Category: Smartphone

Youtube FTW

21 January, 2019 / Tim / 2 Comments

Ik weet niet hoe het bij u zit, maar ik merk een opwaartse trend van Youtube in mijn dagdagelijks leven.

Ja, natuurlijk kijk ik al jaren music video’s op Youtube. Of fail movies. Of andere tijdverslindende, nutteloze vertier biedende video’s.

Maar dat is niet wat ik bedoel met een opwaartse trend.

Mijn consumptie van “braindead” Youtube materiaal is er met de jaren eerder op achteruit gegaan. En das een goede zaak in een wereld van nooit genoeg tijd hebben.

De shift die ik gewaar word, is er eerder een van de klassieke media vervangende soort: ik volg meer en meer Youtube kanalen die dagelijks of wekelijks nieuwe content aanbieden. Sommige kanalen worden gemaakt door amateurs, als hobby project. Echter regelmatig zijn het professionele kanalen waar je kan zien dat er heel wat werk aan te pas komt. Die makers zijn dan ook professioneel bezig met Youtube en verdienen er hun boterham mee.

Reclame

Waar ik me nog het meest van al aan erger op de klassieke TV: reclame.

In de meeste YT kanalen die ik volg zit er zelfs geen reclame. Of toch niet zoals je dat kent van op TV.

Af en toe is er eens een reclamefilmpje voor de eigenlijke content van start gaat, maar die kan je in 95% van de gevallen skippen na een paar seconden. Zeer uitzonderlijk zit er een onderbreking in de video zelf.

De meeste reclame of beter gezegd de inkomsten om de video’s te kunnen maken, komt van video sponsors. Bv. Samsung dat een tech kanaal sponsort om vanop CES verslag uit te brengen. Maar daar is altijd full disclosure over en dan heb ik er eigenlijk geen probleem mee.

De reclame zoals we dat kennen op de klassieke TV bestaat er gewoon niet. En ik mis dat ook totaal niet. Integendeel. Ik erger me er nog meer aan als ik nog eens live naar iets op TV kijk. Het liefst van al neem ik iets op zodat ik de reclame kan doorspoelen.

Trouwens: voor zij die het willen kan je een YouTube Premium abonnement nemen waardoor je helemaal geen reclame meer te zien krijgt! Ja, dan betaal je voor de content, maar vergeet niet dat je voor je huidige TV thuis ook al betaalt… en daar zit nog altijd reclame bij.

Altijd & Overal

Om te kunnen kijken wanneer jij het wil, moet je het programma opnemen en dus een digicorder huren of kopen. Wil je on-demand kijken dan heb je altijd een extra abonnement nodig (de zogenaamde terugkijk-TV). En alle content die je vandaag via digitale TV binnenkrijgt is ocharme 720P kwaliteit, terwijl YouTube technisch gezien al tot 8K kan streamen. In realiteit zijn de meeste kanalen 1080/1440P met links en rechts al makers die hun materiaal in 4K uploaden.

En je kan kijken waar en wanneer je wil. Vanop elk toestel met een internetverbinding. Want alles zit in de cloud weet je wel. Bij bv. Telenet is dat zo simpel niet en moet je via hun eigen app gaan. Vroeger werkte dat zelfs enkel als je op Telenet wifi zat. Oh en vergeet vanop elk toestel maar, want je moet het toestel registreren bij hen en je kan maar een aantal toestellen registeren…

Initiatieven zoals VRT.NU zijn een stap in de goede richting en nog net op de valreep om niet overbodig te worden gemaakt denk ik. VTM, Vier en de rest van de Vlaamse zenders komen nu ook allemaal op de proppen met hun apps en dan zijn er nog de overkoepelende mediabedrijf gestuurde oplossingen zoals Stievie. Allemaal goed en wel, maar ofwel zijn ze betalend, ofwel zijn ze heel beperkt, de kwaliteit is nog altijd niet om naar huis te schrijven en je hebt een handvol apps nodig om je “kanalen” te kunnen volgen. En met uitzondering van VRT.NU zit er bij iedereen nog altijd reclame in (tip: er zit minder reclame in dan via de gewone weg, dus als je op VTM iets wou bekijken dat je niet had opgenomen, is kijken via de app minder pijnlijk dan via terugkijk-TV). Had ik trouwens al gezegd dat ze niet allemaal de optie hebben om te streamen via AirPlay of te casten naar een Chromecast?

Zucht.

Uiteraard snap ik deze doodstrijd wel: elke zender wil jou in hun app houden. Als ze je niet via de TV kunnen “locken” voor hun reclame, dan zullen ze je via hun app proberen vast te zetten. Reclame door je strot en aangezien je altijd een account moet maken, hebben ze ook data over wie je bent en waar je wanneer naar kijkt. En wees maar zeker dat ze die data verkopen of op zijn minst gebruiken om weer iets met reclame te gaan doen ;-).

