Telling stories for a living

Tag: Gevoel

Het was tijd voor een nieuwe uitdaging. Een nieuwe challenge. Volgens een psychologische analyse die ik ooit heb moeten ondergaan alvorens mijn huidige functie te mogen betreden, ben ik iemand die constant op zoek gaat naar nieuwe uitdagingen en die “triggers” moet krijgen om zijn motivatie niet te verliezen. Ik kan ze alleen maar gelijk geven, want eenmaal ik het gevoel heb dat ik alles gezien heb, ga ik op zoek naar iets nieuws om me in vast te bijten. Aandachtige lezers hadden het misschien wel tussen de lijntjes gelezen… my time had come.
Na bijna 5 jaar van trouwe dienst, resten er mij dus nog 7 dagen in mijn huidige functie bij de huidige werkgever alvorens ik mijn bureau leegmaak, de laptop met bijhorende digipass en UMTS kaart teruggeef en mijn vast werkstation een herinstall commando meegeef.
Daarna zitten mijn dagen als Wintel System Engineer er op en maak ik de overgang naar de wereld van data-opslag als Storage Consultant – een vakgebied waar ik de laatste maanden in mijn huidige functie ook al veel mee in contact kwam.
Voor de niet-IT minded mensen: met storage bedoel ik niet “kasten, laden, meubels…” (dus ik ga niet bij IKEA of iets gelijkaardigs werken ;-)), maar wel SAN (Storage Area Network), data-deduplicatie, backup, archiving,… kortom een “hot topic” van IT-wereld waarin er veel nieuwe, interessante uitdagingen te vinden zijn. Fun fun fun dus!
Met een mand vol goede herinneringen en ervaringen zal ik volgende week de deur achter mij dichttrekken, niet achteruit kijken en mij volledig geven in de nieuwe functie. Want zo ben ik wel – als ik mij eenmaal gefocust heb op iets, dan kijk ik niet meer achterom en ga ik volledig voor het bereiken van het nieuwe doel. Stilstaan = achteruitgaan. Know what I mean?
Bij het veranderen van job, hoort ook het minder fijne aspect – afscheid nemen. Doorheen de jaren kom je namelijk in contact met andere mensen, mensen die van “collega zijn” evolueren naar “meer dan collega zijn”. Ik zal de fijne gesprekken, het gezever en gelach serieus missen.
Natuurlijk is het een zeer kleine wereld en zijn er vandaag de dag geen afstanden meer die onoverkomelijk zijn (heck, een e-mailtje is de wereld rond in enkele miliseconden), maar toch besef ik goed dat ik sommige mensen veel minder zal tegenkomen dan ik gewoon was, sommigen misschien helemaal niet meer.
C’est la vie?
Op het nieuwe werk zal ik ongetwijfeld nieuwe bruggen bouwen en mijn plaats opeisen in de structuur, maar alles is nieuw dus het koffiemachine moet herontdekt worden, de places 2 be om ‘s middags een hapje te  eten gelokaliseerd worden, de karakters van de nieuwe collega’s een plaats geven,… Veel dingen om naar uit te kijken dus.
In short: every end is a new  beginning. Wish me luck!

Jeuj. 1 april. Mopjesdag en al? Mij doet het in ieder geval niets, want ik ben totaal niet 1 april minded. Het geeft me een zelfde gevoel als Valentijn, maar in plaats van “romantisch” te doen, moeten we vandaag grappig zijn / lollen uithalen. No thanks. Ik ben tegen. U?

Kijken, en dan vooral naar en in huizen. Kijkwoningen en zo. Als je lang genoeg op zoek bent naar een woonplaats, word je na een tijdje automatisch een “ervaren” huizenkijker. Je let op dingen waar je in het begin zelfs geen oog voor had, maar die oh zo belangrijk zijn en waar je je zonder twijfel aan zou ergeren op langere termijn.
Gisteren was het kijken geblazen in vier aan elkaar grenzende kijkwoningen van een bouwfirma die een project heeft lopen waar de interesse met de dag voor toeneemt. En het zag er goed uit! Vanzelfsprekend weet ik ook wel dat het maar een domme bouwfirma zou zijn als ze hun kijkwoningen niet piekfijn in orde maken, maar zelfs dat is niet altijd vanzelfsprekend hoor…
Naast het positieve van de kijkwoningen, moet ook gezegd worden dat de verkoper / vertegenwoordiger / … van de betreffende firma ook heel goed meevalt. Ondertussen heb ik er al heel veel gesproken en ik kan vol overtuiging zeggen dat er weinigen zijn die voldoen:

  • enkel Franstalig (WTF? En voor projecten in Vlaanderen hé!)
  • totaal geen interesse om iets te verkopen (ah ja, kijk… dat is ook iets dat wij gaan construeren… maar ja…)
  • onbeleefd
  • arrogant (in de zin van, we are the best f*ck the rest! Riiigghhtt!)

En zo kan ik nog wel eventjes doorgaan!
Voor mij is een goede vertegenwoordiger iemand die mij met raad en daad bijstaat, mij voldoende informatie geeft, mij geen gevoel geeft van onbelangrijk te zijn (ik kan mij voorstellen dat 300.000€ slechts “peanuts” zijn voor die gasten, maar dat is geen enkele reden om mij te behandelen als minderwaardig of geen uitleg waardig wegens niet genoeg commissie?) en mij ook niet pusht tot snelle beslissingen.
Enfin, het eerste contact op Batibouw was positief. Gisteren bij de kijkwoningen viel ook erg goed mee en het e-mail verkeer tussen de twee voorgaande afspraken was ook vlot en snel. Aanstaande donderdag heb ik een afspraak om alles eens op papier te zetten en tot in detail te gaan.
Ik ben benieuwd.

