Month: January 2016

Running Man – Update

20 January, 2016 / Tim / 0 Comments

Het is al sinds 30 december geleden dat ik nog een update gaf over mijn goed voornemen van 2016 waar ik eigenlijk al eind 2015 mee gestart ben.
Negatievelingen dachten misschien dat ik opgegeven had, maar mensen die me op Facebook, Instagram of Twitter volgen krijgen regelmatig foto’s van mijn Apple Watch met “Running Summary” te zien en weten dus dat ik nog altijd bezig ben.

Where Am I At?

Mijn #runningman avontuur is gestart op 14 december, ongeveer iets meer dan een maand geleden dus. Op dat moment was ik veel… maar vooral geen runner. Lopen stond ver onderaan op mijn bucketlist en als ik 5 minuten zou lopen, zou je me ergens half stervend in een goot gevonden hebben… conditie pretty close to zero zeg maar.
Tot ergens 22 of 23 december heb ik dagelijks gelopen. Je weet wel, met het Start 2 Run programma. Pas na een dikke week had ik door dat je niet elke dag hoort te lopen (RTFM deed ik voor een keertje niet aan mee), maar dat je best een rustdag inlast en tijdens het weekend rust.
Omdat ik in het begin super gemotiveerd was en totaal geen last had en dus beter dan verwacht mee kon met de lessen, heb ik mijn running streak aangehouden tot aan Kerstavond. Omdat het kan. En zonder gevolgen of blessures.

Sidenote: als je zelf pas start met lopen, volg het advies van de rustdag. Kwaad kan het niet en ik heb van verschillende meer getrainde lopers hetzelfde gehoord. Er zal wel waarheid in zitten… maar ik ben nogal eigenzinnig ;-).

Na Kerst heb ik een paar zieke dagen gekend, niks ernstig maar toch genoeg om in de zetel te hangen en vooral niet te zot te doen. Een goed advies dat ik online tegenkwam, is de “Below The Neck” regel. Heb je pijn onder je nek (bv. krampen, rugpijn, knie…) dan kan je beter niet lopen en rusten. Alles boven de nek (bv. snotneus, hoofdpijn…) zou geen excuus mogen zijn om niet door te zetten. Easy toch?

Keep Running

Een paar dagen later stond ik terug op de loopband en sindsdien heb ik wel rustdagen ingelast. Niet perse omdat ik last had, maar omdat de looptijden ergens halverwege het programma toch gevoelig begonnen te stijgen, waardoor het me niet onverstandig leek om het lichaam te laten recupereren en de spiermassa te laten toenemen.
forrest
Meestal liet ik één dag tussen, soms twee en per uitzondering al eens drie of vier dagen. Dat laatste eigenlijk alleen als ik voor het werk in het buitenland zat en dus geen loopband ter beschikking had. Bummer.
Ik vreesde dat ik na zo een lange rustpauze moeite zou hebben om de volgende les aan te kunnen, zeker als de looptijd dan ook net steeg, maar niets bleek minder waar. Mijn lichaam past zich blijkbaar gestaag aan en legt de lat telkens hoger. Een fijn gevoel zeg ik je!

19 Januari 2016

Vandaag is het dinsdag 19 januari 2016 en vanavond heb ik les 23 van in totaal 30 stuks succesvol afgerond. Het huidig loopschema van in totaal 35 minuten ziet er als volgt uit:

11 minuten lopen
2 minuten wandelen
11 minuten lopen
2 minuten wandelen
8 minuten lopen
1 minuut wandelen

Omgerekend komt dit uit op 30 minuten lopen en 5 minuten wandelen. De looptijden worden telkens langer en de wandeltijden steeds korter met als doel om bij les 29 de volle 30 minuten te lopen zonder wandelpauze.
Les 24 is identiek aan bovenstaande les en vanaf les 25 verandert het schema opnieuw (bij Start 2 Run werken ze altijd in bundels van drie lessen die identiek zijn).
De slimmeriken onder ons hebben dus al uitgerekend dat ik ergens volgende week mijn vooropgesteld doel van 30 minuten lopen zonder wandelpauze zou moeten bereiken. Mijn doel was om in die tijdspanne 5km te lopen, maar dat impliceert een gemiddelde snelheid van 10km/h en aangezien ik nu de loopstukken aan 8km/h afwerk met telkens de laatste minuut aan 10km/h, gaat dat er nog niet inzitten vrees ik.
Op zich ben ik al super tevreden dat ik op iets meer dan een maand van NUL naar 30 minuten lopen aan een gemiddelde tussen de 8 en de 10km/h gegaan ben!