FTW!

Geef mij dan maar YouTube. Betere content. Betere kwaliteit. Een platform dat altijd en overal werkt en integratie heeft met elk toestel dat je kan bedenken. Ja Google zit achter YouTube en die zullen de data ook wel in hun voordeel gebruiken. Maar dat doen ze uiteindelijk allemaal en dan verkies ik degene die mij het meeste voor mijn “geld” geeft.

YouTube For The Win. En VRT.NU voor de betere Vlaamse content.

I rest my case.

Run In The Dark

19 November, 2016 / Tim / 1 Comment

Eerder deze week werd wereldwijd het “Run in the Dark” event georganiseerd, een hardloop event ten voordele van onderzoek naar ruggengraat letsels.
screenshot-2016-11-19-16-28-48

As darkness sweeps around the globe on Wednesday, November 16th, thousands will pull on their running shoes and red flashing armbands and head for the door. In over 50 cities worldwide, they will be part of a living light show flowing through the streets like lava. Those same people will be helping to fast-track a cure for paralysis as part of the Run in the Dark. Join us in one of our 6 official locations, Dublin, Cork, Belfast, London,Manchester and Taipei (12/11), or join with our volunteers in pop-up events in cities worldwide.

Ludus Fortis

Omdat zulke events gewoon hartstikke de max zijn en omdat ze me ook een reden geven om te blijven trainen, schreef ik me een paar weken terug samen met een collega in. In België ging het pop-up event door in Mechelen, georganiseerd door een crossgym team waar er trouwens een erg fijne sfeer hing! Thumbs up voor het team van Ludus Fortis.
Ik schat dat we met een deelnemersveld van om en bij de 50 personen waren waarvan ik vermoed dat het merendeel crossfitters waren. Wereldwijd deden er dit jaar meer dan 50.000 mensen mee en al dat inschrijvingsgeld gaat dus naar onderzoek om ruggengraat letsels te herstellen.
We gingen van start met een korte opwarming (squats are tough!) waarna de LED-armbandjes omgedaan werden en we iets na acht van start gingen.
Na een paar straten rond de crossgym verkend te hebben, doken we de veld- en modderpaadjes in rond de Eglegemvijver! Het was echt wel een run in the dark, want zonder de gloeistaafjes die de organisatie her en der had aangebracht, zou ik ongetwijfeld verloren gelopen zijn ;-).
Na welgeteld 37 minuten waren we terug bij ons vertrekpunt. Enthousiastelingen konden voor de 10km gaan en het parcours nog eens doen, maar daar hebben wij voor gepast – we hadden reuzehonger :-D!

De Tijden

We kwamen als laatste deelnemers over de virtuele finish (wat wil je met al die afgetrainde crossfitters van Ludus Fortis ;-)), maar desondanks was ik super tevreden met mijn tijden!
Tot voor kort waren mijn gemiddelde tijden 7’45” per kilometer wat overeenkomt met een loopsnelheid van 8km/h.
Hieronder een screenshot zoals de tijden geregistreerd werden door mijn Apple Watch:
My Running Times
Zoals je kan zien waren mijn eerste twee kilometers supersnel – respectievelijk 9,7km/h en 9,2km/h! Het enthousiasme van de groep en de goesting om erin te vliegen helpen hier natuurlijk bij! Bij kilometer drie heb ik wat gas teruggenomen omdat ik wou vermijden dat ik in overdrive zou gaan, maar liep ik alsnog een goeie 8,3km/h.
Kilometer vier was de moeilijkste zowel op vlak van terrein als op vlak van lichaam en geest. Teruggevallen naar 7,5km/h en op de ademhaling focussen bracht mentale rust, waardoor ik de laatste kilometer terug mijn normaal tempo heb gevonden en met 8km/h de eindstreep bereikte.
Voor doorwinterde hardlopers natuurlijk geen spectaculaire tijden, maar zoals ik al zei ben ik er zelf super blij mee en geeft het een duidelijke progressie weer op persoonlijk vlak!
Een zicht op het parcours dat werd afgelegd:
Run in the Dark parcours
Volgend jaar loop ik graag opnieuw mee voor dit goede doel en uiteraard wil ik dan ook een straffere tijd neerzetten. Hopelijk heeft mijn blog jou geïnspireerd om ook aan de start te verschijnen en drinken we achteraf samen een frisse pint (of sportdrank ;-)).
Last but not least een welgemeende dankjewel voor mijn running buddy die de hele tijd in de buurt bleef lopen – voor haar was dit eerder een “Walk in the Dark” 😉 en zonder mij was ze zeker bij de eerste over de meet gegaan!
Run Buddies
En nu de loopschoenen weer aantrekken want binnen twee weken staat de Mechelen Urban Trail op het programma!

