De webserver van deze site een upgrade gegeven en het geheugen van 600MB naar 900MB RAM laten groeien en er nog 3GB extra disk space bijgevoegd.
We kunnen er weer tegen voor een tijdje… en het zou hier dus weer iets vlotter moeten marcheren.
Tag: Disk
Ik heb het al ontelbare keren gezegd en geschreven: er is niets belangrijker dan een goede backup als het aankomt om computer problemen. En zeker nu dat meer en meer mensen het digitale leven ontdekken: digitale fototoestellen, digitale videocamera’s, e-mail, muziek, rekeninguitschrijften, facturen,… you name it en het is beschikbaar in digitale vorm. In mijn Macbook heb ik slechts 250GB ter beschikking (waarvan een goede 40GB overblijft) en maak ik gebruik van een Western Digital Mybook schijf van 500GB. Die schijf wordt vooral gebruikt voor Time Machine backups en een paar *.dmg bestanden die ik niet elke dag nodig heb, maar die ik toch wil bijhouden voor eventuele herinstallaties.
Mijn muziek, die staat volledig op de Macbook voor de simpele reden dat ik altijd en overal mijn muziek bij me wil (en omdat mijn Macbook ook dienst doet als virtuele DJ configuratie), maar mijn volledige fotocollectie moet niet altijd mee. Die zou ik op de 500GB externe schijf kunnen bijplaatsen, maar daarop staan al de Time Machine backups en als zowel je backup als je originele kopie op dezelfde schijf staan, ontgaat het voordeel van de backup mij grotendeels.
Ja, ik heb een Windows Home Server met 1.3TB opslag draaien, maar die dient enkel voor de Windows machines te backuppen en o.a. mijn Technet images op te stockeren. En trouwens, Mac en Windows – dat is niet de perfecte combinatie en daarom hou ik die twee werelden graag gescheiden. Mijn NAS van 1TB zit voor 80% vol met backups van zowel muziek als video, dus dat is ook geen optie. En dat ding is trouwens veel te traag om als harde schijf te gebruiken vanwaar je wil werken (ik denk maar aan iMovie projecten lanceren vanop die schijf… brrrr).
Dus was er de “need” voor extra opslag. De prijzen een beetje volgen, aanbiedingen checken. Niets dat me kwa design kon boeien oftewel veel te duur was naar mijn zin. Maar vandaag viel mijn oog op een promotie van HCW op de Lacie externe schijven designed by Neil Poulton. Een zwarte vierkante doos met een blauwe LED-strip onderaan, zonder hatelijke ventilator die lawaai maakt. Ideaal! En aangezien de prijs toch wel 20€ goedkoper is dan elders, dus was de keuze redelijk snel gemaakt.
Vrijdag zouden ze moeten toekomen, mijn 2 Lacie’s van 1TB elk – goed voor een totale capaciteit van 2TB (ah ja, 1+1 = 2), genoeg om de komende maanden safe te zitten. Ik heb mij terwijl ook een docking station voor mijn iPod Touch besteld, kwestie dat ik die snel kan aansluiten op de Mac en niet altijd moet prutsen met die kabel – voor die 3€ dat dat maar kost.
Daarnet heb ik nog geschreven over mijn meest recente “probleem” en enkele uurtjes later kan ik na een hoop geëxperimenteerd en getest met veel blijdschap melden dat er een oplossing is. Misschien is er natuurlijk nog een betere oplossing, waarmee u mij altijd mag lastig vallen in de comments :-).
Bon. Mijn oplossing.
- De betreffende schijf / partitie omzetten naar een RAW-data image met behulp van een opensource tool (geport van UNIX) genaamd Disk Image van Dubaron (DD voor de vrienden). Hier te downloaden.
- Daarna de RAW-data image converteren naar een *.VMDK bestand (oftewel een virtuele VMWare harde schijf) met LiveView. Eveneens voor niks te downloaden. Hierzo.
- Tot slot de betreffende VDMK file “mounten” met behulp van een gratis (maar unsupported) tooltje van VMWare zelf: VMWare Diskmount Utility.
- Klaar is kees. Vanaf nu heb je de schijf in Windows als een lokale disk gemapt staan en zou het probleem opgelost moeten zijn.