What’s Next?

Ik ben er nog niet uit dat ik na de laatste les de focus ga leggen op die 5km in 30 minuten of dat ik van start ga met het volgende lessenpakket, waar je opbouwt naar 10km lopen op een uurtje.
Misschien combineer ik beide wel… we zien wel.
In ieder geval ben ik best trots op wat ik tot nu al bereikt heb! De trein is vertrokken en ik vertik het om het te laten stilvallen. Met andere woorden: ik blijf mijn #runningman project verder zetten en durf te dromen van de 10 miles (16km dus) te kunnen lopen tegen de zomer.
Misschien is het te hoog gegrepen, misschien is het haalbaar. Maar ik leg de lat daar en worst case kan ik ze altijd verlagen. Maar aangezien mijn motivatie blijft toenemen en ik zoals eerder gezegd nogal eigenzinnig ben, zie ik mezelf dat doel niet verlagen tenzij het écht niet anders kan (lees: ziekte of kwetsuren).
Het is trouwens ook leuk om op social media te “likes” en bemoedigende woorden mee te pikken. Het publiek draagt je effectief vooruit, dus thanks folks 🙂.
En u, hebt u goede voornemens gemaakt en zijn ze nog altijd actief ;-)? Of misschien ook beginnen lopen?

Re: My New iMac

19 January, 2016 / Tim / 1 Comment

Vandaag werd mijn nieuwe iMac (eigenlijk de tweede maar soit) geleverd en in tegenstelling tot het vorige exemplaar, heeft deze geen “Monday Blues” en werkt alles prima.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik de OS X updates met een klein hartje geïnstalleerd heb, maar deze keer ging de herstart prima (en de volgende ook) en werkt alles naar behoren. Feest!
Buiten de bare-minimum apps zoals Spotify en Evernote, heb ik wegens tijdgebrek nog niet veel meer kunnen doen vandaag, maar geef ik toch graag mijn eerste bevindingen mee:

Dat 4K scherm is “bonkers”! Tekst is haarscherp en foto’s lijken net echt.
Alles vliegt. Niet dat mijn vorige desktop / mijn Macbooks zo traag zijn, maar je merkt toch dat er weer een nieuwere generatie processors aanwezig is. En dan heb ik niet eens opgelegd voor de snellere i7 CPU.
Stilte! Als je heel erg je best doen, kan je in een perfect stille omgeving (lees: om half drie ‘s nachts, wanneer ik deze blog schrijf) een subtiel, bijna onhoorbaar zuchtje horen. Mijn getokkel op het Magic Keyboard en mijn ademhaling maken meer lawaai, kwestie van het in perspectief te plaatsen.
Het Magic Keyboard is superklein. En ik vond mijn vorig Apple keyboard al klein. Maar na een kwartiertje ben je er aan gewoon.
De Magic Mouse 2 ken ik al min of meer omdat ik de Magic Mouse 1 ook al een tijdje gebruik. Behalve de ingebouwde oplaadbare batterij (die supersnel oplaadt trouwens) is er volgens mij niet bijster veel veranderd.

Meer ervaringen deel ik naarmate ik er meer software op losgelaten heb en ik nog beter kan vergelijken met vroeger. Morgen de disks van de oude Mac aan de iMac hangen en de nodige data overpompen.
Ik ben trouwens benieuwd hoe deze iMac met mijn GoPro filmpjes en GoPro Studio gaat samenwerken…
Keep you posted.

Insanely Great Apple Customer Service

12 January, 2016 / Tim / 0 Comments

So I bought a brand new Apple iMac and shit has hit the fan hard. Now what?

Op Kerstavond heb ik een nieuwe iMac besteld. Het hoe en waarom kan je hier nalezen. De levering duurde langer dan de standaard 2-3 business days omdat ik een custom iMac wou met meer geheugen en een ander opslagmedium.
Levering was voorzien op 11 Januari en zo geschiedde: de UPS man stond netjes met mijn bestelling aan de deur op het voorziene tijdslot. Apple had me van elke stap netjes op de hoogte gehouden via e-mail en SMS dus tot hier alles prima in orde!