Ik weet het, het is vandaag nog maar dinsdag dus ik kan “de week” niet echt in beeld zetten daar de nog aan het begin zit. Laat het er ons dan maar op houden dat ik de voorbije drie dagen “in beeld” zet ok?
Zondag:

  • Windows 7 en Windows 2008 opzetten en mee experimenteren – bolt allebei zeer goed, zelfs de béta van 7 is goed te noemen.
  • Veldrijden – BK – Sven Nys alles zien geven om Niels Albert nog nipt voor te blijven en kampioen te worden. Mooi!
  • iWork ’09 eens binnenstebuiten keren en zien of ik de verschillen met ’08 kan spotten, wat niet evident is daar ik nog maar een kleine maand “Mac’er” ben. Een meer in-depth bespreking van iWork ’09 staat op de todo lijst.
  • Schrijven aan mijn “Why I switched to Mac” artikel.

Maandag:

  • Werkdag vol meetings en nog meer meetings. Op zich wel nodige meetings, maar soms krijg ik dan het gevoel dat ik niet gewerkt heb en dat openstaande issues blijven staan (wat in feite ook zo is :-)).
  • ‘s Avonds de C.V. de final touch gegeven qua layout en hier en daar nog een paar zaken toegevoegd / verwijderd en daarna doorgestuurd naar de wachtenden.
  • Een paar afleveringen van Cops (opgenomen) bekeken – no brainer television waar ik vaak mee kan gieren en lachen (that cocaine is NOT mine, who the heck did that end up in my wallet???!).
  • Veel te laat gaan slapen wegens bovengenoemde redenen…

Dinsdag:

  • Meer meetings – wederom nodig, maar toch… not my favorite activity.
  • HP Blades servers voorzien van oren en poten (lees: CPU’s, SAS hdd’s en extra geheugen) en daarna in de blade enclosure gestoken en gezien dat het goed was. ILO passwords nog effe noteren, alsmede de serial numbers – kwestie dat we daar remote op kunnen connecteren hé.
  • Rackspace gaan opmeten om de installatie van vier HP Director SAN switches voor te bereiden – can you say 14U per piece?
  • Door regen en wind van datacenter A naar datacenter B gespurt – sporten is gezond?
  • Door al dat gedoe nog een meeting moeten missen (niet dat ik dat zo erg vond).
  • Een zeer constructief gesprek gehad dat mogelijk leuke toekomstperspectieven met zich meebrengt.
  • Op café gaan hangen (maar niet te lang).
  • Thuis eten.
  • MacBook opstarten en bloggen, twitteren, het net afschuimen, RSS feeds inhalen (+150 unreads), mails beantwoorden, Adium proberen te negeren terwijl dat ding mij langs alle kanten bestookt met chattende medesurfers en daartussen nog wat administratie in orde proberen te brengen.

Zou u mij geloven als ik zei dat het al een vermoeiend weekje is geweest? Maar ik klaag niet hoor, no sir! Actie actie en nog is actie. Let’s get this show on the road!
PS: en dan heb ik nog niet gezegd hoe verslavend Fieldrunners op mijn iPod Touch wel niet is… nog maar twee dagen mee kunnen spelen en al “Endless Enemies” op beide mappen verkregen met een recordscore van Round 140 of zo, als ik me niet vergis… straks nog is een nieuw record proberen neer te zetten.

U weet of u weet niet dat er ergens vorige week een update van iTunes 8 is gekomen, meer bepaald 8.0.1.11. Niets vermoedend deze geïnstalleerd zonder eigenlijk te weten wat er “nieuw” was en achteraf gelezen dat het vooral bug fixes waren (waar ik nog altijd geen last van heb, hout vasthouden) en maatregelen om de volledige suite te versnellen. 
En weet u wat? It works! Voor het eerst het ik het gevoel dat iTunes een degelijk programma is dat heel erg “snappy” aanvoelt en direct reageert op al mijn acties. Bij de vorige versies durfde er al eens een vertraging zijn, maar daar is nu niets meer van te merken. Klik & actie. Perfect! 
iTunes op Windows platform is eindelijk volwassen aan het worden me dunkt. Keep up the good work Apple.

Zoals de titel al aangeeft, zitten dag 2 en dag 3 van de SE opleiding er ook op. De moeilijkheidsgraad is lichtjes gestegen, maar nog steeds heb ik gemengde gevoelens bij deze training: ik kan me niet ontdoen van het gevoel dat ik even goed de “slides” zelf kan lezen en de labo’s daarna gewoon zelfstandig uitvoeren. SE wijst zichzelf in feite uit (wat eigenlijk een goede zaak is!) waardoor het allemaal wel meevalt kwa moeilijkheid… hier en daar leer je wel een “trukje” om iets gemakkelijker of sneller te doen natuurlijk, maar “in general” is het best easy. 
Morgen alweer de laatste dag van deze opleiding. Daarna twee weken “gewoon” gaan werken en dan alweer de volgende opleiding. Op die manier lijken de weken wel dagen…

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