Road To 10K – Done!

6 November, 2016 / Tim / 0 Comments

Wie mijn instagram feed volgt, heeft al meermaals de hashtag #RoadTo10K zien voorbijkomen. Niks meer of niks minder dan het aangeven van mijn persoonlijk doel tijdens mijn loopsessies, namelijk 10 kilometer kunnen lopen.
Toen ik elf maanden terug mijn eerste stappen zette in dit avontuur, had ik nooit durven dromen dat het me zou lukken om 10km te lopen zonder te wandelen of te rusten. 5km was mijn doel en ik zou al uitermate tevreden zijn als dat zou lukken.
Het is dus met enige trots dat ik kan zeggen dat ik gisteren voor het eerst 10km gelopen heb en dus mijn oorspronkelijk doel verdubbeld heb. Over een stretched goal gesproken ;-).

De app die je rechts op de foto kan zien is trouwens 10K Runner van Fitness22. Ik heb verschillende apps geprobeerde voorbije 11 maanden en de apps van Fitness22 zijn “blijven plakken”. Ik begon met de gratis 5K versie en zodra dat doel bereikt was, kocht ik de betalende 10K versie.
Een paar maanden later heb ik die app dus “uitgelopen” en is het weer tijd voor iets nieuws. Die nieuwe app(s) heb ik ondertussen al gevonden en geïnstalleerd, maar ik wil ze eerst een paar keer testen alvorens ik er hier iets over drop.
Take-away van dit kortverhaal?
Niks is onmogelijk!
Geloven in jezelf, ook wanneer niemand anders dat doet en vooral blijven gaan!
Niet plooien!
Ik weet heel zeker dat moest je een jaar geleden een rondvraag gedaan hebben bij mensen die me kennen en gevraagd had wat de kans was dat ik vandaag, 11 maanden later, 10km zou lopen, dat +95% je gek had verklaard (de andere 5% zijn gewoon lief ;-)) en toch… toch deed ik het!

“What we can or cannot do, what we consider possible or impossible, is rarely a function of our true capability. It is more likely a function of our beliefs about who we are.” – Anthony Robbins.

Coldplay In Brussels

9 October, 2016 / Tim / 0 Comments

De voorbije jaren heb ik één, misschien twee Rock Werchter edities gemist en tot mijn grote spijt was daar de editie van 2011 bij.
Dat jaar stond Coldplay als headliner geprogrammeerd en afgaand op verhalen van zij die erbij waren, heb ik toen een bangelijk goed optreden gemist. De latere DVD-release van die tour (je weet wel, met die piano in al die leuke kleurtjes) bevestigde alleen maar dat ik inderdaad mijn afspraak gemist had! Ik krijg nog altijd kippenvel over mijn ganse lijf als ik Viva La Vida in de live versie hoor en het publiek hoor meezingen… “whohohoo hohoo hooooo”.
Kippenvel momentje vanaf 3:12 ongeveer!

Toen heb ik gezworen dat ik bij een herkansing niet zou twijfelen en alles zou doen om tickets vast te krijgen en zo geschiedde: Coldplay maakte twee weken terug zijn tourdata bekend en België stond ein-de-lijk op de lijst!

De Ticketverkoop

Vorige vrijdag om 10u was het zo ver: de ticketverkoop ging open en afgaand op social media zou de vraag hoger zijn dan het aanbod. Afgesproken met een collega die ook wou gaan om te proberen tickets te scoren. Beide zowel via de pc als via de smartphone ingelogd en aanschuiven in de virtuele queue, want zo gaat dat tegenwoordig met concerten.
Ik verwachtte me al aan een Tomorrowland-like situatie want toen ik rond een uur of acht ‘s morgens keek, stond de queue al te draaien wegens grote vraag naar tickets. Dat voorspelde dus weinig goeds…
Door de files naar kantoor geracet met de smartphone al in de queue om tegen 9u50 op bureau toe te komen. Macbook per direct open gezwierd en ook daar ingelogd.
Ready, set en go!
De klok tikte 10u aan en er gebeurde niets. De queue ging verder en volgens de tijdsindicatie zou ik 30 tot 60 minuten moeten wachten om mijn kans op tickets te wagen.
Bij de collega was het vantzelfde, ook al was zij voor mij ingelogd. Op de smartphone ging de queue trouwens altijd een paar stapjes sneller vooruit, zowel bij mij als bij haar. Ik weet niet of dat een impact heeft op het latere verloop, maar het kan een tip zijn voor toekomstige concerten.

Iets na half elf ging de virtuele deur voor mijn collega open en kon ze tickets kopen. Spijtig genoeg kreeg zij de melding dat de “standing tickets” al uitverkocht waren en wees nu eerlijk: wie wil er nu zitplaatsen bij een concert van Coldplay waar je van links naar rechts wil kunnen springen op de muziek van Chris en co?

