Telling stories for a living

Month: February 2011

Vandaag was D-Day – de dag waarop de Telenet technieker langs zou komen om mijn Expressnet XL te upgraden naar een Fibernet 40 connectie. Ik heb netjes de oproepen gekregen dat de technieker zou langskomen en anderhalf uurtje voor het meegedeelde uur kreeg ik de technieker aan de lijn dat hij er was. Gezien de huisnummerperikelen in onze straat (hernummering), stond hij aan het verkeerde huis (waar niemand thuis was), maar aangezien ik dat had meegegeven aan de telefoon, stond in zijn notities dat hij moest bellen :-).
Zo gezegd, zo gedaan. Mijn “home gateway” vervangen met een nieuwe DOCSIS 3 “home gateway”, firmware laten downloaden en alles testen en hupsakee, klaar en up & running aan hogere snelheden. Als het goed is, moet het ook gezegd worden. Deze technieker was correct, op tijd, vriendelijk en heeft goed werk geleverd. Bedankt!
Oh ja, en ik had zo een “gewone” modem kunnen krijgen als ik wou. Moest gewoon een reden geven (VPN, remote desktop,…), maar ik heb het zo gelaten. Die gateway van voordien werkte hier ook goed en nu kan ik in die ene modem zowel de digicorder(s) als mijn switch voor computers en telefoons inpluggen. Anders moet je aparte switch voorzien voor digitale TV. Ja, mijn eigen router krijgt nu geen publiek IP adres, maar eerlijk gezegd, couldn’t care less. Voor mensen die het toch zouden willen, het kan dus wel degelijk als je goede argumenten hebt.
In ieder geval: mijn overgang naar Fibernet is vlot verlopen. Een speedtest heeft aangetoond dat de beloofde snelheden er ook daadwerkelijk zijn. Me is one happy camper.

Hieronder de beloofde stopmotion video die ik gemaakt heb tijdens één van de studeersessies voor mijn meest recent afgelegd VMware examen.

Het filmpje bestaat uit 1803 screenshots. Elke 5 seconden werd er een screenshot gemaakt en er werd een framerate van 12 FPS gebruikt voor het filmpje.
 

Vorig jaar, ergens in oktober om precies te zijn, kwam Telenet hier (met de nodige miserie, maar daar leest u meer van op het bouwdagboek) hun installatie afleveren. Eens de installatie een feit was, heb ik tot nu toe (hout vasthouden) geen enkele reden tot klagen meer en werkt alles naar behoren.
Een paar weken terug was er een persconferentie waar Telenet zijn internet portfolio een facelift gaf: de abonnementen zoals Expressnet, Turbonet en afgeleiden zouden verdwijnen en vervangen worden door Fibernet alternatieven. Versta dit niet verkeerd, er wordt geen glasvezel tot in je huis gelegd :(. De naamgeving doelt enkel op de verhoogde snelheid.
In ieder geval: na wat rekenwerk kwam ik tot de conclusie dat ik door over te schakelen naar een Fibernet formule, voor enkele eurocenten per maand minder (wel alleen als je een Shake neemt dacht ik) een hoop meer in de plaats kreeg.

  • Downloadsnelheid van 30Mbit/s naar 40Mbit/s
  • Uploadsnelheid van 1,25Mbit/s naar 2Mbit/s
  • Meer mailboxen (die ik niet gebruik)
  • 100GB data per maand – idem aan wat ik al had – voor mij géén vrij downloaden, want zo “vrij” is dat allemaal niet… Google dat maar eens als je wil weten wat ik bedoel

