Telling stories for a living

Day: November 30, 2007

Oftewel “Internet Everywhere” van Mobistar. Ik heb er al eens over geschreven, meer bepaald de dag voor en da dag na mijn aankoop van het product. Ondertussen zijn we een tweetal weken verder en heb ik al de nodige evaluaties kunnen doen.
Op het werk haal ik spijtig genoeg geen UMTS dekking, waardoor ik terugval op Edge. Weliswaar volledige ontvangst, waardoor de snelheid schommelt tussen de 25-30kB/s, wat eigenlijk heel werkbaar is voor een RSS-feeder, Outlook 2007 en een occasioneel website’je. Zelfs downloaden van kleine programma’s (onder andere AutoRoute, een handigheid die onder de noemer freeware zit en waar ik het later nog wel over heb) gaat vlotjes.
Hier thuis breek ik het ene snelheidsrecord na het andere (ok ik overdrijf, maar het klinkt wel cool niet?) op UMTS, maar aangezien ik hier ook een wireless netwerk ter beschikking heb, en zelfs gigabit ethernet heb liggen, moet ik niet uitleggen dat ik hier geen beroep doe op de capaciteiten van de Mobistar.
Problemen ben ik nog niet tegengekomen, niet op gebied van software / hardware, maar ook niet op gebied van connectie verlies, dekkingsproblemen, …  waar ik eigenlijk nog het meeste schrik voor had. Op de agenda staat nu nog te blinken het opzetten van een VPN zodat ik van op het werk, over EDGE/UMTS kan “binnenbellen” op mijn thuisnetwerk en mezelf zo connecteren op mijn NAS. Het nut is eigenlijk ver te zoeken daar mijn NAS alleen ISO files bevat van applicaties (veel handiger dan CD’s / DVD’s, en vooral sneller!) en audio en video materiaal, dingen die ik op het werk niet nodig heb. Maar alleen de “sport” om het ding op te zetten en te proberen is op zich al een reden om me er eens achter te zetten.
Mobistar Internet Everywhere – een goed product waar ik na veertien dagen dagelijks gebruik nog steeds erg tevreden over ben. En had ik al gezegd dat ik enkele dagen na aankoop een brief kreeg thuis van de Mobistar Business afdeling om mij te bedanken voor mijn aankoop en me op de hoogte te brengen dat ik binnenkort een telefoontje mag verwachten om mijn mening over hun nieuwe product te horen. Natuurlijk is dat een automatische brief, mail merge weet u wel, maar toch “werkt” dat. Ik voel mij geapprecieerd, en dus ben ik een tevreden klant.

Het was plezant. Heel plezant zelfs. Om 9u30 was ik “on site”, zonder file enz. Normaal gezien ben ik een 45 minuten onderweg naar Brussel centrum, waar ik zo een 15km vandaan woon. Gisteren was ik op diezelfde hoeveelheid minuten in Antwerpen centrum, waar ik dus een goede 65km af woon. Straf nietwaar?
Anyway, over de Security Day gesproken dus. Na eerst een verse koffiekoek naar binnen gewerkt te hebben, vergezeld van een lekkere verse tas koffie, zijn we aan de presentaties begonnen. Gespreid over een goede werkdag waren er ongeveer 8 presentaties, telkens drie kwartier lang, met een kwartiertje tussen elke presentatie om iets te drinken en te verorberen. De ene presentatie was al interessanter dan de andere, maar over de globale lijn was het leerrijk en de moeite waard. ‘s Middags was er een walking dinner, ideaal om te netwerken met andere aanwezigen, gevolgd door nog een paar… u raadt het al… presentaties.
Naar goede gewoonte (alhoewel, goed?) heb ik de “boite” daar mee gesloten en ben ik pas buitengegaan anderhalf uur nadat het event eigenlijk al gedaan was. Netwerken en zo, weet u wel? Moesten we (mijn collega en ikzelf) gewild hebben, we zater er nu nog ;-). Nadien zijn we, goede collega’s als we zijn, nog “eentje” gaan drinken voor het naar huis gaan. Dat eentje werden er twee… en drie… en vier… met als gevolg dat het niet ver van middernacht was voor ik terug thuis was.
Ah ja, voor ik het dus vergeet. Security Day gaat dus, zoals de naam al aangeeft, over security. Meer bepaald op IT-niveau. Netwerkbeveiliging, WAN optimalisatie, process control, netwerk monitoring, … allerhande zaken komen er aan bod en worden voorgesteld door leveranciers van producten die juist die zaken doen. Vanzelfsprekend is alles gedipt in een sausje “sales” en “marketing”, en dus moet je je gezond verstand gebruiken en soms een wat relativeren, eruit halen wat er uit te halen valt zeg maar.
Maar het was dus plezant en leerrijk, die Security Day in Antwerpen. Zeker en vast voor herhaling vatbaar. En dat allemaal “van te moeten eh” … alles voor de job ;-). Heb ik al gezegd dat ik eigenlijk de tofste job heb van de hele wereld?

Herinner je je nog mijn berichtje over clustering? Wel, op dat moment was ik bezig met NLB – Network Load Balancing en was de wereld nog rooskleurig. De dag nadien heb ik me toegelegd op een “echte” Windows Cluster met failover en shared disks en application switching enz… the full monty dus. En ik heb serieuze problemen tegengekomen waar ik op gevloekt heb en geprutst heb, maar na 18 uren bijten en proberen en lezen en opnieuw proberen, heb ik alle problemen van de baan gekregen en was de cluster volledig up & running. Volledig autodidactisch met de hulp van “a man’s best collegue – Google”, technet en enkele white papers.
En dat is eigenlijk de taak van een system engineer naar mijn bescheiden mening. Nieuwe projecten opzetten, nieuwe technologie verkennen, je erin vastbijten en de nodige tegenslagen tegenkomen, wetende dat er niemand “na” jou komt om je te helpen in geval je het niet meer weet (dus geen vangnet zoals ik wel had als support engineer). In mijn ogen is dat het verschil tussen een goede system engineer en een minder goede. En de “satisfaction” die je hebt na uren en uren problemen troubleshooten is enorm op het moment dat je alles werkende hebt. Dàt is voor mij het mooie aan mijn job.
En trouwens, wat is ervaring? Ervaring is volgens mij een ander woord voor fouten maken (of gemaakt hebben) en er iets uit leren. Dus een “ervaren” system engineer, is iemand die fouten gemaakt heeft, problemen tegengekomen is, en ze opgelost heeft. IT is toch “ne schone wereld” nietwaar?

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