want daarvoor is mijn storage capacity daar veel te kleinschalig.
Neen. Mijn Macbook stuurt in eerste instantie alles naar de USB-schijf met TimeMachine van Apple. Dat is mijn eerste toevluchtsoord in geval van nood. Daarnaast wordt er elke nacht een “smart copy” gemaakt via Super Duper. Smart copy impliceert dat enkel de eerste backup een full copy is en dat elke daarop volgende backup in feite bestaat uit delta’s. Sommige backup toepassingen noemen dat ook wel “incremental forever”.
Die Super Duper backup gaat naar een FreeNAS netwerk opslag met een capaciteit van om en bij de 4TB (ZFS als onderliggend filesystem).
Als derde vangnet heb ik een kopie van alles wat echt belangrijk is (een iTunes backup, een LightRoom backup,…) ook gekopieerd naar mijn iOmega StorCenter, eveneens een NAS box. RAID5 voor de disk-config, in totaal 4TB raw capacity, 2,7TB usable capacity. Die backups zijn een manueel gebeuren en doe ik gemiddeld eens per maand, meer als ik veel nieuwe data op de Mac heb gedumpt.
Lokaal is mijn backup systeem dus meer dan redundant, maar dat was nog niet genoeg. Wat als mijn huis in vlammen op gaat? Of wat als er dieven over de vloer komen die alles meesleuren, ook mijn backup devices? Oplossing? De cloud natuurlijk! De volledige Macbook wordt opnieuw permanent naar de cloud gestuurd via CrashPlan. Ook hier kan je spreken over “incremental forever” backups, maar daarop nog eens deduplicatie zodat de upload naar de cloud (de delta’s van daarnet) zo klein mogelijk is.
Om dat allemaal overzichtelijk te houden, is een goede structuur in je folders en disks onontbeerlijk. Anders zit je met zoveel data her en der verspreidt, dat je niet meer weet wat waar zit. Resultaat: dubbels, dubbels en dubbels. En dat kost geld aan opslag, aan tijd, aan storage en aan bandbreedte (want alles moet geupload worden naar de cloud).
Data brengt dus werk met zich mee. Vroeger hadden we ocharme 500MB opslagcapaciteit en daarmee was de kous af. Vandaag zijn terabytes goedkoper dan ooit en staan we niet meer stil bij een gigabyte’je meer of minder. Alles netjes een plaats geven is belangrijk en houdt de boel handelbaar, maar wat ik nog veel liever zou hebben, is een complete indexering van al mijn data.
Indexeer al mijn bestanden. Dan kan ik zoeken op filename en *BOEM* – daar is mijn file. Maar ik wil meer dan dat. Ik wil dat ook alles geïndexeerd word op content. Ik wil niet al mijn filenames onthouden, dat is onbegonnen werk! Maar als ik over een bepaald onderwerp iets zoek, dan kan een index die ook in bestanden kijkt, mij serieus helpen.
Voeg daar nog meer metadata aan toe zoals tijdstippen, exif data, locatie gegevens,… en ga zo maar door, en je krijgt een systeem dat al die data kan doen samenvallen en een correlatie kan aanbieden aan de gebruiker.
Dat zou ik graag hebben, thuis. Dat zou het gemakkelijk maken. En dat bestaat bij mijn weten nog niet voor de consumer markt. Er bestaan wel softwares die dat doen, maar die zijn niet cross-platform, cross-storage-device, cross-… dus dat is niet helemaal wat ik zoek.
Tot wanneer dat mogelijk is, zit er niks anders op dan een goede structuur aanhouden en een nette “flow” te respecteren voor mijn data. Alles heeft zijn plaats, zijn folder, zijn bestemming. Door dat systeem consequent toe te passen, kan ik erg snel iets terugvinden, maar het blijft een taak om dat systeem netjes te volgen.
Hoe doet u dat, al uw data een plaats geven? Welk systeem gebruikt u? Welke software? Welke backups? Neemt u überhaubt wel backups? Consequent? Ik ben eens curieus.
Dag één met de Nokia Lumia zit er ondertussen op en dus is het tijd voor een eerste “tussenstand”. Ik ben sinds de introductie van de iPhone 3G een gebruiker van Apple smartphones, waardoor al mijn data op dat platform is afgestemd.
Geen data op SIM-kaarten hier. Alles zit in de cloud – ofwel die van Apple ofwel die van Google, afhankelijk van het type data zeg maar.
