Bon, ik ga er niet teveel woorden aan vuil maken want collega bloggers hebben dat al genoeg gedaan, maar ik wil toch eventjes mijn “frustraties” ventileren. 
Doordat er mensen zijn die gaan staken tegen “levensduurte”, heb ik over 7km maar liefst 75 minuten gereden. Staken om te staken, ik hou er niet van. Een serieuze opkomst hoor ik u denken? Plan die stakingsdag eens in het midden van de week in plaats van er een “verlengd weekend” mee te creeren, en we gaan is zien of er dan nog altijd zoveel opkomst is. 
En zal ik u nog is wat zeggen? Veel mensen zaten nu geblokkeerd thuis omdat het openbaar vervoer plat lag. Anders hadden veel van de thuisblijvers ook gaan werken. 
De economie gaat slecht en wat is de oplossing? Ze nog wat meer schade toebrengen. Staak tegen een bedrijf dat 10.000 mensen wil ontslaan. Staak tegen een regering die er in niet in slaagt om BHV te splitsen. Het is mij al gelijk. Maar staak niet tegen iets waar niemand “echt” iets aan kan doen of de oorzaak van is, en waar nog minder gemakkelijk iemand voor aan te duiden valt om een oplossing te bedenken. 
Vakbonden. Ik ben zo geen fan meer. Al veel te veel grote woorden gehoord, maar bitter weinig daden gezien. Zoals Mieke Vogels zou zeggen “Veel Bla Bla” en “Weinig Boem Boem”. En als het er op aan komt, dan sta je er alleen voor en mag je zelf je hete patatten uit het vuur halen. 
En dan heb ik het nog niet gehad over die “verkozenen” die alleen maar kandidaat waren om “beschermd” te zijn. Trek mijn bek niet open over dat “opportunisme”. 
Neen. Vakbonden zouden ook eens zwaar opgekuisd mogen worden van mij. En de actie van vandaag was daar nog maar eens een voorbeeld van. Want het zag (en was) allemaal maar iets dat ze rap rap in elkaar gestoken hadden zonder veel bij na te denken. Zo gaan we uit de miserie komen gasten. 
Keep up the good work.