Unboxing Fun

Niks leuker dan nieuw speelgoed uit de doos halen, alles installeren (voor zover je iets moet aansluiten behalve stroom op de iMac) en klaar voor de start.
De iMac boot netjes in El Capitan en ik word per direct geconfronteerd met het super 4K scherm. Wow. Really WOW.
Inloggen met mijn iCloud account en daardoor per direct alle settings van bv. wifi, social media accounts, e-mail configuraties enz meekrijgen. Nog een paar apps installeren (denk Spotify, Sonos…) en mijn iMac is klaar voor data overdracht van zijn voorganger.
Of nee. Eerst nog checken of er geen updates zijn in de App Store. En die waren er: iTunes, patch voor OS X en nog een paar andere kleinigheden. Alles netjes geïnstalleerd waarna de iMac vroeg om te rebooten…

Shit Hitting Fan

En toen ging het mis. Erg hard mis zelfs. De normale “chime” weerklonk en waar er dan een Apple logo zou moeten opduiken, kwam er helemaal niets. Een zwart scherm – the black screen of death.
Een dik kwartier gewacht zonder soelaas. Stroom uit. Stroom aan. Power aan. Same problem. Damn.
SMC reset en P-R reset geprobeerd. No success. Zelfs geen reactie erop ( bv. dubbele “chime” bij boot).

Now What?

iPhone gepakt. Apple support pagina geopend en mijn probleem gezocht. Aangegeven dat ik contact wou met Apple Support en niet veel later kreeg ik de melding dat men mij binnen 2 minuten zou bellen. We spreken half negen ‘s avonds.
Niet veel later rinkelde de telefoon. Een nummer uit Ierland op het scherm. Een vriendelijke vrouwenstem zei hallo en excuseerde zich direct voor de problemen met mijn iMac en mijn zwart scherm. Met andere woorden: de info die ik ingegeven had op de Apple Support pagina om mijn probleem te troubleshooten stond ook op haar scherm te blinken.
Apple Care
Amber, want dat was haar naam, liet me een SMC reset en een P-R reset proberen. Ik had dat zelf al bedacht, maar mensen in support hebben een flow die ze volgen en als je hen vraagt om te helpen, volg dan gewoon hun aanwijzingen en werk mee (heb zelf ook ooit support jobs gedaan en niks hatelijker dan klanten die niet meewerken of het beter denken te weten).
Ze kwam tot de zelfde spijtige conclusie als ik: “it looks like your iMac has died on you Tim… :-(“.
Nadat ze zich uitvoerig verontschuldigde voor deze mindere “Apple Experience” gaf ze me twee opties:

De iMac opsturen voor herstelling
De iMac terugsturen naar Apple en tegelijkertijd sturen ze een nieuw toestel op

Uiteraard koos ik voor dat laatste en ik had de indruk dat Amber dezelfde keuze zou gemaakt hebben. Je leest het trouwens goed: Apple stuurt direct een nieuwe op en wacht niet tot het defect toestel bij hen is toegekomen. Een detail waar vele andere fabrikanten niet aan meedoen, maar wat voor mij als klant wel een groot verschil maakt!

Next Steps

Amber wenste me een fijne avond en schakelde me door met Kieran (die me op zijn beurt nog doorschakelde met Rafael) om de logistieke kant af te handelen.
Vijf minuten later had ik een retour label van UPS in mijn mailbox en mocht ik kiezen of ik de doos zelf bij UPS zou afzetten of dat ze ze moeten komen ophalen.
Nog vijf minuten later zag ik het order voor mijn nieuwe iMac al in mijn Apple account en zonder dat ik er om gevraagd had, stelde Rafael me voor om €100 terug te storten ter compensatie van mijn negatieve ervaring met Apple.
Insanely great customer experience zeg ik daarop!

Conclusie

Eigenlijk heb ik helemaal geen negatieve ervaring achter de rug. Het is te zeggen: ja, mijn iMac was een kwartier na power-on al dood, maar shit hits the fan everywhere!
Het verschil wordt gemaakt hoe ze het oplossen en bovenstaande kan ik alleen maar uitmuntend noemen. Ik hou er geen wrange nasmaak aan over en dankzij deze mooie afhandeling zal ik niet twijfelen om in de toekomst opnieuw bij Apple te shoppen. Menig andere leverancier / shop / fabrikant zou zich excuseren en je daarna door een wir war van procedures sturen en je toestel misschien zelfs nog laten maken ipv per direct te vervangen.
Apple fanboy? Misschien. Maar bovenstaande ervaring onderstreept dan tenminste wel waarom ik een fanboy ben geworden.
De nieuwe iMac komt volgende week toe. Ik kijk er alvast naar uit. En hopelijk nu zonder problemen ;-).