Eureka!

Enkele minuten later kreeg ik ook mijn kans (zowel bij haar als bij mij enkel op de smartphone, de computers zaten op dat moment nog in de queue) om tickets te kopen. Tot onze verbazing kon ik wél nog kiezen voor “standing tickets” wat ik dan ook deed met het gekende resultaat: ondergetekende zit op 21 juni 2017 in het Koning Boudewijn Stadion voor wat nu al de boeken in gaat als een van de hoogtepunten van 2017!
Een derde collega die ook aan het proberen was had minder geluk. Alles uitverkocht! Gelukkig had Coldplay nog een verrassing achter de hand onder de vorm van een tweede concert op 22 juni. Daar waren echter betaalproblemen, want met verschillende kredietkaarten lukte de betaling niet. Pas na enkele uren proberen ging het alsnog en had hij ook zijn tickets voor de tweede dag.

Stressmomentje

Goed voorbereid als ik was, had ik de dag voordien al eens gecheckt hoe de site van Ticketmaster in elkaar zat, of ik mijn login gegevens nog wist, wat de betaalopties waren enz.
Ik had het fantastische idee om te gaan voor een overschrijving als betaalmiddel omdat ik zo zou vermijden dat een fuck-up van de betaling (op die manier heb ik TML13 gemist – bedankt PayLogic) mij terug achteraan in de queue zou gooien.
Echter dat was buiten het concert van Coldplay gerekend, want nadat ik de tickets gekozen had en naar de betaling ging, had ik enkel keuze uit Bancontact of Kredietkaart! Paniek alom, want ik had mijn kaartlezer natuurlijk niet bij!
De betaalsite gaf me de optie om de app van KBC te gebruiken ter verificatie van mijn krediet kaart, maar aangezien ik op mijn iPhone bezig was, impliceerde dat switchen tussen Safari en de KBC app. Arghhh! Als dat maar goed gaat, want anders is een tweede TML13 scenario alsnog een feit!
Gelukkig liep alles gesmeerd (dank u KBC voor de beste mobiele banking app ever!) en zaten de tickets niet veel later in mijn mailbox.
En nu rest er me nog maar één ding: aftellen tot 21 juni 2017… nog 256 dagen te gaan. 256 dagen om Coldplay door de speakers te knallen zodat alle nummers vers in het geheugen gegrift staan.
Dat het een feestje wordt… Whohohoo hohoo hooo!

Gechromecast

29 August, 2016 / Tim / 0 Comments

Ik ben “gechromecast” zoals ze zeggen. Althans ik zeg dat toch…
Eigenlijk bedoel ik gewoon dat ik een grote fan ben van Google’s Chromecast dongle die je aan elk beeldscherm met HDMI-ingang kan aansluiten waarna dat scherm alles wegheeft van een smart-TV.

Installeren?

Zo een Chromecast is helemaal niet zo duur (rond de 35 euro mits wat online zoekwerk) en als je een HDMI-kabeltje in een HDMI-poort kan pluggen, dan kan je een Chromecast installeren. Eens dat gedaan is voorzie je de dongle van stroom en schakel je de TV naar de overeenkomstige HDMI-poort.
buy-chromecast-lightbox
De volgende stap is je telefoon / tablet voorzien van de Chromecast App en je te connecteren op het wifi signaal van de Chromecast. Eens dat gelukt is, kan je de Chromecast toevoegen aan je bestaand wifi netwerk en klaar is kees: je bent klaar om te “casten”.

Waarvoor gebruik ik het?

Hoofdzakelijk voor het streamen van Netflix en Youtube richting TV’s doorheen het huis. Maar je kan er ook bv. Spotify naartoe sturen zodat die dure home theatre opstelling voor meer dan films gebruikt wordt. Als je dat doet krijg je alle info rond de muziek trouwens netjes fullscreen op je televisie te zien.
Je kan er natuurlijk ook foto’s mee tonen op het grote scherm, tabs uit je browser op je TV laten zien (al vereist dit wel dat je Google Chrome gebruikt) en waarschijnlijk nog veel andere dingen die ik vergeet, maar zelf niet gebruik.
Bovenstaande kan je ook met bv. een AppleTV, maar als je verder geen features van de AppleTV gebruikt, dan is de Chromecast een veel goedkopere oplossing!

Soorten Chromecast

De huidige versie van de Chromecast is eigenlijk de tweede iteratie. De eerste zag er meer uit als een USB-stick, wat soms een probleem was bij TV’s die aan de muur bevestigd zijn: de stick stak dan loodrecht naar achter uit de TV waardoor die met de muur in aanraking kwam.

