Telling stories for a living

Tag: Apple (Page 1 of 16)

The Watch Is Back

Eigenlijk heb ik ze al meer dan een week terug, alleen is het er nog niet van gekomen om er iets over te zeggen schrijven.

In het kort: een werkdag of 3-4 (forgive me, ik heb soms het geheugen van een goudvis) nadat ik ze had afgeleverd, had ik een sms en een mail van de lokale Switch dat mijn Apple Watch hersteld was en klaar was om afgehaald te worden.

En Apple zou Apple niet zijn als dat weer “heel properkes” werd afgeleverd: mijn Apple Watch zat verpakt in een wit doosje met de watch zelf ook nog eens van die plastic folie erop zoals je ze ook in de doos vindt als je ze nieuw koopt. Ingebrepen nog een booklet van AppleCare om te vertellen dat ze mijn horloge gemaakt hebben.

Ze hebben de horloge terug op WatchOS 5.0.1 gezet waarna ik zelf de update kon doen naar de gepatchte versie van 5.1 – zijde 5.1.1. Ik heb toch nog een dag of twee rondgelopen met 5.0.1 alvorens ik de sprong gewaagd heb, maar deze keer liep alles prima.

Eind goed, al goed. Goede service van Apple. Content van.

Apple Watch Series 4

Ik was een tevreden gebruiker van de allereerste Apple Watch, beter gekend als Series 0. Het laatste jaar begon ze weliswaar aan de trage kant te worden en begon de batterijduur ook een probleem te worden, maar voor een wearable die drie jaar lang bijna dagelijks gebruikt werd, vind ik dat eigenlijk niet verkeerd.

De upgrades die na de originele versie uitkwamen heb ik geskipt omdat ik mijn origineel exemplaar nog goed genoeg vond en omdat er te weinig innovatie was om de upgrade te verantwoorden. Echter toen Apple in september de Series 4 aankondigde was ik verkocht: sneller, groter scherm en leuke nieuwe features (zoals het EEG dat nog niet actief is trouwens).

De vreugde was echter van redelijk korte duur: na een kleine maand tevreden gebruik, heeft een update van WatchOS (het besturingssysteem van de Apple Watch) mijn nieuwste aanwinst veranderd in een dure press-papier. De horloge blijft hangen op het Apple logo en na een telefoontje met Apple is de conclusie dat ze terug richting Apple moet om een volledige software reset door te voeren. De betreffende update is trouwens ook terug verwijderd van de Apple servers…

Gisteren heb ik mijn Apple Watch met tegenzin afgegeven bij de lokale Switch store (ermee naar Brussel gaan en de enige officiele Apple Store van Belgie aandoen maakte geen enkel verschil, ik heb het nagevraagd) en als het goed is heb ik ze binnen een dikke week terug.

Hopelijk in dezelfde ongeschonden toestand als hoe ik ze achtergelaten heb. De Switch medewerker heeft wel keurig aangegeven dat er geen schade of gebruikerssporen op mijn horloge zijn en ik heb ook foto’s gemaakt van mijn toestel… better safe than sorry denk ik dan.

Enfin. Lessons learned: met software kan er al eens iets fout lopen en vanaf nu wacht ik een dag of twee alvorens ik een update installeer.

Tech Upgrade: Ik kocht een iPad Pro

Ik kocht de allereerste iPad toen hij uitkwam in 2009 en ik ben daar altijd heel content van geweest.

In 2012 wou ik een sneller en meer draagbaar exemplaar en deed de iPad Mini 1 zijn intrede: kleiner en lichter en dus meer draagbaar, maar eveneens ook een toegeving aan de leesbaarheid. Op vlak van opslag bleek 16GB goed genoeg voor de krant te lezen, maar veel apps installeren of offline content downloaden was uit den boze.

Twee jaar later, in 2014, kon ik via Telenet een iPad Air 1 16GB kopen voor een erg voordelige prijs en dus werd de iPad Mini vervangen. Die 16GB was niet ideaal, maar de aanbieding van Telenet had geen andere capaciteiten in de aanbieding en dus stelde ik me tevreden de performantie upgrade en het groter scherm voor een scherpe prijs.