En het beste van al: je kan zowel lezen als schrijven naar deze schijf. Bij de oplossing van Microsoft (die NIET over het netwerk gemapt kan worden, in tegenstelling tot deze van VMWare) schrijft hij wijzigingen weg naar een temp-file en moet je die dan manueel “committen” wat dus een extra last (en risico) is!
Voila. Misschien bent u er ook iets mee, zo niet, negeer gerust deze post. Hehe.
Zoals ik al gezegd had, ben ik de laatste tijd veel bezig met VMWare Workstation om te prutsen met Windows Clusters en zo. Nu wou ik graag een SAN simuleren, maar sinds versie 5.0 laat de Workstation versie van VMWare dat niet meer toe! En aangezien ik versie 6.0 gebruik was ik dus lichtjes gescheten ;-). Geen probleem lees ik op het net: VMWare Server (gratis!) ondersteunt wel shared disks (ok, geen snapshots maar das zo erg niet) en doet alles wat ik nodig heb. Zo gezegd zo gedaan, Workstation eraf, Server erop.
En inderdaad. Shared disks (SAN simulatie dus) is mogelijk. Maar rarara, de Server versie wil mijn virtuele machines van de Workstation niet importeren wegens te nieuw! Met andere woorden, ik kan al mijn servers herinstalleren! Grmmblll!! Toch eens zoeken op het net of er nergens conversietools te krijgen zijn.
Gisteren heb ik mijn nieuwste aanwist gaan afhalen bij de leverancier en bij thuiskomst ben ik direct overgaan tot installatie. Vanzelfsprekend was ik niet van plan om een “disk swap” te doen zonder ervoor te zorgen dat ik een goede, werkende backup had van mijn VAIO, en dus had ik gisterenmorgen Acronis True Image aan het werk gezet om een volledige backup te maken op mijn portable USB-hard disk. Na een goede 120 minuten was de backup en feit en heb ik bij wijze van test geboot van de Acronis True Image Boot CD om te controleren of de backup zichtbaar was en het mogelijk zou zijn om een restore te doen indien nodig. Alles zag er goed uit, groen licht voor operatie “disk swap” dus.
Mijn VAIO had standaard een 100GB harde schijf, maar ik weet dat Sony duurdere modellen van dezelfde reeks soms uitrustte met twee harde schijven, in RAID configuratie indien gewenst. Het zou me sterk verbazen dat Sony de moeite zou doen om dit dual disk systeem volledig weg te halen bij de minder dure modellen van de reeks, en bij het openmaken van het harde schijf compartiment, bleken mijn vermoedens geheel terecht: er was nog plaats voor een tweede harde schijf te installeren in mijn VAIO.
Zo gezegd, zo gedaan. De bestaande schijf heb ik van plaats gewisseld zodat zij op de “secondary controller” zou aangesloten zijn (puur esthetisch, want eigenlijk maak het niet uit op welke controller een harde schijf is aangesloten) en mijn gloednieuwe Seagate Momentus op de primaire controller aangesloten. Na een kwartiertje was de VAIO terug klaar voor gebruik en volgde het boot scherm. Direct werden beide harde schijven gedetecteerd en was alles ok. Het enige wat me nog restte, was het overhevelen van alle data naar de nieuwe schijf, want ik wou de Momentus als primaire schijf gebruiken daar deze veel sneller is dan de originele schijf.
Natuurlijk kon ik via Acronis True Image de backup gebruiken die op mijn externe USB-schijf stond, maar aangezien zowel de nieuwe als de originele harde schijf in de laptop zaten, dacht ik eerder aan “cloning”. Dit zou sneller gaan en terwijl ook een goede test zijn. Drie uurtjes later was de volledige inhoud van de oude schijf op de nieuwe schijf gekopieerd, was de oude schijf netjes gewist zodat ze klaar was om in gebruik genomen te worden als pure data opslag en was de VAIO klaar voor zijn eerste echte “trial run” met de nieuwe schijf als kapitein.
Nog voor het booten van Windows Vista stond er echter een foutmelding te schitteren: “er is een probleem met de opstartbestanden van uw Windows installatie. Plaats de Vista schijf en kies computer herstellen om dit recht te zetten”. Dit had ik al eerder tegengekomen toen ik mijn partities had samengebracht tot één grote partitie, dus ik wist dat het voorstel van Vista het juiste was en dat ik binnen vijf minuten kon verder werken. Vista DVD erin, computer herstellen gekozen en exact twee minuten later was Vista aan het opstarten en zag ik de vertrouwde desktop opduiken.