De nieuwe Chromecast is een rond ontwerp (Google logo) met daaraan een flexibele HDMI-connector. Daardoor bengelt het toestel aan de HDMI-poort van je TV en zit het niet in de weg. Verder heeft de nieuwe versie ook ondersteuning voor 802.11AC wifi t.o.v. de eerste versie die beperkt was tot 802.11N.
chromecast-specs
Of dat belangrijk is, hangt helemaal af van jouw wifi signaal: als je vandaag geen AC hebt en ook geen plannen om te upgraden, dan zal je weinig voordeel halen met de nieuwe Chromecast. Heb je echter wel een wifi netwerk dat het nieuwste AC protocol ondersteunt, dan is het verschil erg merkbaar.
Wanneer je Netflix kijkt, zie je bij de start altijd een percentage dat oploopt. Dit is Netflix die een buffer aanmaakt om streaming TV te kunnen doen zonder vertragingen of andere irritante zaken. Met de eerste Chromecast zag je dit percentage mooi oplopen tot aan 100%, terwijl bij de nieuwe versie het percentage oploopt tot aan pakweg 10% en dan opeens al aan 100% zit. Met dank aan de veel snellere wifi verbinding dus.
Verder bracht Google ook een Chromecast Audio uit die net hetzelfde doet als de video versie, maar dan voor audio. Het toestel heeft een 3.5mm jack i.p.v. de HDMI-connector en laat je dus toe om eender welke speaker setup om te toveren tot een setup waar je naar kan streamen met bv. Spotify.

Kopen?

Als je jezelf herkent in een van bovenstaande use-cases en je hebt geen smart TV die dat allemaal native kan, dan is de Chromecast spek voor jouw bek. Verder kan het ook interessant zijn als je nog een oude computer flatscreen hebt rondslingeren: Chromecast er op aansluiten en klaar: Netflix, Youtube, muziek… tot je beschikking. Ideaal om bijvoorbeeld in de keuken TV te kunnen kijken zonder kabels te moeten aanleggen.

Plantronics BackBeat FIT

26 August, 2016 / Tim / 4 Comments

Eén van mijn geliefkoosde attributen tijdens het lopen zijn mijn headphones. Meestal loop ik met muziek, maar tegenwoordig kan het al eens voorvallen dat ik een podcast luister tijdens het sporten.
Er zit zelfs een systeem achter…
Wanneer ik een loopje doe waarvan ik weet dat ik het kan zonder mijn grenzen te verleggen, dan zal ik al naar een podcast grijpen. Indien ik echter voor een nieuwe uitdaging sta (bijvoorbeeld langer lopen zonder onderbreking, een nieuwe afstand bereiken…) dan gaat de voorkeur naar muziek.
Ten eerste moet ik minder nadenken bij muziek en ten tweede kan ik met muziek beter mijn grenzen verleggen en de pijn verbijten wanneer ik nog effe moet volhouden. Kwestie van jezelf te mindfucken zeker?
Enfin. Headphones dus. Of “oortjes” zoals in de volksmond al eens weerklinkt.
De standaard meegeleverde oortjes van mijn iPhone zijn niet veel waard:

Ze blijven niet op hun plaats zitten
Ik heb er heel snel fysiek pijn van aan mijn oren
De geluidskwaliteit is matig
Ze zijn bedraad en dat is gewoon lastig

Mijn zoektocht naar een betere set die bovenstaande problemen oplost, was van korte duur. In het begin was de Start To Run app mijn trouwe metgezel en een van de sponsors van die app is Plantronics. Als het goed genoeg is voor Evy, dan is het goed genoeg voor mij :-).
backbeat-fit-green
De keuze viel dus op de BackBeat FIT van Plantronics, een headset die alles heeft waar ik naar op zoek ben:

Felle kleurtjes (who cares huh… heb de lime greens omdat die goedkoper waren dan de andere kleuren)
Bluetooth en dus geen draadjes meer
Batterijduur die lang mee gaat
Comfortabel om te dragen
Goede geluidsweergave met een specifieke vorm die toch nog beetje omgevingsgeluid toelaat – safety first!
Rubberachtig materiaal dat tegen weer, wind en zweet bestand is
Bedieningsknoppen op de headset zelf (volume, volgend en vorig nr…)
Ingebouwde microfoon voor als je wil bellen tijdens het sporten