Tot op vandaag deed die iPad Air perfect waarvoor ik hem gekocht had: de digitale krant lezen, een beetje surfen en sporadisch een filmpje kijken op Netflix of Youtube. Op vlak van performantie had ik nog niet het gevoel dat mijn toestel niet meer voldeed, maar de 16GB opslagcapaciteit liet me niet toe om episodes van Netflix offline te bewaren en het scherm mocht gerust wat groter zijn om comfortabel te lezen en filmpjes te checken.
En dus kocht ik een iPad Pro 12.9″, de grootste iPad aller tijden. Uiteraard geef ik toe op vlak van draagbaarheid, maar die extra “screen real estate” heeft toch de doorslag gegeven! Niks zo zalig om in de zetel te hangen en op zo een scherm Netflix of Youtube te kijken. Over een immersive ervaring gesproken.

Ter illustratie: de iPad Mini naast een iPad Air (even groot als de originele iPad trouwens) en een iPad Pro 12.9″.

Keuzes!

Deze keer heb ik me niet laten verleiden tot het instapmodel van 32GB en ben ik voor de 128GB versie gegaan. Ook geen 4G connectiviteit voor mij, wifi is meer dan genoeg. En als het echt nodig is, kan ik mijn telefoon in hotspot mode plaatsen toch?
Dit model heeft ook vier in plaats van twee luidsprekers (twee bovenaan en twee onderaan die zich anders gedragen afhankelijk van hoe je de iPad houdt) die echt wel heel erg luid gaan! Zelf luister ik meestal met hoofdtelefoon, maar als je wat muziek wil spelen op bv. je hotelkamer wanneer je reist, heb je geen extra bluetooth speaker nodig.
Een ander voordeel van een grotere iPad is dat er ook een grotere batterij in de behuizing past. Ik ben altijd al erg tevreden geweest van de batterijduur van mijn iPad’s, maar deze is echt extreem zotjes en laat me toe om verschillende dagen op rij actief op de iPad bezig te zijn zonder op zoek te moeten naar een stopcontact.
Dat opladen duurt logischerwijs wel wat langer wegens meer batterijcapaciteit. Er zit een 12W oplader bij en dat gaat sneller dan de laders die je bij een iPhone krijgt. Zelf gebruik ik een multi-lader van Aukey die 2.4A per poort levert en dat werkt ook prima.
Als je echt snel wil laden, kan je een Apple oplader kopen die voor de nieuwe Macbooks gebruikt wordt. Daar moet je dan wel nog een USB-C naar Lightning kabel bijkopen waardoor je om en bij de 80EUR moet uitgeven. Sneller opladen heeft zijn prijs dus, tenzij je al een Macbook met USB-C bezit, dan kom je er met 25EUR vanaf voor de kabel alleen.
Waar ik zelf heel erg naar uitkeek, was Touch ID op de iPad gebruiken. Al mijn vorige iPad’s waren nog “oldschool” enkel met passcode te ontgrendelen en eens je die vingerafdruk scanner gewoon bent op je telefoon, is het toch altijd aanpassen als je de iPad wil ontgrendelen. De keren dat ik met mijn vinger over de home knop zat te wrijven om pas na een paar seconden te beseffen dat er geen Touch ID op mijn iPad zat… #facepalm

Bescherming?

