Telling stories for a living

Tag: Paramore

Het lijkt al een eeuwigheid geleden dat ik nog een bezoekje bracht aan een concert (eind december, het Paramore concert in Tilburg, NL), laat staan aan een festival. Ondanks de vele jaren trouwe dienst op Marktrock (waar ik mee gestopt ben toen de boel failliet ging…) en Maanrock (volgens mij nog altijd het beste gratis festival in België), ben ik daarbuiten slechts één keertje naar Rock Werchter afgezakt en een enkele keer naar Suikerrock.
Meestal vind ik de prijs veel te hoog voor wat je er van terugkrijgt, en dan heb je nog niet gegeten en gedronken! Om nog maar te zwijgen van de miserie om tot op de festival site te geraken.
Anyway, dit jaar is het anders. Ik heb namelijk tickets gekocht (net op tijd!) voor Rock Werchter op vrijdag én voor TW Classic. Rock Werchter omdat Paramore komt, maar ook omdat ik Editors moeten missen heb eerder dit jaar en omdat Green Day de hoofdact is. TW Classic omdat ik in een “festival bui” was toen ik tickets aan het kopen was, maar ook omdat ik wel eens wil zien of die Black Eyed Peas “live” wel degelijk de moeite zijn.
U komt toch ook?

Gisterenavond, rond een uur of vijf, sprong ik na een dagje studeren in de auto richting Tilburg – een gezellig dorpje in Nederland, op zo een 100km van hier. U vraagt zich ongetwijfeld af wat ik daar op een dinsdagavond ging zoeken, als alle winkels al gesloten zijn en zo?
Wel, gisterenavond trad “Paramore” op in 013 (een erg aangename concertzaal met prima voorzieningen op alle vlakken en een superbe akoestiek) en aangezien ik daar ergens halverwege juli tickets voor gekocht had, stond 8 december al een tijdje te blinken in de Google Calendar.
Het concert werd voorafgegaan door een paar minder gekende (althans door mezelf) groepjes nl. “Now, Now Every Children”, “Paper Route” en “You Me At Six”, maar buiten de laatste groep heb ik er niets van gezien wegens dat ik op dat moment nog niet toegekomen was in 013. “You Me At Six” was trouwens best te pruimen.
Anyway, rond een uur of negen was het dan eindelijk zo ver en werd het podium ingenomen door de vijf leden van Paramore. Hayley Williams (de leadzangeres) barstte van de energie en was er helemaal klaar voor, waardoor de avond als een sneltrein voorbij ging dankzij een mix van oude en nieuwe nummers die telkens opnieuw door het voltallig publiek van om en bij de 2000 mensen luidkeels werd meegezongen.
De bindteksten waren totaal niet ingestudeerd en was regelmatig interactie met het publiel (heck, ze nam zelfs een videocamera aan uit het publiek waarmee ze zichzelf en haar bandleden filmde tijdens hun uitvoering van Misery Business). Misery Business werd trouwens gebruikt in het ritmische spel Guitar Hero: World Tour en in het videospel Saints Row 2.

httpv://www.youtube.com/watch?v=LDhCmAMmpXI

Zeer down to earth allemaal en geen ster-allures zoals zo veel anderen. Nice!

Na een dik uur spetter en spektakel zat het optreden er op en droop iedereen voldaan en tevreden af. Paramore was “kick ass” en speelde de pannen van het dak. De groep is erg jong (tussen de 19 en 24 jaar oud) maar als je ze zo bezig ziet, is het duidelijk dat ze talent hebben en dat ze al lang met muziek bezig zijn. Hayley kan trouwens een serieus potje zingen en rocken – ik zie er een jonge versie van Anouk in. En ze ziet er nog goed uit ook ;-).
Herman, als je nog volk zoekt voor Rock Werchter, misschien deze gasten eens vragen? Ik vermoed dat ze nog serieus betaalbaar zijn in vergelijking met andere grote namen en het wordt gegarandeerd een succes. Ik zal er in ieder geval bij zijn ;-).
Paramore heeft trouwens net een nieuwe cd uit “Brand New Eyes” die in de smaak valt, zelfs na kleppers als “Riot” (en “The Final Riot” – de live cd van Riot) en “All We Know Is Falling”.

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