Een groot voordeel aan iPhones, is dat je bij aankoop van een nieuw toestel simpelweg een restore van een bestaande backup doet en binnen de korste keren zijn je contacten, je sms’jes, je wallpapers, je e-mail accounts, je foto’s,… en ga zo maar door overgezet naar het nieuwe toestel en is de migratie klaar.
Van een iPhone naar een Nokia Lumia migreren is vanzelfsprekend niet zo straight-forward, maar gelukkig is het niet onoverkomelijk. De Lumia 800 bevat een import tooltje waarmee je al je contacten via bluetooth kan overzetten van je vorige toestel. Dit proces verliep probleemloos met de iPhone 4 en daarmee was het meest tijdrovende werkje al achter de rug.
Sms’jes overzetten is geen optie, maar ik heb daar ook niet echt een nood aan. Ik gebruik sms’jes trouwens enkel nog met “offline” mensen – lees: personen zonder smartphone die dus maar sporadisch hun mails lezen of hun sociale netwerken checken.
Foto’s upload ik standaard al naar Flick of Instagram, dus daar mis ik ook niet direct iets. Muziek was vroeger iets tijdrovender omdat ik voor al mijn “lokale” muziek iTunes gebruik. De Lumia kan via de Zune software perfect sync’en met je iTunes bibliotheek, maar aangezien ik sinds ik Spotify abonnee ben, nog maar zelden iTunes opstart, doe ik de moeite niet en gebruik ik gewoon Spotify op de Lumia (en die sync’ed automatisch al je playlists over alle platformen heen).
De GUI is iets complexer dan op de iPhone, maar ik geef ook toe dat mijn iOS er nu “outdated” uitziet. Windows Phone ziet er hipper uit, meer hedendaags. Je hebt wel meer menu’s en meer knopjes, maar al bij al was ik er snel mee vertrouwd. En als je vergelijkt met voorgaande Windows Mobile versies, dan is “Mango” – de codenaam voor Windows Phone 7.5 – “one giant leap forward”!. Well done Microsoft!
Op gebied van app’s is de keuze beperkter dan bij Apple – 50.000 tegenover 1.000.000 – maar eerlijkshalve moet gezegd worden dat alle belangrijke app’s die ik op mijn iPhone gebruik, ook aanwezig zijn in de Market Place van Microsoft.
Of toch bijna. Dropbox heb ik nog niet gevonden en laat dat nu een applicatie zijn die ik zeer veel gebruik en waar andere favoriete app’s ook gebruik van maken. Dropbox op Windows Phone staat dus erg hoog op mijn verlanglijstje! Microsoft levert je wel Skydrive (25GB zelfs), maar mijn ecosysteem is opgebouwd rond Dropbox en ik wil dat zo houden.
Een ander minpuntje dat ik tegenkwam, is het ontbreken van een “personal hotspot” mode. Met andere woorden, je kan de Lumia 800 niet gebruiken als mobiele modem voor je laptop / iPad / … en dat is ook een toepassing die ik met mijn iPhone zeer regelmatig gebruik. Ik heb begrepen dat dit geen beperking is van Windows Phone, maar een keuze die Nokia gemaakt heeft met de Lumia 800. Hopelijk wordt dit nog rechtgezet met een software update!
De app’s die ik op de iPhone gebruik, zijn bijna allemaal beschikbaar voor Windows Phone. Maar ze zijn niet allemaal even ver doorontwikkeld. De Spotify app heeft bijvoorbeeld nog geen Last.FM integratie en de Twitter app vind ik persoonlijk niet zo overzichtelijk als op iOS (geen badges om replies, DM’s,… aan te geven).
Nog een issue: als je je Google account ingeeft, configureert het toestel automatisch je mails, je kalender en je contacten. Tot daar alles goed. Het probleem stelt zich bij de kalenders. Ik heb er namelijk verschillende aangemaakt en de Lumia 800 toont enkel de primaire kalender. Ik heb nog niet echt gezocht naar een oplossing, maar weet dat dit mogelijk ook een probleempje kan zijn.
Over de touch & feel kan ik bondig zijn: dat zit goed! De Lumia 800 voelt degelijk aan en ziet er leuk uit. Niets op aan te merken. Ik las elders dat sommige gebruikers rammelende knopjes hadden, maar dat euvel heb ik niet met mijn exemplaar. Persoonlijk vind ik de iPhone er nog iets gelikter uitzien met een meer solide feel, maar de Lumia is zeker en vast goed te noemen!