Al mijn iPad’s hebben altijd in een hoesje gewoond. Van originele Apple covers tot Otterbox Defender cases – ze zijn hier allemaal de revue gepasseerd.
Voor de iPad Pro 12.9″ was ik wat teleurgesteld in het aanbod van Apple: ze verkopen blijkbaar enkel een back cover omdat ze je graag het frontje willen verkopen met ingebouwd toetsenbord. Heel tof allemaal, ware het niet dat enkel dat keyboard maar liefst 180EUR moet kosten! En eigenlijk heb ik geen keyboard nodig, want ik wil mijn iPad Pro net zoals mijn voorgaande iPad’s gebruiken als consumptie toestel. Voor die enkele keren dat ik er op zou tokkelen ga ik echt niet zoveel geld uitgeven, hoe goed de kwaliteit van het toetsenbord is (de reviews zijn lovend).
Apple heeft ook een sleeve uitgebracht die er leuk uitziet, maar die ook weer heel erg veel geld moet kosten. En dan krijg je een soort van lederen enveloppe waar je je iPad moet uitschuiven voor gebruik. Niet handig. Ik wil een back cover met zo een front flapje dat in drie of vier delen oprolt waardoor je de iPad als een scherm kan neerpoten. Net zoals ik voor mijn iPad Air had, toen Apple dat nog wel op de markt bracht.
Gelukkig zijn er third-party fabrikanten die op de kar springen én die ook nog eens de kwaliteit van Apple producten evenaren en dus vond ik mijn gading bij zo een merk: meet Decoded, een Nederlandse fabrikant van allerhande knappe accessoires.
Ik kocht de zwarte lederen Slim Cover via Coolblue en ben er heel erg tevreden mee.

Serieus Content!

Concreet: ik ben serieus content van mijn nieuwe tablet en ben weer goed voor een paar jaar.
Het grote scherm is echt top en de wat mindere form factor neem ik er graag bij. Als je twijfelt zou ik aanraden om naar een Apple store af te zakken en de verschillende iPad’s eens vast te pakken. Als laptop replacement gebruik ik hem niet en ondanks dat er sommige mensen dit doen, ben ik er zelf niet van overtuigd dat iOS klaar is om Mac OS X en Windows 10 pijnloos te vervangen.
Wat ik ook nog niet gekocht heb is de Apple Pencil.
Dat ding kost ook weer 100EUR en ik heb er eigenlijk geen use-case voor. Ik zou het gewoon kopen om ermee te spelen, maar na een week of twee ligt dat dan ergens aan de kant om nog zelden gebruikt te worden. En dan is 100EUR veel geld toch?
Daarbij heb ik op professioneel vlak een Microsoft Surface Pro 4 mét bijhorende Surface Pen en zou ik de Apple Pencil dus louter gebruiken voor de naschoolse activiteiten ;-). Een kat die ik nog eventjes uit de boom ga kijken dus.
De iPad Pro 12.9″ kopen voor de krant te lezen, te surfen en video content te verschalken is een kostelijke investering, maar in mijn geval eentje waar ik serieus content van ben. Ja, voor dat geld kan je een laptop kopen en daar kan je meer mee. Maar dat “meer kunnen” wil bijna altijd zeggen meer doen, maar niet uitblinken in wat je kan doen.
De iPad Pro 12.9″ is beperkter in de mogelijkheden, maar waar ie voor gemaakt is, doet ie wel extreem goed. En daar gaat het uiteindelijk om.

MagicGrips

Ik ben al jaren een tevreden Apple gebruiker en sinds een goed jaar hoort daar ook een iMac desktop computer bij.
De intrede van de iMac was voor mij ook de eerste echte introductie tot de Magic Mouse. Bij mijn laptop kreeg ik ook zo een exemplaar, maar met dat de Apple touchpads op Macbooks zo fantastisch zijn en ik principieel zo mobiel mogelijk wil zijn (en dus zo weinig mogelijk randapparatuur meesleur), maakte ik er zo goed als geen gebruik van.
Op de iMac zit dat natuurlijk anders en gebruik ik de Magic Mouse constant en dan moet het toch gezegd dat ze bij Apple een paar steken hebben laten vallen. Dat ding ziet er wel fancy en modern uit, maar op vlak van gebruiksgemak hebben ze toch nog het een en ander te leren van de gevestigde waarden zoals Logitech.
Maanden gingen voorbij en daar ik geen zin had om een nieuwe muis te kopen (toch weer snel €50 of meer als je iets deftigs wil) deed ik verder met de Magic Mouse met bijhorende frustraties en soms zelfs pijntjes.
Tot ik recent op de MagicGrips van EvolutionLab stootte – de oplossing voor mijn probleem! Op zich zijn die dingen niet meer dan rubberen verbredingen die je met behulp van de bijgeleverde 3M adhesive tape aan de zijkanten van je Magic Mouse plakt. Ze passen perfect en als ik de site mag geloven, komt dat omdat ze de Magic Mouse met behulp van lasers hebben gescand om zo een perfecte fit te bekomen met de MagicGrips.

