Deze week een kleine “addendum” aan mijn home backup oplossing toegevoegd: Crashplan niet alleen naar de “cloud” laten backuppen, maar een tweede dataset naar een NAS “lokaal” laten backuppen. Niet omdat ik geen vertrouwen heb in het online gedeelte, maar wel omdat restores gewoon een pak sneller lokaal lopen.
Voor een enkele file hebben we geen issue. Wanneer ik een “total meltdown” van mijn Mac heb en een nieuwe koop, dan wil ik die 500GB liefst niet hoeven te downloaden. En ja, dat zou pas moeten nadat ook mijn Time Machine backups corrupt zouden zijn én wanneer mijn snapshot images die elke dag lopen ook niet meer te restoren vallen.
Concreet kan ik stellen dat ik een vierde (en voorlopig laatste) “tier” heb toegevoegd aan mijn backup schema.
Awesoommmmeee. /*end geek chit-chat*/
Tag: Time Machine
Backups zijn kritisch en hun belang is van groot belang, niet alleen voor bedrijven, maar hoe langer hoe meer ook voor particulieren. Meer en meer mensen bewaren hun “leven” op hun computer via digitale foto’s, digitale video’s, documenten, rekeninguitreksels, klantengegevens, boekhouding,… you name it.
Vroeg of laat gebeurt er iets waardoor je al die belangrijke data voorgoed kwijt bent. Overstromingen, brand, diefstal, user mistake,… the sky is the limit als het op vlak van mogelijke rampen aankomt, maar dat je een van die zaken tegenkomt is een kwestie van tijd.
Of je nu op Windows, op Mac OS, op Linux of nog een ander besturingssysteem werkt, backups heb je altijd nodig. Hoe vaak ik al mensen in paniek aan de telefoon had met de vraag of ik hun foto’s nog kon redden van een defecte schijf, ik kan de tel niet meer bijhouden. De ene keer kan ik met succes alles terughalen, de andere keer hebben ze pech en is de enige mogelijke optie (die niet altijd succesvol is) de schijf opsturen naar een gespecialiseerde firma die dan ettelijke duizenden Euro’s aanrekent om de schijf in kwestie te ontleden en een data recovery te doen.
En zeg nu zelf, wie gaat er een paar duizend Euro op tafel leggen (willen of kunnen) voor die foto’s van dat familiefeestje terug te halen? Meestal laten de mensen het zo en pakken ze het verlies er maar bij…
Gelukkig zijn er genoeg betaalbare oplossingen om bovenstaande situaties te vermijden! De goedkoopste is een externe harde schijf naar waar je op regelmatig tijdstip je belangrijke data overzet. Als Apple gebruiker maak ik hiervoor gebruik van Time Machine voor een backup per uur. Daarnaast neem ik ook nog wekelijks een “image” backup met behulp van SuperDuper!.
Time Machine is handig voor bestanden terug te halen, maar kan ook gebruikt worden bij een herinstallatie. SuperDuper! images zijn niet alleen bootable, maar ze geven je ook je Mac terug zoals die op het moment van backup was. Naast het grote voordeel van bootable zijn, zorgen image backups ook voor snelle restores (bijvoorbeeld als je je harde schijf vervangt met een nieuw, groter exemplaar).
Time Machine in combinatie met SuperDuper! geeft al een zeer goede backup policy naar externe schijven, maar je zit opnieuw met een “SPOF” oftewel Single Point Of Failure: de externe schijf in kwestie! Om dit te voorkomen, kopieer ik mijn data ook nog eens naar mijn NAS (Network Attached Storage) die zijn schijven in een RAID5 opstelling geconfigureerd heeft.
Om nu dataverlies te ondergaan moet mijn primaire harde schijf (in mijn geval SSD) het begeven, moet de externe harde schijf de pijp aan Maarten geven én moet mijn NAS er ook mee ophouden.
Onmogelijk hoor ik u denken? Fout! Wat bij een overstroming of een brand? Of wat als er dieven over de vloer komen die al je computermateriaal meepakken?
Backups naar DVD’s is geen optie: te klein, duurt te lang en DVD’s (en andere optische media) verliezen na een tijd hun data (enkele jaren, maar toch). Backup naar tapes is een beetje passé en eerlijk gezegd, voor thuis vind ik dat totaal niet gebruiksvriendelijk en goedkoop is het ook al niet.
Recent is er echter een nieuwe mogelijkheid waar iedereen die een beetje in de tech-wereld thuis is, zeker en vast al van gehoord heeft: backups naar de “cloud”.
Met de “cloud” bedoelt men eigenlijk een externe provider. Je huurt ergens storage, je stuurt je data daarnaartoe via het Internet en klaar is kees. De externe provider moet zorgen voor redundantie en veiligstelling van je data.
Vroeger was zo iets ondenkbaar wegens veel te beperkte internetabonnementen in ons Belgenlandje, maar recentelijk zijn de limieten hoog genoeg om zulke zaken mogelijk te maken. Het staat je trouwens ook vrij om niet al je data naar de “cloud” te backuppen, maar je bijvoorbeeld te beperken tot je fotoarchief of je werkdocumenten om maar enkele voorbeelden te noemen.
Als je toch al je data online wil backuppen, dan kan je in plaats van alles te uploaden, ook je data op een externe schijf kopieren en die schijf opsturen naar je cloud backup provider. Zij kopieren de data dan naar je storage en daarna doe je de “updates” van je dataset via het gekende kanaal. Simple!