Kortom: 25% sneller downloaden en 60% sneller uploaden voor een fractie minder geld per maand? I’m in. Ik heb er eventjes over getwijfeld omdat je nooit weet waar de addertjes verstopt zitten, maar uiteindelijk toch maar besloten over te stappen.
En ook al is mijn modem (ook al met ingebouwde wifi en router, gateway model dus) nog maar drie maanden oud, het is geen DOCSIS 3.0 model en dus moet er een technieker langskomen om mijn modem te vervangen.
Er is op internet trouwens heel wat te doen over die nieuwe wifi modems: je krijgt geen publiek IP adres meer (de modem geeft interne IP’s dus als je een eigen router wil, zit je met dubbele router situatie), je kan de wifi instellingen (en router zaken) enkel via Mijn Telenet regelen en er zou zelfs sprake zijn dat Telenet op termijn via die modems een hotspot netwerk wil opzetten voor al zijn klanten (en dus via jouw modem).
Oplossing: een “gewone” modem eisen. Ze bestaan, maar Telenet deelt ze niet zo graag uit. Voor de meeste klanten denk ik dat ze gelijk hebben. Eén bakje aan je muur en klaar. Geen gepruts met switches en zo voorts. Voor de “advanced” users is het iets minder omdat die meestal een eigen router willen en volledige vrijheid. Agreed.
Ik hoor zelf tot die groep van “advanced” users. Maar ik heb nu ook al zo een wifi modem van Telenet en eigenlijk stoor ik me er niet aan. OK, mijn eigen router krijgt een “lokaal” IP van de Telenet modem, maar dat stoort niet.
Zonder twijfel zullen bepaalde zaken niet meer gaan (omdat je eigen router geen publiek IP heeft), maar alles wat ik wil doen werkt perfect. Ik heb mijn eigen router in DMZ gezet bij de wifi modem van Telenet en ik heb de wifi van Telenet volledig uitgeschakeld.
Over dat “hotspot” netwerk is er officieel nog niets gezegd. Het zou mij eerlijk gezegd verwonderen dat ze dat zomaar kunnen doen (jouw electriciteit bijvoorbeeld gebruiken voor hun netwerk?). Of misschien gaan ze een gratis hotspot abonnement koppelen aan het sharen van jouw modem? We’ll see, maar dat is toekomst muziek (miserie ;-)).
Toen ik mijn Fibernet online wou regelen, kreeg ik de keuze tussen twee installaties, die beide betalend waren. Aangezien die upgrade gratis is, heb ik een tweet naar @telenet gestuurd en daags nadien kreeg ik telefoon van een zeer vriendelijke en hulpvaardige medewerker.
De technieker kon diezelfde week nog langskomen, maar dat ging voor mij spijtig genoeg niet. Aanstaande maandag paste wel en dus ben ik in blijde verwachting van Fibernet 40.
Goede customer service noem ik dat. Goed gebruik van social media vind ik zelf. Als het goed is, mag het ook gezegd worden en bij deze wil ik dat dus gezegd hebben!
Let’s hope all goes well, maar zoals altijd mag u een uitgebreid verslag verwachten.
 

Petrolhead, rechtstreeks uit de online woordenboek:

Noun petrolhead (plural petrolheads)

  1. (figuratively) A person who is very reliant on and fond of using his or her car and objects to any attempts to persuade him or her to use alternative means of transport.
  2. (Australian, New Zealand) A member of a wider class of people often known as bogans. A petrolhead lives for his car/bike and enjoys showing it off and making a lot of noise with it.
  3. (Australian, New Zealand) Person involved in motor racing either as participant or ultra-dedicated spectator.
  4. (UK) A car enthusiast.

Niets dat een betere introductie is dan het woord “petrolhead” dus. Om het op zijn Vlaams te zeggen: iemand die gek en wild wordt van “alles” waar een motor in of aan zit, en dan in het bijzonder auto’s.
Ik reken mezelf zonder enige twijfel tot die categorie wat wil zeggen dat ik lectuur over auto’s met plezier vastpak, mijn raam spontaan afdraai als ik een of andere leuke bolide mét aangename motor zie naderen (wat klinkt er mooier dan een ronkende, atmosferische V8?) en elke kans om een wagen te testen / evalueren met beide handen vastgrijp.
“Deutsche Gründlichkeit” is niet zo maar een leuze in mijn woordenboek, het is een statement die nauw samenhangt met wat de Duitse autobouwers ons voorschotelen: degelijke wagens zonder meer.
Iets wat zich vertaalt in de restwaarde van die wagens. Niet dat ik iets heb tegen andere merken, zeker niet, maar smaken en kleuren zijn nu eenmaal wat ze zijn, en die van mij neigen elke keer op nieuw naar wat men met behulp van dat zogenaamde Duitse fingerspitzgefühl uit de fabrieken weet te rijden.
Mercedes-Benz is één van die constructeurs die trouw blijft aan zijn ideologie en verhaal, maar die autoliefhebbers op tijd en stond weet te verrassen met heel wat moois en lekkers ;-).
Denk maar aan de zeer leuke “Black Edition’s” die rechtstreeks afgeleid zijn van hun DTM racebroertjes (Jeremy Clarkson heeft er zo eentje), de SLR McLaren met de vleugeldeuren (en de bijpassende roadster versie), de verschillende AMG modellen, de zéér stevig en hoog Batmobielgehalte hebbende G-Klasse 4×4, de limousine S-klasse die met de nodige pk’s voorzien kan worden waardoor de vele GTI’s enkel maar kunnen toekijken en zo kan ik nog wel eventjes doorgaan.
Oh, en vergeet hun meest recente supercar niet: de SLS AMG, een rechtstreeks eerbetoon aan de SL300 van weleer. Check trouwens Jay Leno’s bespreking van deze machtige, met “Gullwing” deuren die nog meer tot de verbeelding spreken dan de vleugeldeuren van de SLR.
In ieder geval: Mercedes-Benz laat alweer wat nieuws op ons los: de nieuwe CLS, de luxe vierzitters coupé van Mercedes-Benz die zijn eigen markt heeft gecreërd en gretig gevolgd werd door o.a. Audi met hun A7.