Ik betaalde alles inbegrepen $22 en voor die prijs kan je nog kiezen of je de normale of de extra brede grips gebruikt (beide meegeleverd). Ik ging voor die laatste en na een half minuutje monteren was mijn Magic Mouse geüpgrade. Het verschil lijkt miniem op het eerste zicht, maar in daadwerkelijk gebruik maakt het best veel verschil!
De Magic Mouse is niet opeens de meest ergonomische muis ever, maar het gebruiksgemak is gigantisch veel hoger voor een zeer betaalbare prijs terwijl het esthetisch nog altijd aansluit bij de visie die ze bij Apple voor ogen hebben.
Iedereen die halsstarrig vasthoudt aan zijn Magic Mouse kan ik dus oprecht aanraden om de MagicGrips van EvolutionLab eens van dichtbij te bekijken.
PS: ze werken met zowel de eerste als de tweede versie van de Magic Mouse.

Re: My New iMac

Vandaag werd mijn nieuwe iMac (eigenlijk de tweede maar soit) geleverd en in tegenstelling tot het vorige exemplaar, heeft deze geen “Monday Blues” en werkt alles prima.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik de OS X updates met een klein hartje geïnstalleerd heb, maar deze keer ging de herstart prima (en de volgende ook) en werkt alles naar behoren. Feest!
Buiten de bare-minimum apps zoals Spotify en Evernote, heb ik wegens tijdgebrek nog niet veel meer kunnen doen vandaag, maar geef ik toch graag mijn eerste bevindingen mee:

  • Dat 4K scherm is “bonkers”! Tekst is haarscherp en foto’s lijken net echt.
  • Alles vliegt. Niet dat mijn vorige desktop / mijn Macbooks zo traag zijn, maar je merkt toch dat er weer een nieuwere generatie processors aanwezig is. En dan heb ik niet eens opgelegd voor de snellere i7 CPU.
  • Stilte! Als je heel erg je best doen, kan je in een perfect stille omgeving (lees: om half drie ‘s nachts, wanneer ik deze blog schrijf) een subtiel, bijna onhoorbaar zuchtje horen. Mijn getokkel op het Magic Keyboard en mijn ademhaling maken meer lawaai, kwestie van het in perspectief te plaatsen.
  • Het Magic Keyboard is superklein. En ik vond mijn vorig Apple keyboard al klein. Maar na een kwartiertje ben je er aan gewoon.
  • De Magic Mouse 2 ken ik al min of meer omdat ik de Magic Mouse 1 ook al een tijdje gebruik. Behalve de ingebouwde oplaadbare batterij (die supersnel oplaadt trouwens) is er volgens mij niet bijster veel veranderd.

Meer ervaringen deel ik naarmate ik er meer software op losgelaten heb en ik nog beter kan vergelijken met vroeger. Morgen de disks van de oude Mac aan de iMac hangen en de nodige data overpompen.
Ik ben trouwens benieuwd hoe deze iMac met mijn GoPro filmpjes en GoPro Studio gaat samenwerken…
Keep you posted.

Insanely Great Apple Customer Service

So I bought a brand new Apple iMac and shit has hit the fan hard. Now what?

Op Kerstavond heb ik een nieuwe iMac besteld. Het hoe en waarom kan je hier nalezen. De levering duurde langer dan de standaard 2-3 business days omdat ik een custom iMac wou met meer geheugen en een ander opslagmedium.
Levering was voorzien op 11 Januari en zo geschiedde: de UPS man stond netjes met mijn bestelling aan de deur op het voorziene tijdslot. Apple had me van elke stap netjes op de hoogte gehouden via e-mail en SMS dus tot hier alles prima in orde!

