Telling stories for a living

Tag: Soms

Vrijdag was ik met verlof en heb ik een bezoek gebracht aan onze grootste (en enige?) bouw/woon beurs van het land: Batibouw. Aangezien ik op zoek ben naar een woonst, leek dit mij een geschikt plan (zeker niet in het weekend gaan wegens massa’s volk!) en achteraf bekeken moet ik mezelf gelijk geven. Veel (te veel soms) leuke projecten gezien, toffe badkamers, zalige Amerikaanse frigo’s van 7000€ en meer, zonnepanelen, nieuwbouw, renovatie,… genoeg om mij te komende zes maanden te doen verdrinken in ideeën en mogelijkheden.
Gisteren al eens met de wagen “on-site” geweest bij enkele projecten en er is potentieel. Het budget is toereikend en de ligging is in orde. Alleen nog die beslissing nemen, een beslissing waar je de komende 20-30 jaar toch wel aan vasthangt hé.
Wordt zeker en vast vervolgd…

Gisteren een serieus staaltje lompigheid op mijn curriculum bijgezet. Ik stap ‘s morgens uit mijn auto met mijn iPod Touch in mijn hand en wat doe ik… ik laat het ding uit mijn handen vallen! Pardoes de grond op, op een miniscuul krasje niets van schade, maar hij doet het niet meer. Eerst ging hij nog, maar moest ik een paar keer duwen op de knopjes om het scherm te activeren…
Ik dacht, ik reboot de iPod en alles komt goed. Niet dus. Het ding is niet meer op te krijgen, zelfs niet wanneer het aan de computer hangt.
Morgen = vakantiedag dus ik ga is naar de Apple Store lopen en kijken of het te herstellen is…
Lomp zijn, soms kan ik er wel wat van.

De laatste dag van mijn ingekorte SAN opleiding zit er bij deze dus alweer op (ik ben ondertussen ook al terug in ons Belgenlandje) en ik kan zeggen dat het goed was. Heel veel nieuwe dingen heb ik niet geleerd, maar hier en daar is er toch een licht geworpen en heb ik dingen kunnen testen en proberen die je in productie nu eenmaal niet kan uitproberen (zoals je SAN omgeving volledig “invalid” zetten en dan gans de configuratie terugzetten met behulp van SSSU).
Wat ik ondertussen al wel ondervonden heb (en dat wordt alleen maar erger naarmate ik langer in het vak zit) is dat ik hoe langer hoe minder bijleer op cursussen. Niet dat de cursussen slecht zijn of zo, maar vaak heb ik door zelfstudie (o.a. door het net af te schuimen , fora’s na te pluizen, vaklectuur te lezen) al heel veel zelf geleerd. Cursussen lijken mij interessanter voor mensen die tijdens hun job enkel bezig zijn met wat ze kennen, maar nooit op zoek gaan naar nieuwe dingen (al dan niet in hun vrije tijd). 
Door voorgaande feiten, vind ik cursussen vandaag de dag veel minder fijn om naar toe te gaan dan een paar jaartjes geleden. Toen was dat zo van “yihaa, feeding the brain” en een weekje offsite gaan bijleren, maar tegenwoordig doe ik eigenlijk liever aan autodidactiek (of hoe zeggen ze dat?) en ondervind ik dat ik daar in feite heel veel uit leer.
Soms verveel ik me dan eens tijdens de cursus, maar waar anderen dan alles proberen te onthouden wat ik al lang wist, kan ik mezelf verdiepen in de details die ik niet op het internet of in boeken heb teruggevonden en de lesgever daarover vragen stellen (met als gevolg dat die gasten soms ook effe moeten nadenken ipv alles af te ratelen). 
Anyway, drie dagen cursus is meer dan genoeg. Vroeger vond ik vijf dagen net iets te weinig, vandaag denk ik dat ik twee dagen ideaal vind, maar er soms nog drie nodig heb om rond te komen.
En wat hebben we vandaag geleerd?

  • Continious Access – oftewel het dupliceren van uw gegevens van SAN A naar SAN B en al de mogelijke varianten
  • RSM – Replication Storage Manager – oftewel het queue’en (zeg maar jobs creëren met behulp van RSM scripts) van het aanmaken van snapshots / snapclones en alle varianten daarrond om die dan bijvoorbeeld aan een andere host (lees: server) te presenteren en er dan een backup van te maken.
  • Best practises – zit er in elke cursus wel bij zeker? Meestal pure logica… 
  • Monitoring van je SAN omgeving – en dan vooral de performantie en wat er gebeurd als je van controller wisselt, als je write-back in plaats van write-through toepast,… Boeiende materie die je in feite toelaat om te bewijzen dat “die trage applicatie” niets te maken heeft met de SAN :-).
En daarmee zijn de twee theorieboeken en het labo boek netjes afgerond en ben ik klaar om de verworven kennis in de praktijk te gaan toepassen. Duimt u mee?