De cloud backup is tevens ook je “last resort”. Eerst probeer je restores te doen van je lokale backups en pas als die onbruikbaar zijn, ga je beroep doen op je cloud backup. Als je in dat laatste geval een volledige restore van bijvoorbeeld 200GB wil, kan je (tegen betaling welteverstaan) een externe schijf laten opsturen via koerier met daarop al je data. Kwestie dat je niet eerst 200GB moet downloaden alvorens je je gegevens terug hebt.
Mijn eerste “cloud” provider is Dropbox. Zowel de documenten van mijn werklaptop als die van mijn prive computers, zijn gehuisvest bij Dropbox. Al mijn documenten zijn dus eigenlijk al safe. Naast Dropbox (waar ik een abo van 50GB op heb notabene) heb ik sinds een tweetal maanden ook een abonnement op “Crashplan” waar mijn volledige Macbook zijn data naartoe stuurt.
Crashplan heeft een mooie interface, is zuinig op je resources, doet aan deduplicatie en compressie zodat je minder upload te verwerken krijgt, biedt unlimited storage aan en is daarnaast nog een van de goedkopere providers van cloud storage / backup. Plus ze kunnen je updates van je backups sturen via Twitter en andere sociale media en ze zijn zelf ook vertegenwoordigd op Twitter en reageren snel op vragen.
En ja, ik heb andere alternatieven getest zoals Backblaze en Mozy. Ik vond Crashplan beter werken en dus was de keuze snel gemaakt, maar mogelijk denk je er zelf anders over, dus testen is de boodschap. Crashplan laat ook toe om lokaal een backup te maken (als alternatief op bijvoorbeeld Time Machine) en in dat geval zal hij eerst een restore van die lokatie proberen te doen alvorens naar de “cloud” te gaan.
Er zijn nog veel meer mogelijkheden met Crashplan, maar check hun site voor al die details, ze leggen dat beter uit dan dat ik dat hier kan ;-). Weetje: ik betaal $50 per jaar om onbeperkt veel data naar de bewuste cloud te backuppen via Crashplan. Voor dat geld kan je nog geen extra externe schijf kopen die je dan bij vrienden of familie zou leggen als “offsite” backup oplossing.
Oh ja, en voor ik het vergeet: mijn Windows machines backuppen elke dag naar mijn Windows Home Server, kwestie dat ik ook die machines snel kan terugbrengen naar een werkende status ;-).
Conclusie: backups zijn belangrijk en een goed plan van aanpak is cruciaal om in tijden van miserie geen extra zorgen te hebben. Backups zijn zoals anti-biotica. Niemand neemt ze graag, maar iedereen die goed ziek is, is toch serieus content dat er een middel is om hen weer beter te maken.
Begin er vandaag mee, want morgen is het misschien te laat…
Ik heb het al ontelbare keren gezegd en geschreven: er is niets belangrijker dan een goede backup als het aankomt om computer problemen. En zeker nu dat meer en meer mensen het digitale leven ontdekken: digitale fototoestellen, digitale videocamera’s, e-mail, muziek, rekeninguitschrijften, facturen,… you name it en het is beschikbaar in digitale vorm. In mijn Macbook heb ik slechts 250GB ter beschikking (waarvan een goede 40GB overblijft) en maak ik gebruik van een Western Digital Mybook schijf van 500GB. Die schijf wordt vooral gebruikt voor Time Machine backups en een paar *.dmg bestanden die ik niet elke dag nodig heb, maar die ik toch wil bijhouden voor eventuele herinstallaties.
Mijn muziek, die staat volledig op de Macbook voor de simpele reden dat ik altijd en overal mijn muziek bij me wil (en omdat mijn Macbook ook dienst doet als virtuele DJ configuratie), maar mijn volledige fotocollectie moet niet altijd mee. Die zou ik op de 500GB externe schijf kunnen bijplaatsen, maar daarop staan al de Time Machine backups en als zowel je backup als je originele kopie op dezelfde schijf staan, ontgaat het voordeel van de backup mij grotendeels.
Ja, ik heb een Windows Home Server met 1.3TB opslag draaien, maar die dient enkel voor de Windows machines te backuppen en o.a. mijn Technet images op te stockeren. En trouwens, Mac en Windows – dat is niet de perfecte combinatie en daarom hou ik die twee werelden graag gescheiden. Mijn NAS van 1TB zit voor 80% vol met backups van zowel muziek als video, dus dat is ook geen optie. En dat ding is trouwens veel te traag om als harde schijf te gebruiken vanwaar je wil werken (ik denk maar aan iMovie projecten lanceren vanop die schijf… brrrr).
Dus was er de “need” voor extra opslag. De prijzen een beetje volgen, aanbiedingen checken. Niets dat me kwa design kon boeien oftewel veel te duur was naar mijn zin. Maar vandaag viel mijn oog op een promotie van HCW op de Lacie externe schijven designed by Neil Poulton. Een zwarte vierkante doos met een blauwe LED-strip onderaan, zonder hatelijke ventilator die lawaai maakt. Ideaal! En aangezien de prijs toch wel 20€ goedkoper is dan elders, dus was de keuze redelijk snel gemaakt.
Vrijdag zouden ze moeten toekomen, mijn 2 Lacie’s van 1TB elk – goed voor een totale capaciteit van 2TB (ah ja, 1+1 = 2), genoeg om de komende maanden safe te zitten. Ik heb mij terwijl ook een docking station voor mijn iPod Touch besteld, kwestie dat ik die snel kan aansluiten op de Mac en niet altijd moet prutsen met die kabel – voor die 3€ dat dat maar kost.
Recente Comments