Papier Niet Hier

10 January, 2016 / Tim / 1 Comment

Paperless

Een paar jaar geleden begon ik al met veel ambitie aan een volledig “paperless” systeem thuis. Ik kocht een Doxie Go en daarmee scande ik met regelmaat al het papier dat ik wou bijhouden in om daarna dat papier te vernietigen.
Het doel was om geen papier meer over te houden en zodoende dus meer overzicht, orde en ook plaats te krijgen.
Die Doxie die doet het nog altijd prima, maar het systeem was nog niet 100% op punt. De Doxie is namelijk perfect voor het geval je een paar papiertjes wil inscannen. Als je echter hopen papier wil scannen, dan is de Doxie Go redelijk omslachtig en duurt het proces te lang waardoor je al snel afhaakt. Daarbovenop had ik nog geen deftig archief systeem om digitaal al het gescande materiaal te bewaren.

Evernote

Een scanner is niks meer dan een manier om het papier te digitaliseren. Er moet een softwarematig archief achter zitten of alles draait hopeloos de soep in. Ik wil me niet perse bezighouden met elk gescand document een naam te geven of tags in te vullen. Teveel werk en teveel werk resulteert in opgeven. Het moet simpeler.

De oplossing hiervoor heb ik gevonden in Evernote. Als je Premium klant bent, is het programma namelijk in staat om van OCR te doen waardoor je al je ingescande documenten prima kan doorzoeken. De gescande documenten krijgen dus gewoon een naamgeving mee die gebaseerd is op het moment van scannen en de rest gebeurt via queries die via OCR elke mogelijke zoekterm kunnen vinden.
Eureka!

Fujitsu ScanSnap iX500

Als ik je vertel dat ik maar liefst 80 liter papiersnippers heb verzameld, dan kan je je wel inbeelden dat ik een hele stapel papier te scannen had. Facturen (bijhouden voor garantie), documenten met informatie die ik nog nodig kan hebben, certificaten van op het werk, documenten van de bank of verzekering… you name it. Hopen en hopen papier dus. En vaak nog recto verso geprint ook.
Ik zocht dus een scanner met een page-feeder die snel werkt, goede resultaten neerzet en die ook nog eens recto verso kan scannen. Oh, en ook graag Evernote integratie aub.
En ja hoor, dat bestaat dus! Say hello to the Fujitsu ScanSnap iX500. Op het internet geprezen voor zijn knappe resultaten en daarbovenop verkoopt Evernote er ook nog eens hun eigen “Evernote Edition” van. Die laatste heb ik niet gekocht wegens veel duurder dan het origineel en er zijn zelfs bepaalde mogelijkheden uitgehaald.
iX500
Amazon DE bleek de goedkoopste en enkele dagen later stond mijn nieuwe office assistant te blinken op mijn bureau. Awesome!
De scanner presteert helemaal zoals ik gehoopt had: supersnel en zonder fouten met een kwaliteit om blij van te worden. Wanneer je bijvoorbeeld papieren hebt die aan elkaar plakken, zal hij dat detecteren en aangeven dat ie denkt dat er een papier niet gescand is! De iX500 kan ook wireless scannen waardoor je zelfs rechtstreeks naar een mobiel apparaat kan scannen.
Kortom, ik kan de iedereen die op zoek is naar een betaalbare doch krachtige scanner voor thuisgebruik de iX500 aanraden.

Moet Er Nog Papier Zijn?

Ondertussen scan ik lustig verder. Af en toe trek ik nog eens een schuif open met een hoop papieren die dan oftewel per direct door de shredder gaan oftewel eerst langs de iX500 / Evernote combo passeren. Geleidelijk aan verdwijnt al het papier dus ten huize Unexpected en om de instroom zoveel mogelijk te beperken, gebruik ik Zoom IT en Doccle of E-facturen waar mogelijk.
Je kan trouwens niet geloven hoe zalig het is om simpelweg in Evernote een query te lanceren wanneer je naar een bepaald document zoekt. Vroeger impliceerde dat meestal zoeken in mappen en kasten, maar dat is dus voorgoed verleden tijd.
Victory!
Volledig paperless. Elke dag een stapje dichterbij en de finish is in zicht.