Na enkele maanden intens gebruik kan ik alleen maar zeggen dat ik tevreden ben van mijn aankoop en dat ik deze headphones opnieuw zou kopen. Naast de headset krijg je er trouwens zo een zakje bij dat je rond je arm kan bevestigen om je smartphone in op te bergen. Verder is er ook plaats voor een kredietkaart / ID kaart en met wat gepruts krijg je er je huissleutel ook nog bij. Het zakje kan binnenstebuiten gekeerd worden om van loopzakje naar opbergzakje voor de headset te gaan, maar die moeite doe ik niet. Oh, en het materiaal van het zakje is reflecterend dus extra veilig als je onderweg bent.
xbackbeat-fit-blue-case+pouch.png.pagespeed.ic.VoWHGJWoDo
Maar de titel van deze blog impliceert dat er een probleem was… over een cliffhanger gesproken!
Dat zakje heb ik eigenlijk niet direct in gebruik genomen, vooral omdat ik de eerste maanden louter en alleen op de loopband gelopen heb. Iets van eerst leren lopen alvorens ik me onder de mensen wou begeven ;-).
Recent bedacht ik dat ik dat zakje had liggen en wou ik het dus gebruiken. iPhone erin, sleutel erin en klaar. Rits sluiten en vertrekken maar… of toch niet. Toen ik de rits wou sluiten, had ik de helft van de rits zelf opeens in mijn hand. Tot zo ver mijn blijheid. Gelukkig kon ik het zakje nog sluiten met wat handigheid, maar een teken van kwaliteit is het niet en gebruiksvriendelijk is ook niet het eerste waar ik aan denk als ik dat zakje wil openen of sluiten met een halve rits!
Gisteren heb ik een support ticket gelogd via de website van Plantronics. Er werd mij beloofd dat ik binnen 1 werkdag een antwoord mocht verwachten en effectief: vanmorgen had ik een mailtje van een vriendelijke helpdesk medewerker (*zwaait naar Jeroen*) met de vraag om mijn adres en bewijs van aankoop door te sturen. Eens in hun bezit sturen ze me dan met veel plezier een nieuw zakje toe zodat mijn smartphone weer veilig mee kan lopen.
Het klinkt als vanzelfsprekend, maar ik heb al genoeg andere ervaringen gehad met klantendiensten. Dikke pluim dus voor de mensen van Plantronics. Een goed product maken is één ding. Zorgen dat klanten het product opnieuw kopen omdat ze weten dat er iemand luistert bij problemen is een andere zaak.
Een vette thumbs up Plantronics! Jullie hebber er een terugkerende klant en evangelist bij!
PS: het zakje kan géén iPhone 6S Plus (en andere phablets) herbergen!

GeSPOTT

22 April, 2016 / Tim / 0 Comments

Hoe vaak keek jij niet naar televisie en vroeg je je af welke snijplank Jeroen Meus gebruikt of in wat voor zetel Sheldon uit The Big Bang Theory zit? Soms uit curiositeit, anderzijds omdat je al jaren op zoek was naar nét dat item?
Persoonlijk heb ik al meermaals “een Google’ke gedaan” naar zulke zaken, soms met succes en soms bleef ik op mijn honger zitten.
In de nabije toekomst gaan we niet meer in het ongewisse blijven, want ik heb deze week een nieuwe smartphone app ontdekt die Shazamgewijs aan de hand van het geluid van de TV-uitzending weet naar wat je kijkt en dan direct een lijstje presenteert met daarin alle producten die in dat programma te zien zijn, inclusief link naar een online shop om ze te kopen.
Hoe cool is dat wel niet? Internet Of Things in your face!
SPOTT
Uiteraard zit niet alles in SPOTT, want zo noemt de app, maar de lijst is groeiende. Vandaag kan je De Keuken van Sofie, Thuis, Familie, Dagelijkse Kost, The X-Files, The Big Bang Theory enz checken op wannahaves.
De app is gratis dus probeer het eens… tenzij je geen zin hebt in impulsaankopen ;-).

G4 Presse-Papier

5 January, 2016 / Tim / 0 Comments

Ergens in maart vorig jaar smeet ik mijn OnePlus One tegen de grond. Niet met opzet natuurlijk, eerder uit lompigheid. Wachtend op wisselstukken kocht ik me een Motorola Moto X 2014 waar ik zo tevreden van was dat mijn OnePlus One nog altijd beschadigd op de kast ligt…

Moto X

Maar de Moto X was ook niet perfect. Of toch niet voor mij.
In ons Belgenland werd ie enkel verkocht met 16GB intern geheugen en aangezien er geen plaats voorzien was voor een SD-kaartje, was het redelijk permanent van “Storage Full” meldingen.
Niet ideaal dus voor een smartphone addict (lees: veelgebruiker, poweruser,… of hoe je het wil noemen) die ook nog eens veel foto’s en filmpjes maakt met de camera die ik altijd bij me heb.

Meet The G4

En toen kwam LG met zijn G4 op te proppen. Top-notch Android “machien” met een super camera: 16MP, RAW mode, enorm lichtsterk, laser focus,… the whole shebang zeg maar. 32GB geheugen én de mogelijkheid om SD-kaartje te gebruiken. We have a winner! De rest van de specs van de G4 roepen high-end Android smartphone dus dat zat ook goed.