Nothing beats the original zegt men wel eens, en dat ga ik persoonlijk testen en valideren. Komend weekend heb ik het privilege om samen met wat andere dolgelukkige “petrolheads” de nieuwe CLS aan de tand te voelen. En dat is niet alles, want we gaan ook nog off-road rijden met wat leuks uit de 4×4 stal (ML, G, GLK?), krijgen een aangepaste slipcursus kwestie dat we niets kapot maken en als kers op de taart, mogen we plaats nemen achter het stuur van de eerder genoemde “Gullwing” supercar: de SLS AMG.

httpv://www.youtube.com/watch?v=izrNv4nMxAg

httpv://www.youtube.com/watch?v=MbWTQmDMTyo

Enkele cijfers om bij de kwijlen:

  • 6.3 V8 van AMG
  • 563pk (omgerekend zo een 348 pk per ton!)
  • 650Nm koppel
  • 0-100km/h in 3,7 seconden

Impressive isn’t it? En al dit gecombineerd met een supersexy geluid dat uit de uitlaten keelt en ik moet niet vertellen dat Sinterklaas voor mij alvast erg vroeg langskomt…
Natuurlijk zit er ook iets in voor de oplettende lezer, of wat had u gedacht? Mercedes-Benz heeft voor de lancering van de nieuwe CLS een campagne gelanceerd waarmee je een jaar lang je eigen CLS kan winnen! Exact, als je wint, krijg je zo een “fourdoor luxury coupé” helemaal voor jezelf! #want
Wat moet je daarvoor doen? Eigenlijk niet zo erg veel. Check CLS Star en schrijf je in. Neem virtueel plaats achter het stuur van de CLS en degene die er het langst het virtueel stuur kan vasthouden, wint de CLS. Easy enough if you ask me?

Zoals gezegd: vorige woensdag mijn béta examen voor VMware’s VCA411-DT level gaan afleggen na een avondje serieus “crammen” in alle documentatie die ik kon vinden. Ik heb dat studeerwerk trouwens vastgelegd met screenshots en in een stopmotion filmpje gegoten dat je zeer binnenkort online kan terugvinden ;-).
Anyway: het examen. Zoals met alle béta examens, krijg je alle vragen die er beschikbaar zijn omdat men juist wil evalueren of de vragen goed in elkaar zitten, of ze geen fouten bevatten en zo voorts.
Over de inhoud kan ik gezien de NDA die je moet accepteren, niet delen met de wereld, maar ik kan wel zeggen dat ik de vragen “correct” vond. Hiermee bedoel ik dat er geen vragen bij zijn die niet gerelateerd zijn aan de te kennen materie.
Het niveau is niet super hoog, maar gemakkelijk zou zeker geen correcte benaming zijn voor dit examen. Je hebt mijns inziens toch de nodige bagage en hands-on experience met VMware View nodig om vlotjes doorheen de vragenlijst te wandelen.
Hoe ik het gedaan heb? Zoals gewoonlijk, vind ik dat een moeilijke vraag. Ik had niet het gevoel dat het “a piece of cake” was, maar ik had ook wel het gevoel dat ik heel wat vragen kon beantwoorden.
Het wordt dus spannend afwachten tot wanneer de béta afgesloten wordt en de mensen van VMware Education de examens nakijken. Blijven duimen zeg ik U!