Het scherm van de Lumia 800 is een AMOLED scherm en dat is kwalitatief beter dan het retina-display van de iPhone. De kleuren zijn feller, de icoontjes springen precies van het scherm. De iPhone heeft een goed scherm, maar mijn voorkeur gaat hier toch duidelijk naar de Nokia.
Tot zo ver mijn eerste indruk van de Lumia 800. Over het algemeen is die indruk positief, met hier en daar een aandachtspunt. Ik blijf het toestel de komende tijd intensief gebruiken, dus verwacht de komende blogposts meer feedback en bevindingen.
Een jaar terug heb ik me, na een omweg via Mozy, geabonneerd op Crashplan, een “backup to the cloud” oplossing.
Ergens vorige week kreeg ik een automatisch mailtje dat het tijd is om mijn abonnement te vernieuwen – ik had namelijk opgetekend voor één jaar, kwestie van alles te evalueren alvorens voor een langere periode in te schrijven.
Aangezien ik na een jaar gebruik erg tevreden ben van Crashplan, wou ik mijn aansluiting hernieuwen. Maar daar ging het mis… Hun website wou op geen enkele manier mijn kredietkaart(en) aanvaarden, hoewel ze perfect werken ;).
PayPal bieden ze niet aan dus had ik een probleem. En mijn aansluiting was op twee dagen van vervallen! Gelukkig wordt je data niet direct gedelete, maar kan je gewoon geen nieuwe backups of restores uitvoeren.
Ticket loggen bij de helpdesk dan maar. Na een uurtje al antwoord met de vraag of ik nogmaals kon proberen en screenshots sturen indien het nog niet zou lukken. Zo gezegd, zo gedaan. Probleem niet opgelost.
Beetje later opnieuw mailtje van de helpdesk met de melding dat ze mijn abonnement alvast voor een week verlengd hebben zodat ik zeker backups zou kunnen nemen terwijl ze naar een oplossing zochten. Top!
Daags nadien opnieuw mail: dat ze mij ofwel bellen om zo mijn kredietkaart te “billen” ofwel dat ik mijn PayPal gegevens mag doormailen en dat ze me dan zo een betalingsaanvraag zouden doorsturen.
Ik ben fan van PayPal dus zo verder gegaan. Een paar uurtjes later zat mijn nieuwe licentie in de mail.
Om maar aan te tonen dat goede support belangrijk is. Ik was al fan van Crashplan, maar na dit staaltje op maat gemaakte customerservice, zal dat zeker zo blijven!
Een tijdje terug deed ik mee met een wedstrijd op Twitter waarbij je een Duracell mobiele oplader kon winnen. Zo een toestel is gewoonweg een oplaadbare batterij met daarop een USB-poort. Eens het toestel zelf ik opgeladen (eveneens via de USB-poort) kan je er een ander toestel aanhangen (met zijn eigen oplaadkabel) en dat laatste bijladen.
Zulke toestellen bestaan al een tijdje, maar nu Duracell op die kar gesprongen is, lijkt iedereen er plots interesse in te hebben.
Anyway. Het model dat ik gewonnen heb, is de goedkoopste variant die tot 3u extra spreektijd zou bieden aan je smartphone (met in kleine lettertjes dat dit van het toestel en gebruik afhangt uiteraard). Over de spreektijd ga ik me niet uitspreken, want ik ga echt geen uren zitten telefoneren om dat te testen, maar ik heb wel gecheckt hoeveel percent ik mijn iPhone 4 kan bijladen met Duracell’s kleinste mobiele oplader.
En dat viel eerlijk gezegd tegen. Ongeveer 40% om precies te zijn. Als mijn smartphone op 20% batterij staat, laadt de mobiele oplader het toestel bij tot +- 60%. Uiteraard blijft het toestel aanstaan (en verbruikt dus nog een beetje batterij), maar gedurende die test heb ik er niet mee gebeld of extensief gebruik van gemaakt. Per slot van rekening zou je het toestel “in nood” ook laten opstaan wanneer het bijgeladen wordt…
Ik heb al een jaar of twee een “Just Mobile Gum Plus” mobiele oplader die vier keer meer vermogen bezit dan het Duracell exemplaar, geleverd wordt met de nodige kabels om mijn iPhone op te laden (bij Duracell moet je je eigen kabels gebruiken) én er veel knapper uitziet – mooie alu behuizing in plaats van plastic doosje dat redelijk fragiel aanvoelt. Oh, en de “Just Mobile Gum Plus” heeft nog handige LED’s die aangeven hoeveel capaciteit er nog beschikbaar is.