Unboxing Fun

Niks leuker dan nieuw speelgoed uit de doos halen, alles installeren (voor zover je iets moet aansluiten behalve stroom op de iMac) en klaar voor de start.
De iMac boot netjes in El Capitan en ik word per direct geconfronteerd met het super 4K scherm. Wow. Really WOW.
Inloggen met mijn iCloud account en daardoor per direct alle settings van bv. wifi, social media accounts, e-mail configuraties enz meekrijgen. Nog een paar apps installeren (denk Spotify, Sonos…) en mijn iMac is klaar voor data overdracht van zijn voorganger.
Of nee. Eerst nog checken of er geen updates zijn in de App Store. En die waren er: iTunes, patch voor OS X en nog een paar andere kleinigheden. Alles netjes geïnstalleerd waarna de iMac vroeg om te rebooten…

Shit Hitting Fan

En toen ging het mis. Erg hard mis zelfs. De normale “chime” weerklonk en waar er dan een Apple logo zou moeten opduiken, kwam er helemaal niets. Een zwart scherm – the black screen of death.
Een dik kwartier gewacht zonder soelaas. Stroom uit. Stroom aan. Power aan. Same problem. Damn.
SMC reset en P-R reset geprobeerd. No success. Zelfs geen reactie erop ( bv. dubbele “chime” bij boot).

Now What?

iPhone gepakt. Apple support pagina geopend en mijn probleem gezocht. Aangegeven dat ik contact wou met Apple Support en niet veel later kreeg ik de melding dat men mij binnen 2 minuten zou bellen. We spreken half negen ‘s avonds.
Niet veel later rinkelde de telefoon. Een nummer uit Ierland op het scherm. Een vriendelijke vrouwenstem zei hallo en excuseerde zich direct voor de problemen met mijn iMac en mijn zwart scherm. Met andere woorden: de info die ik ingegeven had op de Apple Support pagina om mijn probleem te troubleshooten stond ook op haar scherm te blinken.
Apple Care
Amber, want dat was haar naam, liet me een SMC reset en een P-R reset proberen. Ik had dat zelf al bedacht, maar mensen in support hebben een flow die ze volgen en als je hen vraagt om te helpen, volg dan gewoon hun aanwijzingen en werk mee (heb zelf ook ooit support jobs gedaan en niks hatelijker dan klanten die niet meewerken of het beter denken te weten).
Ze kwam tot de zelfde spijtige conclusie als ik: “it looks like your iMac has died on you Tim… :-(“.
Nadat ze zich uitvoerig verontschuldigde voor deze mindere “Apple Experience” gaf ze me twee opties:

  • De iMac opsturen voor herstelling
  • De iMac terugsturen naar Apple en tegelijkertijd sturen ze een nieuw toestel op

Uiteraard koos ik voor dat laatste en ik had de indruk dat Amber dezelfde keuze zou gemaakt hebben. Je leest het trouwens goed: Apple stuurt direct een nieuwe op en wacht niet tot het defect toestel bij hen is toegekomen. Een detail waar vele andere fabrikanten niet aan meedoen, maar wat voor mij als klant wel een groot verschil maakt!

Next Steps

Amber wenste me een fijne avond en schakelde me door met Kieran (die me op zijn beurt nog doorschakelde met Rafael) om de logistieke kant af te handelen.
Vijf minuten later had ik een retour label van UPS in mijn mailbox en mocht ik kiezen of ik de doos zelf bij UPS zou afzetten of dat ze ze moeten komen ophalen.
Nog vijf minuten later zag ik het order voor mijn nieuwe iMac al in mijn Apple account en zonder dat ik er om gevraagd had, stelde Rafael me voor om €100 terug te storten ter compensatie van mijn negatieve ervaring met Apple.
Insanely great customer experience zeg ik daarop!