Tijdens VMware’s meest recente event – PEX oftewel Partner Exchange – werd er een nieuw certification track aangekondigd. Tot nu toe waren er enkel certificaten en bijhorende examens voor de datacenter producten (ESX), maar daar komt nu dus verandering in. VMware introduceert ook een track voor de desktop kant van het virtualizatieverhaal.
“VMware Education Debuts a New Suite of Certification exams for VMware Desktop Virtualization
This February, VMware Certification is launching the VMware Certified Desktop program. The NEW three-tier VMware Desktop certification is designed to validate and recognize
individuals with the technical capabilities and deployment experience needed to deliver desktops from the datacenter as a managed service”

Het eerste level is “VCA4-DT” wat staat voor VMware Certified Associate 4 – DeskTop. Eens je die eerste hindernis overwonnen hebt, volgt het zwaardere werk, namelijk “VCP4-DT” en “VCAP-DT” wat respectievelijk staat voor VMware Certifified Professional – DeskTop en VMware Certified Advanced Professional – DeskTop.
Mensen die de huidige certification track van VMware kennen, merken onmiddellijk op dat ze eigenlijk simpelweg van elk niveau een “DeskTop” variant hebben gemaakt.

Het examen om het eerste niveau te bereiken is sinds een tweetal weken in béta fase, wat zoveel betekent als:
“Schrijf je in, los alle vragen op en wacht op onze evaluatie van de béta resultaten alvorens we je laten weten of je al dan niet geslaagd bent”.
Normaal gezien zijn er bij examens verschillende vragenlijsten, maar bij de béta examens krijg je dus alle vragen voorgeschoteld omdat VMware Education wil controleren welke vragen nog aangepast dienen te worden. In ruil voor proefkonijn te spelen, krijg je korting op het examengeld en natuurlijk ben je bij de eerste groep van gecertificeerde techies, als je slaagt in het béta examen uiteraard!
Toen ik mezelf vorige week wou inschrijven voor dit examen, kwam ik via de VMware website op de Pearson Vue website en daar vond ik geen enkele verwijzing naar het VCA-DT béta examen. Ik heb VMware Education gemaild voor meer informatie, maar tot op heden heb ik daar nog geen reactie op gekregen (de automatische reply niet meegerekend uiteraard).
Vandaag log ik voor de fun of it nog eens aan op de Pearson Vue website en “tada!” – ik kan mezelf registeren voor het VCA411-DT béta examen (want zo heet het examen officieel)! Mijn oorspronkelijke bedoeling was om dat ergens volgende week in te plannen zodat ik rustig de tijd had om alle technische docs nog eens te overlopen, maar volgens de online scheduler van Pearson Vue, is het examen enkel nog deze week in te boeken (althans bij het examencentrum van mijn keuze)!
No balls, no glory zegt men, en dus heb ik mij desalniettemin toch maar geregistreerd. Wie niet waagt, niet wint. Aanstaande woensdagnamiddag is het zo ver, dus als u eventjes uw twee duimen in werking wil stellen tegen dan? Thanks!
En dan ga ik nu in de PDF’s duiken, de exam blueprint doorspitten en de online training nog eens doornemen.
Naar goede gewoonte mag u zich aan updates verwachten.
Update: anderhalf uur nadat ik deze blogpost had geschreven, had ik een mailtje van VMware om te melden dat ik me normaal gezien zou moeten kunnen inschrijven. Klopt. And I did. Thanks.