De “Just Mobile Gum Plus” kan mijn iPhone tot vier keer volledig opladen (dus van 0 tot 100%) en kost bij Apple net geen 80€. Van het Duracell toestel vind ik geen prijs terug online, maar aangezien het ongeveer 5-6x minder goed presteert dan mijn bestaande oplossing, geen kabels meelevert om mijn Apple toestellen bij te laden én veel minder robuust aanvoelt, zou het toestel niet meer dan 15€ mogen kosten.
Ik twijfel of je het voor die prijs kan bemachtigen… als iemand de prijs weet, laat het gerust achter in de comments.
Conclusie: ik zou er persoonlijk geen geld aan geven en ineens een betere mobiele lader kopen.
Apple is begonnen met de internationale uitrol van iTunes Match, de nieuwste iTunes feature die gans je collectie in “de cloud” beschikbaar maakt voor 25€ per jaar.
Knap concept, maar ze komen er te laat mee volgens mij. Spotify en soortgenoten zijn “here to stay” en als ik zelf eerlijk ben – sinds ik Spotify abonnee ben, heb ik iTunes niet meer opgestart.
Komt Apple te laat met iTunes Match? Raar voor een bedrijf dat meestal trends begint… Wat denken jullie? Gebruiken jullie je “lokale” muziek nog nu er schitterende online alternatieven zijn?
Het is er dan toch van gekomen: Spotify is beschikbaar in België. Als u niet weet wat Spotify is, check hier eens. Gedaan dus met VPN-tunnels opzetten naar de UK, gedaan met gefoefel met PayPal accounts enz. om toch maar te kunnen betalen voor deze dienst. Spotify is geland!
Concreet komt het er op neer dat je gratis of tegen een bepaalde prijs (afhankelijk van wat je wil) muziek kan luisteren. Gedaan met muziek kopen dus. Standaard en dus gratis stream je de muziek naar je computer en zijn er af en toe reclameboodschappen om de dienst gratis te kunnen aanbieden.
Als je wenst te betalen heb je twee keuzes: Spotify Unlimited en Spotify Premium, respectievelijk voor 4,99€ en 9,99€ per maand te verkrijgen. Kijk hier voor een vergelijkende tabel tussen al de versies (inclusief de gratis Spotify Open variant). De lijst features is erg lang, maar kort zit er in de “Unlimited” geen reclame meer en kan je het onbeperkt in het buitenland gebruiken.
In de “Premium” editie krijg je daarbovenop “Offline” modus, waardoor je de muziek lokaal kan opslaan voor op moment dat je niet kan streamen wegens geen internetverbinding. Daarnaast kan je ook een app downloaden voor je smartphone en kan je ook daarop van Spotify genieten (en offline toegang hebben!). De “Premium” versie heeft ook betere audiokwaliteit in vergelijking met de rest.
Er zijn nog vele andere features, sociale integratie, playlists delen, Spotify Radio, enz. waar ik nog een heel veel over zou kunnen vertellen, maar probeer het anders gewoon eens uit, u zal versteld staan over het gemak van Spotify.
Gedaan met veel geld aan muziek uitgeven. Alle muziek bij de hand, altijd en overal. Ik geef vandaag al meer dan het dubbel uit per maand aan muziek in iTunes dan wat de “Premium” account per maand kost, dus voor muziekliefhebbers is het een “no brainer” als je het mij vraagt.
Als je Spotify probeert, krijg je trouwens een trial van de “Premium” versie dus laat u maar eens goed gaan.
PS #1: je kan ook muziek “kopen” in Spotify – DRM vrij en in hoge kwaliteit. Ze werken met bundles zodat je bijvoorbeeld krediet koopt voor 100 nummers. Voor een nummer betaal je in dat geval 0,60€ wat ongeveer 40% goedkoper is dan wat je in iTunes ziet.
PS #2: vandaag ter test de iPhone via bluetooth gekoppeld aan de autoradio en dan Spotify via streaming (dus met mobiel internet) mijn playlists laten spelen. Brussel-Gent zonder enig probleem gedaan, zonder haperingen. Uiteraard kan je beter met “offline” modus werken, maar dan heb je de Premium nodig… het kan dus ook “online” zolang je maar genoeg datavolume hebt (tip: Mobile Vikings).
PS #3: mijn Spotify Premium abonnement is al actief :-D.
Een geestige sketch-movie die jullie misschien al gezien hebben, maar die ik toch nog graag eens wil delen gezien de miserie bij RIM ;-).
httpv://www.youtube.com/watch?v=kAG39jKi0lI
Recente Comments