Conclusie

Eigenlijk heb ik helemaal geen negatieve ervaring achter de rug. Het is te zeggen: ja, mijn iMac was een kwartier na power-on al dood, maar shit hits the fan everywhere!
Het verschil wordt gemaakt hoe ze het oplossen en bovenstaande kan ik alleen maar uitmuntend noemen. Ik hou er geen wrange nasmaak aan over en dankzij deze mooie afhandeling zal ik niet twijfelen om in de toekomst opnieuw bij Apple te shoppen. Menig andere leverancier / shop / fabrikant zou zich excuseren en je daarna door een wir war van procedures sturen en je toestel misschien zelfs nog laten maken ipv per direct te vervangen.
Apple fanboy? Misschien. Maar bovenstaande ervaring onderstreept dan tenminste wel waarom ik een fanboy ben geworden.
De nieuwe iMac komt volgende week toe. Ik kijk er alvast naar uit. En hopelijk nu zonder problemen ;-).

G4 Presse-Papier

Ergens in maart vorig jaar smeet ik mijn OnePlus One tegen de grond. Niet met opzet natuurlijk, eerder uit lompigheid. Wachtend op wisselstukken kocht ik me een Motorola Moto X 2014 waar ik zo tevreden van was dat mijn OnePlus One nog altijd beschadigd op de kast ligt…

Moto X

Maar de Moto X was ook niet perfect. Of toch niet voor mij.
In ons Belgenland werd ie enkel verkocht met 16GB intern geheugen en aangezien er geen plaats voorzien was voor een SD-kaartje, was het redelijk permanent van “Storage Full” meldingen.
Niet ideaal dus voor een smartphone addict (lees: veelgebruiker, poweruser,… of hoe je het wil noemen) die ook nog eens veel foto’s en filmpjes maakt met de camera die ik altijd bij me heb.

Meet The G4

En toen kwam LG met zijn G4 op te proppen. Top-notch Android “machien” met een super camera: 16MP, RAW mode, enorm lichtsterk, laser focus,… the whole shebang zeg maar. 32GB geheugen én de mogelijkheid om SD-kaartje te gebruiken. We have a winner! De rest van de specs van de G4 roepen high-end Android smartphone dus dat zat ook goed.
G4
Tot een week of twee geleden was de G4 mijn “main driver”. Heel content van, niks te klagen en voldeed helemaal aan de wensen. Zelfs Android M “Marshmallow” was op komst!

En toen ging het mis

Terwijl ik in de zetel zat en op de smartphone zat te prullen – Twitter, Facebook, Instagram, surfen, YouTube… ge kent dat wel – reboot de telefoon opeens. Het LG logo komt tevoorschijn en waar enkele seconden later het Android home screen zou moeten verschijnen, gebeurde er deze keer niets. Beetje later terug het LG logo. Hmmm. Houston, we have a problem.
To cut a long story short: mijn G4 zit in een eeuwige reboot lus. Batterij eruit gehaald, reset geprobeerd. Niks helpt. Google is your friend en ontdekt dat er bij de eerste modellen van de G4 nog anderen hetzelfde probleem zijn tegengekomen. Tot zo ver de stank voor dank van early adopters zeker?
Gelukkig kocht ik de G4 bij een partij met goede naverkoop service (ja, ik kijk naar u Coolblue) en vertrekt de G4 richting onze Nederlandse vrienden voor herstelling / vervanging. Afgaand op wat ik op het web lees, zal de G4 wel vervangen worden met een nieuw exemplaar. Eentje dat deze “bug” van de eerste batch niet meer meedraagt.

Back to the dark side?