G4 Presse-Papier

5 January, 2016 / Tim / 0 Comments

Ergens in maart vorig jaar smeet ik mijn OnePlus One tegen de grond. Niet met opzet natuurlijk, eerder uit lompigheid. Wachtend op wisselstukken kocht ik me een Motorola Moto X 2014 waar ik zo tevreden van was dat mijn OnePlus One nog altijd beschadigd op de kast ligt…

Moto X

Maar de Moto X was ook niet perfect. Of toch niet voor mij.
In ons Belgenland werd ie enkel verkocht met 16GB intern geheugen en aangezien er geen plaats voorzien was voor een SD-kaartje, was het redelijk permanent van “Storage Full” meldingen.
Niet ideaal dus voor een smartphone addict (lees: veelgebruiker, poweruser,… of hoe je het wil noemen) die ook nog eens veel foto’s en filmpjes maakt met de camera die ik altijd bij me heb.

Meet The G4

En toen kwam LG met zijn G4 op te proppen. Top-notch Android “machien” met een super camera: 16MP, RAW mode, enorm lichtsterk, laser focus,… the whole shebang zeg maar. 32GB geheugen én de mogelijkheid om SD-kaartje te gebruiken. We have a winner! De rest van de specs van de G4 roepen high-end Android smartphone dus dat zat ook goed.

Tot een week of twee geleden was de G4 mijn “main driver”. Heel content van, niks te klagen en voldeed helemaal aan de wensen. Zelfs Android M “Marshmallow” was op komst!

En toen ging het mis

Terwijl ik in de zetel zat en op de smartphone zat te prullen – Twitter, Facebook, Instagram, surfen, YouTube… ge kent dat wel – reboot de telefoon opeens. Het LG logo komt tevoorschijn en waar enkele seconden later het Android home screen zou moeten verschijnen, gebeurde er deze keer niets. Beetje later terug het LG logo. Hmmm. Houston, we have a problem.
To cut a long story short: mijn G4 zit in een eeuwige reboot lus. Batterij eruit gehaald, reset geprobeerd. Niks helpt. Google is your friend en ontdekt dat er bij de eerste modellen van de G4 nog anderen hetzelfde probleem zijn tegengekomen. Tot zo ver de stank voor dank van early adopters zeker?
Gelukkig kocht ik de G4 bij een partij met goede naverkoop service (ja, ik kijk naar u Coolblue) en vertrekt de G4 richting onze Nederlandse vrienden voor herstelling / vervanging. Afgaand op wat ik op het web lees, zal de G4 wel vervangen worden met een nieuw exemplaar. Eentje dat deze “bug” van de eerste batch niet meer meedraagt.

Back to the dark side?

Now what?
G4 down en hoogstwaarschijnlijk nieuw toestel in de plaats. Gelukkig staan alle foto’s op de verwijderbare SD-kaart en worden ze parallel ook in mijn Dropbox bewaard. Verder geen data-loss behalve wat sms’jes, maar aangezien ik vooral Messenger en WhatsApp gebruik, is ook dat verwaarloosbaar.
Daags nadien, na wat wikken en wegen, hakte ik de knoop door: de G4 zal verkocht worden eens ik hem terug krijg. Hersteld of vervangen, tijd voor iets anders.
Voor de start van mijn Android avontuur ben ik altijd een Apple adept geweest: iPhone 3G, iPhone 4, iPhone 5 en recent de iPhone 6 (werktelefoon).
Android heeft me eerlijk gezegd tegen alle verwachtingen en vooroordelen overtuigd van zijn kwaliteiten, maar er zijn dingen die Apple simpelweg beter doet en daar heb ik tot op heden geen alternatief op gevonden met Android:

Backups: dat iCloud verhaal is super. Alles, maar dan ook echt ALLES wordt netjes gebackuped. iPhone down? Nieuwe uit de doos, restore en beetje later heb je exact alles zoals voordien. Good luck om dat met een Android te doen en al zeker als je geen technisch profiel hebt.
De integratie met de Mac en Macbooks is fantastisch. Bellen via de computer en iMessage berichten. iTunes en Apple Music. Android heeft wel alternatieven, maar die zijn dan weer niet native op de computer. Je merkt gewoon dat de telefoon en de computer voor elkaar gemaakt zijn. Een vendor-lockin is niet altijd negatief!
Apple heeft zonder twijfel een van de beste camera’s. Erg belangrijk voor mij. En de beste slow-motion video (niet dat ik dat zo vaak gebruik).