Tot een week of twee geleden was de G4 mijn “main driver”. Heel content van, niks te klagen en voldeed helemaal aan de wensen. Zelfs Android M “Marshmallow” was op komst!

En toen ging het mis

Terwijl ik in de zetel zat en op de smartphone zat te prullen – Twitter, Facebook, Instagram, surfen, YouTube… ge kent dat wel – reboot de telefoon opeens. Het LG logo komt tevoorschijn en waar enkele seconden later het Android home screen zou moeten verschijnen, gebeurde er deze keer niets. Beetje later terug het LG logo. Hmmm. Houston, we have a problem.
To cut a long story short: mijn G4 zit in een eeuwige reboot lus. Batterij eruit gehaald, reset geprobeerd. Niks helpt. Google is your friend en ontdekt dat er bij de eerste modellen van de G4 nog anderen hetzelfde probleem zijn tegengekomen. Tot zo ver de stank voor dank van early adopters zeker?
Gelukkig kocht ik de G4 bij een partij met goede naverkoop service (ja, ik kijk naar u Coolblue) en vertrekt de G4 richting onze Nederlandse vrienden voor herstelling / vervanging. Afgaand op wat ik op het web lees, zal de G4 wel vervangen worden met een nieuw exemplaar. Eentje dat deze “bug” van de eerste batch niet meer meedraagt.

Back to the dark side?

Now what?
G4 down en hoogstwaarschijnlijk nieuw toestel in de plaats. Gelukkig staan alle foto’s op de verwijderbare SD-kaart en worden ze parallel ook in mijn Dropbox bewaard. Verder geen data-loss behalve wat sms’jes, maar aangezien ik vooral Messenger en WhatsApp gebruik, is ook dat verwaarloosbaar.
Daags nadien, na wat wikken en wegen, hakte ik de knoop door: de G4 zal verkocht worden eens ik hem terug krijg. Hersteld of vervangen, tijd voor iets anders.
Voor de start van mijn Android avontuur ben ik altijd een Apple adept geweest: iPhone 3G, iPhone 4, iPhone 5 en recent de iPhone 6 (werktelefoon).
Android heeft me eerlijk gezegd tegen alle verwachtingen en vooroordelen overtuigd van zijn kwaliteiten, maar er zijn dingen die Apple simpelweg beter doet en daar heb ik tot op heden geen alternatief op gevonden met Android:

Backups: dat iCloud verhaal is super. Alles, maar dan ook echt ALLES wordt netjes gebackuped. iPhone down? Nieuwe uit de doos, restore en beetje later heb je exact alles zoals voordien. Good luck om dat met een Android te doen en al zeker als je geen technisch profiel hebt.
De integratie met de Mac en Macbooks is fantastisch. Bellen via de computer en iMessage berichten. iTunes en Apple Music. Android heeft wel alternatieven, maar die zijn dan weer niet native op de computer. Je merkt gewoon dat de telefoon en de computer voor elkaar gemaakt zijn. Een vendor-lockin is niet altijd negatief!
Apple heeft zonder twijfel een van de beste camera’s. Erg belangrijk voor mij. En de beste slow-motion video (niet dat ik dat zo vaak gebruik).

6SPlus
Na een omweg via Android ben ik dus terug bij een oude liefde en heb ik een iPhone gekocht om de G4 te vervangen. De liefde voor een smartphone met groot scherm / een Phablet (PHone-tABLET) is wel gebleven en een iPhone 6S werd dus te klein bevonden. Gelukkig heeft Apple niet stilgestaan en ben ik sinds een kleine week de gelukkige gebruiker van een iPhone 6S Plus.
I rejoined the Dark Side of Apple. Muahaha. Vervolgblog over mijn 6S Plus komt er binnenkort aan.

Motorola Moto X – 3 Maanden Later

7 June, 2015 / Tim / 1 Comment

Drie maanden terug ruilde ik mijn OnePlus One tijdelijk in voor een Motorola Moto X (2014). Niet dat ik ontevreden was van de OPO, integendeel, maar mijn lompigheid zelve had een onaangename ontmoeting tussen de OPO en een kassei veroorzaakt waardoor de nodige herstellingswerken nodig waren.
Wachtend op een vervangingsonderdeel (luidsprekertje, maar daarover een andere keer meer), nam ik mijn oude smartphone terug in gebruik: mijn iPhone 5 dus.
Groot was mijn verbazing toen ik na een half jaar Android terug naar iOS ging. Ik die altijd een iOS fan van het eerste uur was geweest, had moeite met de Apple interface van de iPhone. Niet dat het slecht was, maar alles werkte wel anders. Na een paar dagen was het me zo beu dat ik naar een vervangtoestel op zoek ging: liefst Pure Android, geen €700 kostend en toch goede specs meedragen.
En zo kwam ik dus bij de Moto X van Motorla uit. Ik had natuurlijk gewoon nog een OPO kunnen bestellen, maar dan had ik twee identieke toestellen. Plus de vele goede reviews van de Moto X deden mijn nieuwsgierigheid geen goed dus zo geschiedde.