Now what?
G4 down en hoogstwaarschijnlijk nieuw toestel in de plaats. Gelukkig staan alle foto’s op de verwijderbare SD-kaart en worden ze parallel ook in mijn Dropbox bewaard. Verder geen data-loss behalve wat sms’jes, maar aangezien ik vooral Messenger en WhatsApp gebruik, is ook dat verwaarloosbaar.
Daags nadien, na wat wikken en wegen, hakte ik de knoop door: de G4 zal verkocht worden eens ik hem terug krijg. Hersteld of vervangen, tijd voor iets anders.
Voor de start van mijn Android avontuur ben ik altijd een Apple adept geweest: iPhone 3G, iPhone 4, iPhone 5 en recent de iPhone 6 (werktelefoon).
Android heeft me eerlijk gezegd tegen alle verwachtingen en vooroordelen overtuigd van zijn kwaliteiten, maar er zijn dingen die Apple simpelweg beter doet en daar heb ik tot op heden geen alternatief op gevonden met Android:

  • Backups: dat iCloud verhaal is super. Alles, maar dan ook echt ALLES wordt netjes gebackuped. iPhone down? Nieuwe uit de doos, restore en beetje later heb je exact alles zoals voordien.  Good luck om dat met een Android te doen en al zeker als je geen technisch profiel hebt.
  • De integratie met de Mac en Macbooks is fantastisch. Bellen via de computer en iMessage berichten. iTunes en Apple Music. Android heeft wel alternatieven, maar die zijn dan weer niet native op de computer. Je merkt gewoon dat de telefoon en de computer voor elkaar gemaakt zijn. Een vendor-lockin is niet altijd negatief!
  • Apple heeft zonder twijfel een van de beste camera’s. Erg belangrijk voor mij. En de beste slow-motion video (niet dat ik dat zo vaak gebruik).

6SPlus
Na een omweg via Android ben ik dus terug bij een oude liefde en heb ik een iPhone gekocht om de G4 te vervangen. De liefde voor een smartphone met groot scherm / een Phablet (PHone-tABLET) is wel gebleven en een iPhone 6S werd dus te klein bevonden. Gelukkig heeft Apple niet stilgestaan en ben ik sinds een kleine week de gelukkige gebruiker van een iPhone 6S Plus.
I rejoined the Dark Side of Apple. Muahaha. Vervolgblog over mijn 6S Plus komt er binnenkort aan.

My New iMac

Mijn laatste desktop upgrade dateert van ongeveer 4 jaar geleden. Toen kocht ik losse componenten die “just right” waren  om een deftige computer samen te stellen zonder een bank te moeten kraken.
Omdat ik op dat moment al helemaal op Apple gestandaardiseerd was, wou ik geen Windows computer maar een Mac. Project Hackintosh was geboren en tot eind vorige week bijzonder succesvol. Nooit miserie gehad en altijd netjes upgrades van het OS kunnen doen.
apple
En toen kwam El Capitan voorbij. De vorige iteraties waren eerder upgrades, maar nu heeft Apple onder de motorkap toch het een en ander aangepast, waardoor de installatie ervan op mijn Hackintosh niet van een leien dakje verliep. Het is te zeggen: het draaide volledig de soep in.
Beetje gelezen op het web en ontdekt dat er toch een en ander veranderd is op vlak van drivers en patches die je moet toepassen. Op zich niets onoverkomelijk, maar ik heb er weinig zin in en daarom gebruik ik de gelegenheid om een refresh door te voeren van de desktop.

De Opties?

Apple heeft drie types desktop machines:

  • Mac Mini
  • iMac
  • Mac Pro

Die laatste ziet er erg knap uit, maar naast de prijs die buiten mijn budget valt, is de Mac Pro ook gewoon overkill voor wat ik verwacht. Exit Mac Pro dus.
macpro
De Mac Mini was het eerste toestel waar ik naar keek, want ik heb al enkele monitors, een Apple keyboard en een muis. Op zich dus perfect om een Mac Mini te verwelkomen… tot wanneer je zo een “Mini” samenstelt en ontdekt dat zijn prijs best “Maxi” is terwijl de technologie eigenlijk een paar niveaus achter staat op de andere Apple systemen. Het is te zeggen: mijn Hackintosh bevat een CPU en grafische kaart van dezelfde generatie dus performantiewinst zou redelijk onmerkbaar zijn gok ik.
macmini
Lat but not least: de iMac. Beschikbaar in twee varianten (21.5″ en 27″ monitor) en gebaseerd op recente hardware en eventueel verkrijgbaar met Retina scherm! Check!
iMac
Tot voor kort was mijn primair scherm het allereerste 24″ LED Cinema Display scherm van Apple met een resolutie van 1920×1200. Nog altijd erg tevreden van en nooit te klein bevonden.
De 27″ iMac heeft een 5K Retina scherm waardoor het toestel ook direct een stevige duit kost en dan heb je nog geen upgrades doorgevoerd. Voordeel is dan weer dat je op dit model het geheugen achteraf nog kan upgraden.
Het kleinere broertje, de 21.5″ iMac was tot voor kort nog niet verkrijgbaar met een Retina scherm, maar zéér recent heeft Apple een optionele 21.5″ variant mét Retina scherm toegevoegd aan de line-up!
Dit 4K scherm heeft een resolutie van 4096×2304 pixels wat dus meer dan het dubbel is van mijn huidig scherm. Ja het is kleiner, maar wel scherper en ook meer screen oppervlakte om te gebruiken! Sounds like a winner to me! Plus de prijs is toch nog gevoelig lager dan de 27″ variant.
De standaardconfiguratie is al prima te noemen, maar ik heb toch nog enkele opties toegevoegd:

  • 16GB RAM ipv 8GB: niet post-sales upgradeable dus beter nu voorzien.
  • 256GB Flash ipv 5400rpm 1TB disk (!!): shame on Apple dat ze nog zo een trage schijf standaard meegeven. Dit trekt de overall performance van de machine helemaal naar beneden. Een Fusion drive is duurder dan de SSD, maar biedt wel meer opslagcapaciteit. Echter de performantie is lager en dus alsnog de SSD gekozen. De iMac beschikt over USB 3.0 en Thunderbolt 2 poorten dus een externe schijf met een goede snelheid is geen enkel probleem voor het foto-archief of de Dropbox map.

De CPU upgrade vond ik opnieuw veel te duur voor wat ik nodig heb. Er zit standaard al een Intel 3.1GHz Core i5 in het toestel. De upgrade geeft een 3.3GHz Core i7 die door hyper-threading het aantal cores virtueel kan verdubbelen. Interessant als je veel films edit of andere CPU intensieve taken loopt, maar aangezien ik vooral het typische desktop gebruik toepas met een licht gebruik van Lightroom, is de i5 meer dan voldoende voor mij. Mijn Macbook Air heeft trouwens een i5 van de vorige generatie die op 1.4GHz loopt en die loopt ook meestal 80% idle…

Conclusie

Bovenstaande iMac kost €900 meer dan een Mac Mini met dezelfde opties, maar wel met een oudere CPU en een oudere grafische kaart. Daarbovenop zit er nu ook een nieuw Mac Magic Keyboard + Magic Mouse 2 bij en niet te vergeten een super crisp Retina scherm. Enkel het scherm zou apart (moest Apple een extern Retina scherm verkopen) al meer kosten dan die €900!
De huidige desktop computer ga ik omvormen tot een VMware server ofwel een game computer. Still undecided. Die zal wel genoeg hebben aan het 24″ Dell scherm en dus komt mijn Apple 24″ LED Cinema Display wellicht op de tweedehands markt terecht. Geïnteresseerden mogen me alvast contacteren – het scherm is nu via de VESA mount bevestigd, maar de originele Apple voet zit er ook bij en het scherm is in perfecte staat.
En nu wachten tot wanneer de koerier van Apple aan de deur staat met mijn nieuw speelgoed.

Teruggevonden

Die power adapter van mijn Macbook die ik al maanden kwijt was en waarvoor ik dan uiteindelijk een nieuw exemplaar kocht, is opgedoken. Wie had dat gedacht…
Enfin, nu heb ik er dus twee. Typisch.

« Older posts

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