6SPlus
Na een omweg via Android ben ik dus terug bij een oude liefde en heb ik een iPhone gekocht om de G4 te vervangen. De liefde voor een smartphone met groot scherm / een Phablet (PHone-tABLET) is wel gebleven en een iPhone 6S werd dus te klein bevonden. Gelukkig heeft Apple niet stilgestaan en ben ik sinds een kleine week de gelukkige gebruiker van een iPhone 6S Plus.
I rejoined the Dark Side of Apple. Muahaha. Vervolgblog over mijn 6S Plus komt er binnenkort aan.

De Verstopte Printkop Problematiek

3 January, 2016 / Tim / 0 Comments

Ik weet niet hoe dat bij u zit, maar ik print niet zo bijzonder veel.
Als ik al eens iets print, is het louter professioneel en dan print ik dat op kantoor wel af. Mijn prints thuis beperken zich 99% van de tijd tot het printen van tickets: concerten, bioscopen (als ze nog geen e-ticket aanvaarden),toneel, stand-up comedy…
Met andere woorden: ik vervang mijn print cartridges gemiddeld elke 18 maanden schat ik, als het al zoveel is.
U hoort mij al van ver komen denk ik…

Printing Troubles

Een week of twee terug wou ik tickets printen voor ons bezoek aan Plopsaland. Omdat ik in het verleden al eens een printer had die tegenwerkt op het moment dat ik eigenlijk moet vertrekken, print ik mijn tickets niet meer last-minute af, maar wel daags voordien. Op die manier heb ik tijd genoeg om te troubleshooten moest er een onverwachts probleem opduiken. Slim hoor ik u denken? Ik dacht dat ook.
Anyway. Daags voor onze uitstap wil ik mijn tickets printen. Kabeltje in de Macbook, PDF uit Evernote trekken, print-icoontje aanklikken en effe wachten. Het papier rolt uit de printer, maar er valt amper iets van te maken. Hmmm.
Properties van de printer openen en EUREKA-moment: het zwart is op! Nice try Canon (want mijn printer is van het merk Canon moet u weten), maar ik ben u een stap voor! Ik heb namelijk een reservestock van mijn cartridges omdat ik in het verleden al eens tegen die spreekwoordelijke lamp gelopen was.
De nieuwe inkt in de printer en opnieuw de acties hierboven ondernomen om mijn tickets uit de printer te halen.
Het resultaat is een pak beter, maar alles wat met zwart zou moeten printen, staat er niet op. Huh? Gecheckt of alles goed zat en dat was het geval. Nog eens proberen geeft hetzelfde resultaat. Volgens Google moet ik de printkop eens cleanen dus zo gezegd, zo gedaan. Maar zelfs na een “deep cleaning” procedure is het resultaat nog altijd hetzelfde. Zwart print niet. F*ck.

Tijdelijke Fix

Work-around: de printer wijsgemaakt dat ik een foto wou printen op speciaal papier, in de tweede papierlade papier gestoken en BAZINGA – tickets geprint! U moet namelijk weten dat mijn printer ook een zwarte inkt cartridge heeft voor foto’s en met deze truk heeft ie die inkt gebruikt voor de tekst.
Plopsaland werd een succes, maar daarmee was mijn probleem nog niet opgelost. Ik was namelijk niet van plan om vanaf nu alle tekst met de dure zwarte foto inkt te printen en ik was nog minder van plan om een nieuwe printer te kopen!

What Would MacGyver Do?

Opnieuw Google to the rescue en het zag ernaar uit dat mijn printkop serieus verstopt zat. Een nieuwe kopen kost ongeveer €70 en aangezien een nieuwe printer met inkt bij minder kost, was dat alvast geen optie. Nog wat verder lezen bracht me bij een Youtube filmpje van een kerel die de printkop in een bakje warm water zet en door met een lepeltje warm water over de verstopte kop(pen) te druppelen het probleem oplost.

To cut a long story short: aangezien ik niks te verliezen had, heb ik dat ook geprobeerd. Bakje met water, printkop erin en met lepeltje waren over de koppen gieten. Net zolang tot er geen inkt wolken meer uit komen aan de onderzijde. Wel opletten dat de printplaat zelf niet in contact komt met water, dus niet gans de printkop onderdompelen mensen :-).
Printkop Cleaning
Een nachtje laten drogen en daags nadien printkop terug in de Canon, cartridges erin en test-pagina printen. BOOM! Alles terug zoals het moet en printen als de beste zeg ik U.
Vanaf nu doe ik deze routine elke zes maanden, kwestie dat mijn printer vlotjes de 10 jaar haalt. En beste van al: buiten wat tijd, kost het je helemaal niks!
Succes!