We zijn nu drie maanden verder, de onderdelen voor de OPO zijn twee maanden toegekomen, maar ondergetekende gebruikt nog steeds de Moto X. Zegt genoeg toch…?
Enfin. Genoeg gezeverd. Geen zotte in-depth review, daar zijn andere sites beter in. Mijn pro’s en contra’s van de Moto X zijn…
Pro

Snelheid is in lijn met de OPO dus geen klagen
Genoeg RAM geheugen, al heeft de OPO nog een GB’tje meer aan boord
Hevige fan van het Super AMOLed scherm van Motorola!
Pure Android en dus geen bloatware en snelle updates
Turbo Charging
Lichtgewicht en ligt ook nog eens supergoed in de hand
€449 is een correcte prijs

Contra

Batterij is aan de kleine kant, maar Turbo Charging lost veel op en met de laatste Android versies is batterijverbruik goed onder controle. Bij normaal gebruik haal ik moeiteloos een volledige dag.
Camera is goed, maar valt in de middenmoot der smartphone camera’s. Niks te maken met de app, want die is zalig. Snelheid is ook top. Het probleem ligt louter bij de sensor die ondermaats is en dat merk je eigenlijk vooral binnenshuis of als er weinig licht voorhanden is. Spijtig eigenlijk.\
Geen mogelijkheid tot gebruik van SD-kaartje. Dat zie je tegenwoordig meer en meer en hoeft geen probleem te zijn daar er tegenwoordig toch veel gebruik gemaakt wordt van cloud diensten, maar 16GB intern geheugen is echt niet veel en in ons landje is de Moto X enkel verkrijgbaar in deze variant. In onze buurlanden kan je ook een 32GB variant krijgen en kan je met de Moto Maker je toestel ook volledig customizen (kleurtjes, afwerking).

In The End
De Moto X is een erg goede smartphone. Mits goede planning en goed gebruik van de cloud, lukt het me vrij goed om binnen die 16GB volledig mijn ding te doen (ik zal mijn cloud gebruik in een aparte blog toelichten).
De batterij is tot nu toe niet echt probleem geweest, waardoor het grootste nadeel van de Moto X zijn camera is. De iPhone en de andere topmodellen van Samsung, LG, Sony… overklassen de Moto X en dat is spijtig, want op vele andere vlakken is de Moto X “hands-down” de betere keuze.
De Moto X is een zeer goede Android smartphone voor een correcte prijs. Enkel voor zij die van hun smartphone verwachten dat hun aparte camera volledig overboord mag gegooid worden, is het niet de perfecte keuze. Voor mensen die enkel op sociale media foto’s delen is er trouwens geen enkel vuiltje aan de lucht – ik doel eerder op zij die prints maken van hun smartphone foto’s.
Zou ik er een kopen? I did… en ik heb er geen spijt van. Als je vandaag op zoek bent naar een goede smartphone met goede specificaties en Pure Android, dan is de Moto X een goede keuze. De opvolger komt er pas in september aan en de andere “flagships” spelen in een andere prijsklasse.
Tenzij je een OnePlus One in overweging neemt natuurlijk…

Turbo Charger Galore

5 March, 2015 / Tim / 4 Comments

Voor eigenaars van een smartphone met ondersteuning voor Turbo Chargers (Qualcomm chipset) – lees: Android gebruikers die een Nexus 6 of Moto X 2014 hebben – is er goed nieuws.
De originele Motorola charger kost je €30, maar bij Amazon FR hebben ze op dit moment een exemplaar van Aukey dat intern identiek is en dus dezelfde chipset gebruikt als de Motorola aan de helft van de prijs, inclusief verzending! Ik heb alvast een Motorola en een Aukey besteld, al is het maar om eens de verschillen te zien (afwerking, zeker zijn dat ze identiek zijn op oplaadvlak,…).

En voor de onwetenden: een Turbo Charger belooft om je telefoon 8u extra batterijduur mee te geven gedurende een 15 minuten laadbeurt! Uitgegaan van marketing en hoe ze die acht uur meten, mag je uitgaan van een 30% extra. En de oplader gaat ook sneller wanneer je batterij leger is, dus een toestel dat nog 70% lading heeft, gaat niet naar 100% op 15 minuten. Een volledige laadbeurt van een Moto X zou met de Turbo’s op 1u45 lukken terwijl het met een gewone lader 2u30 zou duren…
Stay tuned voor mijn eigen hands-on experience!
PS: bij een Nexus 6 zit al een Turbo Charger meegeleverd dus dit is Nexusianen vooral interessant wanneer je een extra lader wil.