Telling stories for a living

Day: August 4, 2008

Komend weekend is het Marktrock in Leuven en het ziet er op het eerste zicht naar uit dat men zich herpakt heeft na de toch wel mindere editie van vorig jaar. Waarom? Je mag terug de Oude Markt op en af à volonté, de prijs voor er op te mogen is ook nog relatief betaalbaar (26€ in voorverkoop, 30€ aan de kassa) en de groepen zijn best te pruimen. Ah ja, en je mag altijd gegarandeerd de markt op… dus niet meer van betalen en dan “VOLZET”.
Vaneigens is het nog niet zoals op de hoogdagen van weleer, maar niet vergeten dat er een volledig nieuwe organisatie achter zit (of laat ons zeggen, het beste van de vorige groep is overgebleven) en dat die gasten terug van nul zijn moeten starten. En als ze zo bezig blijven, zie ik het wel goed komen.
Het Layensplein en het Hogeschoolplein zijn er niet meer bij (althans niet voor muzikale optredens op een groot podia, wel voor een Marktrock dorp en andere animatie) maar de Vismarkt is terug van weggeweest en het Ladeuzeplein hebben ze wijselijk laten liggen.
Zelf denk ik er serieus aan om zaterdag eens langs te gaan, meer bepaald voor op de Oude Markt te gaan hangen, want die affiche staat me wel aan: Milow, Soulsister, Raymond en zijn vrienden, Kane, Peter Van De Veire en Gerrit K. van StuBru als copy-cat van Discobar Galaxie (althans dat vermoed ik) maar vooral niet te vergeten: Hooverphonic! Alleen al voor die laatste groep zou ik 30€ betalen ;-). De enige groep die ik er nog graag had bijgehad die dag is Tom Helsen. Nu staat hij op vrijdag geprogrammeerd en aangezien de rest van die affiche mij maar matig aanspreekt, ga ik daar geen 30€ voor op tafel gooien.
En nu maar hopen dat het zaterdag goed weer mag zijn…

Als je zou zeggen dat het voorbije weekend in het water is gevallen, dan zou je wel is letterlijk gelijk kunnen hebben. Zelf ben ik niet zo heel veel buiten gekomen en heb ik het weekend gevuld met films kijken (de ene al beter dan de andere), maar toen ik gisteren van Oost-Vlaanderen richting Brussel reed, was het toch echt wel gevaarlijk op de baan. Regenen! Aquaplanning! Geschift. De “traction control” op de auto gaf me af en toe te kennen aan de hand van een pinkend geel lampje dat hij tussenbeide kwam (wegens aquaplanning dus) en ik was dan ook erg tevreden dat ik heelhuids op mijn bestemming geraakt ben. Over een afstand die ik normaal op een goede 45′ afleg, heb ik gisterenavond toch een dik kwartier langer gereden. Volgens de boordcomputer had ik een gemiddelde van 89km/h.
En weet je waar ik dan zot van word? Van die kamikaze-chauffeurs die zelfs met zo een strontweer nog 150km/h willen rijden, af en toe zo wat over het wegdek schuiven (wegens die verdomde aquaplanning) en toch blijven gas geven, met hun lichten knipperen als je niet snel genoeg aan de kant gaat (of het beruchte richtingsaanwijzer opzetten – lees: wat mij motiveert tot extra traag rijden trukje). Als ik ze dan voorbij zie vliegen, hoop ik stiekem dat ze ergens de vangrails in knallen, weliswaar zonder anderen miserie aan te doen, waarbij hun “voiture” volledig total-loss is en ze nog een half uur in de gietende regen op de middenberm mogen staan uitregenen alvorens hulp komt (en aangezien ze op die middenberm staan, kunnen ze niet weg… ah nee, want hun collega’s kamikaze’s vliegen voorbij).
Gemeen, ik weet het… het is dan ook in mijn fantasie dat zo een zaken zich afspelen hé.

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