Het feit dat u dit hier leest, wil zeggen dat ik terug op mijn hotelkamer ben aangekomen en dat de tweede dag van de opleiding er dus op zit. Zoals ik al zei was het gisteren iets te gemakkelijk en heb ik een herhaling gehad van wat ik al wist uit mijn zelfstudie, maar vandaag was het beter, leerrijker zeg maar. 
Buiten load balancing en preferred pathing, waar ik al redelijk veel over wist via (alweer) zelfstudie maar ook via brain-picking bij collega’s en HP consultants on-site, hebben we vandaag vooral ingezoomd om het hoe en het waarom van snapshots en snapclones en alle mogelijke varianten daarop zoals mirrorclones. Zeer interessant en vooral verhelderend want ik wist daar al het een en ander van, maar ik zat toch nog met enkele openstaande vragen en brainfreezes rond dat thema. Zat, want nu is het kristalhelder. Het feit dat ik volop heb kunnen experimenteren op de EVA 4000 test omgeving die we ter beschikking hebben, zal er wel veel mee te maken hebben, want zo alleen maar uit boeken leren is ook niet altijd alles. Soms is een beetje praktische ervaring veel interessanter dan een halve bibliotheek aan theorie. 
Morgen gaan we ons op SSSU – Storage System Scripting Utility – smijten, wat toelaat om zaken te automatiseren. En automatiseren is nu net iets waar ik van hou, want hoe meer er automatisch kan gebeuren, hoe minder dat ik repetitieve zaken moet uitvoeren :-). 
Had ik al gezegd dat een goede IT’er van nature lui is? En daarmee bedoel ik niet dat ze niet graag werken, maar dat ze altijd proberen zoveel mogelijk automatisch te laten lopen om zo weinig mogelijk manuele acties te moeten uitvoeren.

Zoals gezegd heb ik vorige zondag richting Brussels Kart Expo in Groot-Bijgaarden getrokken om naar Cirque Du Soleil’s huidige voorstelling (althans degene die in België is) te gaan kijken. We waren een goed half uurtje voor de start ter plaatse en hadden een mooie VIP parking net aan de ingang van de tent. So far so good. 
Drank & popcorn secured. Souvenirs veel te duur en te veel brol gehalte waardoor het grotendeel bleef hangen in de rekken (ik vermoed dat ik niet de enige was die er zo over dacht). 
En hoe zat het met de show zelf? Zeer goed, maar ik vond Varekai vorig jaar beter. Meer spectakel en gedurfde dingen vond ik. Deze keer was het soms wat langdradig, al was het wel goed hoor daar niet van. Laat ons zeggen dat het vorig jaar zeer goed was en nu gewoon goed. Want wat die gasten daar laten zien, das nog altijd om “U” tegen te zeggen, maar eenmaal een mens verwend is… tja. 
Quidam – aanrader voor iedereen die nog nooit naar Cirque Du Soleil is gaan kijken. Voor degenen die er wel al shows van gezien hebben, wees u ervan bewust dat het net iets minder spectaculair is dan Varekai.

Heeft er iemand ervaring met trackballs in dagdagelijks gebruik ten opzichte van de gewone muizen? Ik ben zelf de gelukkige gebruiken van een Logitech MX Revolution en dat is de beste muis die ik ooit mogen bezitten heb, maar als ik een ganse dag op het werk met de muis aan het werk geweest ben en dan ‘s avonds ook nog eens thuis, dan voel ik dat soms toch wel. 
Of course is de “goede” remedie gewoon die PC dichtgooien en iets anders gaan doen. Next.
Vandaar dat ik eventueel wel wil overwegen om naar een trackball over te schakelen. Mijn oog is gevallen op het topmodel van Logitech – Logitech Cordless Optical Trackball, wat volgens mij in feite de tegenhanger is van de MX Revolution onder de trackballs. 

Het ding kost net geen 70€, wat niet weinig is, maar voor een toestel dat ik elke dag ettelijke uren gebruik en mij kan helpen om gezond te blijven is dat zonder probleem te verantwoorden ;-). De reviews zijn in ieder geval positief, maar echt veel vind ik er niet en ik lees/hoor/zie/… toch graag eens een andere mening alvorens ik tot zo een aankoop overga.

Ziehier een teaser film – Reverie – die gemaakt is met deze nieuwste DSLR van Canon (uhu, FILM met een fototoestel). En als ik zeg dat dat gemaakt is met een preproduction sample, dan val je toch gewoon omver? Spijtig genoeg zal dat met de prijs ook wel zo zijn, maar zeggen dat deze technologie binnen enkele jaren “mainstream” en dus betaalbaar zal zijn… Ferm! Lees de filmmaker in kwestie zijn blog voor “behind the scenes” stuff.
Wil er iemand mij soms een Canon 5D Mark II cadeau doen? Pretty please?

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