In navolging van mijn blogpost over LinkedIn en headhunters, wil ik met plezier ook een postje wijden aan de befaamde / beruchte “recommendations” op LinkedIn.
Iedereen die LinkedIn gebruikt, heeft ze al zien passeren en zo niet, wees gerust, vroeg of laat is het zo ver. Collega A schrijft over collega B een superduperdeluxe aanbeveling. Collega B is de beste in zijn vak, uniek en zeldzamer dan een eenhoorn, bevat alle skills die een werkgever zich maar dromen kan én heeft eigenlijk helemaal geen minpunten.
Om het met Eddy Wally zijn woorden te zeggen: “Woooww”, “Geeewelllldigghh”.
Na bovenstaande lofzang over collega B moet je je LinkedIn updates pagina goed in de gaten houden. Binnen de kortste keren, meestal zelfs diezelfde dag of daags nadien, zie je een soortgelijke aanbeveling verschijnen van collega B over collega A. Ah ja, of wat had u gedacht?
Onder het motto: ik was jouw rug, was jij dan de mijne?
Het wordt allemaal nog geestiger als je dan bedenkt dat diezelfde collega A de week voordien nog net iets anders getinte opmerking over collega B zat te verkondigen.
Om het met onze goede vriend Leterme zijn woorden te zeggen: “Wie gelooft die mensen nog?”.
Gelooft er überhaubt iemand iets van die recommendations eigenlijk? Voor mij komen die over zoals de speeches in de kerk, bij een begrafenis. Niks dan lof over de doden… “het was zo nen brave, lieve, vriendelijk, *vul zelf superlatieven in*”.
Zucht. Neen dank u, voor mij geen recommendations. Heb ik er dan geen enkele? Natuurlijk wel, de volle vier om precies te zijn. Gekregen zonder reden welteverstaan. Niets van die praktijken hierboven.
Zijn er HR mensen of managers die dat lezen en dan effectief denken dat ze de grootste vis ooit aan hun virtuele haak aan het slaan zijn? Kan toch niet? En indien wel, dan denk ik dat ze het verdienen van die mensen binnen te halen. Dan komt de waarheid wel aan het licht, op hun eigen kosten ;-).
Persoonlijk denk ik dat je een betere indruk maakt als je vol vertrouwen de contactgegevens van een vorige manager of andere leidinggevende kan doorspelen met de bijhorende boodschap dat men altijd contact mag opnemen met die mensen. Veel geloofwaardiger, ook al kan hier dezelfde tactiek toegepast worden… maar die kans is veel kleiner denk ik.
De enige recommendations die ik schrijf, zijn voor (ex-) collega’s waar ik graag en goed mee samengewerkt heb. En dan nog zonder dat ze er komen achter vragen. Dat spreekt voor zich. De waarde is trouwens veel hoger als je een aanbeveling “zomaar” krijgt vind ik.
En nu allemaal naar uw LinkedIn account, op zoek naar zondaars! Let ook op de data van hun aanbevelingen voor elkaar, gegarandeerd liggen die zéér kort bij elkaar ;-). Oh, en voor ik het vergeet. Vergelijk die aanbevelingen eens met wat deze “Recommendations Generator” kan uitspuwen met enkel een naam, geslacht en bedrijf.
Enjoy the show.
PS: vergeet ook niet te letten op de mooie Nederlands naar Engels vertalingen (Google Translate?) en de vele spellingsfouten in de Engelse versies. Naast die geloofwaardige aanbevelingen, gaan schrijffouten en andere soortgelijken zeker en vast een goede indruk maken bij een toekomstige werkgever ;-).
Tip: als je de taal niet machtig bent, stick to Dutch.

Tienduizendnegenhonderdzevenenvijftig dagen.
Zo oud ben ik vandaag geworden en om heel eerlijk te zijn, ik stond daar niet voor te springen! Voor eeuwig en altijd afscheid genomen van de “2” om de “3” in de plaats te krijgen.

Gelukkig had ik een dagje vakantie om mij over deze gebeurtenis heen te krijgen ;-). Zal ik dan nu beginnen met groot worden? Of is dat pas voor “later”?
In ieder geval: bedankt aan iedereen die sms’jes, tweets, Facebook wall posts, e-cards of authentieke kaartjes opgestuurd heeft!

Postief beginnen: ik ben serieus fan van LinkedIn, beter gekend als de Facebook voor professionele doeleinden. Ik heb mijn huidige job verkregen omdat ze mij gevonden en gecontacteerd hebben via LinkedIn.
Daarnaast vind ik het een interessante tool om in contact te blijven met ex-collega’s – wie zit waar, wie doet wat,… – en is het ook zeer handig als je op zoek bent naar een contactpersoon bij firma X of iemand met skills van product Y. Tot zo ver niets dan lof!