Na een halve dag met de nieuwe harde schijf merk ik toch al dat er serieuze snelheidswinsten geboekt zijn. Het opstarten zelf gaat opmerkelijk sneller, maar ook het starten van software zoals Outlook (waarbij de PST moet uitgelezen worden tijdens de start) gaat serieus veel sneller dan voordien.
De operatie was dus een groot succes. De VAIO is zijn bottleneck van weleer kwijt en tegelijkertijd heb ik nu twee harde schijven in de laptop, waardoor ik nog meer “stuff” kan meesleuren. Totale schijfruimte bedraagt nu 300GB. Niet slecht voor een laptop.
Op mijn VAIO staat er een “restore” partitie die me toelaat om de laptop terug in originele staat te herstellen. Aangezien mijn VAIO geleverd is met Windows XP en ik nadien Windows Vista opgestuurd kreeg, is die befaamde partitie nog op XP gebaseerd. Tot op vandaag heb ik die altijd bijgehouden, maar aangezien ik ze de voorbije 9 maanden niet nodig had en ondertussen een ander OS gebruik, is de kans dat ik die ooit zal gebruiken zeer klein. Voor backup redenen zie ik ook geen noodzaak daar ik elke week een incrementele backup maak van mijn volledige pc op een externe schijf.
Daarom had ik besloten om die partitie te verwijderen met Acronis Disk Director Suite, een degelijk alternatief voor Partition Magic. Ik wou de vrijgekomen 8GB toevoegen aan mijn systeempartitie en daardoor vroeg de software om de PC te rebooten en het proces te voltooien. Zo gezegd, zo gedaan. Alles ging perfect. Bij de laatste reboot kwam er echter een foutmelding op en gaf Vista me de raad om te booten van de Vista DVD en de “repair” optie te kiezen.
Vorige ervaringen met deze optie in Windows XP gaven me niet veel hoop en ik begon al na te denken hoe ik mijn backups zou terugzetten. Maar alvorens tot restoren over te gaan, besloot ik toch om Vista een kans te geven. Na het booten van de DVD kwam Vista me netjes melden dat er een probleem was met de opstartbestanden van mijn PC en dat hij deze zou herstellen. Twee minuten later was mijn PC in orde en was ik aangelogd in Vista, met de aanpassingen aan de harde schijf!
Ik vermoed dus dat Acronis Disk Director een steek heeft laten vallen, maar Vista heeft zichzelf als waardig OS getoond en een oplossing geboden die ik wou. Wat ik al wist, maar toch nog wil meegeven als goede raad: als je gaat sleutelen aan je partities met “third party software”, zorg dan dat je eerst backups maakt en wees voorbereid op het ergste: een herinstallatie van je systeem.
De restore is gelukt en heeft alles kunnen terugvinden, nu is ie bezig met de files weg te schrijven naar de nieuwe schijf. Zalig nietwaar, zo van die restore software?
Gisterenmorgend had ik het al in de mot moeten hebben: af en toe een foutje van Windows dat hij er niet in geslaagd is om een schrijfbewerking uit te voeren. Ik reboot de PC en opeens niks meer van muziek te vinden op mijn externe schijf! Een lege schijf is het enige wat overblijft, zelfs geen partities op te vinden… Gelukkig heb ik dit in het verleden nog al meegemaakt, en weet ik dat de gegevens niet weg zijn, maar gewoon de “file table” om zeep is. In die situaties is GetDataBack van Runtime Software een zalige oplossing. Bekijk het zeker! Het kost een goeie 90€ maar het is zeker en vast zijn geld waard. En over die data die “verloren” is… waarom geen backup nemen hoor ik u zeggen? Inderdaad, maar 150GB op DVD’s gaan schrijven daar heb ik geen zin voor (en een restore zou ook laaaaannngg duren) en ik had geen 150GB extra storage liggen om zomaar effe een mirror op te zetten. Sinds gisteren hangen er nog twee externe schijven van elk 400GB bij. Backups gaan dus geen enkel probleem meer zijn.
Recente Comments