Maar wat mij wel af en toe stoort aan LinkedIn, zijn die headhunters die totaal at random mensen contacteren en lastig vallen met irrelevante voorstellen.

Zo kreeg ik onlangs nog een bericht betreffende een job voor AS400 en mainframe toepassingen. Als iemand 2 minuten de tijd zou nemen om mijn LinkedIn profiel te bekijken, dan zouden ze zien dat mainframe en soortgelijken een serieuze ver-van-mijn-bed-show is.

Ik ben vooral bezig met EMC soft- en hardware, Windows omgevingen en virtualizatie in het bijzonder, meer bepaald VMware. Dààr liggen mijn interesses (en competenties) beste headhunters, en nergens anders. Remember!
Ik vermoed dat die gasten gewoon gans hun netwerk aanvinken en een “mail merge” versturen naar iedereen die ze vastkrijgen. Onder het motto “als ik 1000 man aanschrijf, zal er wel minstens 1 goede tussen zitten” denk ik dan? In ieder geval verdoen ze er mijn tijd mee en vooral ook hun eigen tijd, want ik ben altijd zo beleefd om hen een mailtje terug te sturen met uitleg en informatie waarom hun vacature helemaal niet relevant is voor mijn profiel.
Naïef van mij? Misschien, maar ik hoop stilletjes dat ze de volgende keer meer gericht gaan “hunten” en de volgende kandidaat dan niet diezelfde frustaties doormaakt :-). En eerlijk gezegd, een HR-bedrijf dat op die manier kandidaten zoekt, geeft mij weinig vertrouwen en vooral geen goesting om op hun voorstellen in te gaan.
Bent u een headhunter en leest u mee? Noteer bovenstaande tip in uw notitieboekje in geval u ook meedoet aan bovenstaande praktijken en doe er iets nuttigs mee. Uw klanten gaan meer tevreden zijn, uw potentiële kandidaten ook en op het einde van de dag gaat u zich ook beter voelen. Quality before quantity!
Aan al de andere hunters out there, die zich wel correct informeren alvorens mensen te contacteren – proficiat, goed bezig en doe vooral zo verder!

Data, of beter gezegd, virtuele machines kopiëren van of naar een datastore in je VMware omgeving, kan een tijdsconsumerende taak zijn. Zonder gebruik van third party tools, doe je dit via de VMware Infrastructure Client met behulp van de datastore browser. Op zich werkt dat wel, maar het is nogal aan de trage kant en niet altijd even betrouwbaar.
De mensen van Veeam hebben daar gelukkig een oplossing voor: Veeam Backup and FastSCP. Hun backup oplossing is niet gratis, maar hun FastSCP tooltje is dat wél en dat werkt zeer goed en veel sneller dan de ingebouwde tool van VMware zelf.
Als je nu net als mezelf een x64 OS op je computer hebt staan, dan krijg je een serieus lange foutmelding te zien op het moment dat je een folder met daarin de bestanden van je VM naar een datastore wil kopiëren (met “800700c1” op het einde van de boodschap).
Veeam zegt dat het op te lossen is door een x32 OS te gebruiken omdat hun ondersteuning voor x64 nog experimenteel is, maar ik ga mijn portable niet herinstalleren voor die reden + ik wil eigenlijk helemaal geen x32 OS meer.
Zeer cryptisch allemaal, maar eigenlijk zeer simpel op te lossen! Ofwel kopieer je geen folders, maar losse bestanden, maar dat  is geen optie in mijn geval daar ik een volledig labo wil uploaden van mijn externe schijf naar mijn VMware omgeving en ik heb geen zin om dit file per file te gaan doen (per VM).
Een andere workaround is om niet naar de datastore te browsen in Veeam FastSCP, maar om via de host te gaan en daar dan naar de VMFS volumes te zoeken om dan je copy op dat niveau te doen. Even goed, alleen eventjes zoeken.
Beste oplossing: de workaround van VirtualVCP volgen waardoor Veeam FastSCP gewoon werkt op alle niveaus. De exacte how-to kan je hier terugvinden, maar het komt er in feite op neer dat je een bepaalde SDK van Microsoft moet installeren en dan een commando ingeven in een CMD-venster om deze SDK door Veeam te laten gebruiken.
Vijf minuutjes werk voor veel gebruiksgenot nadien ;-).

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