Nu op VijfTV: de première van “A Lot Like Love” met Ashton Kutcher (u weet wel, het vriendje van die ex van Bruce Willis, Demi Moore) en de oogstrelende Amanda Peet (kennen we van o.a. The Whole Nine Yards). Een redelijk voorspelbare romantische komedie, maar ik vind het een bangelijke film. Ik heb hem drie jaar geleden in de cinema gezien, er thuis nog van genoten op DVD en ik kijk er nu terug naar op TV. Melig? Of course. Happy ending? Yes sir. Chick Flic… inderdaad, en toch vond ik die film (en vind ik nog altijd trouwens) een erg leuke manier om twee uurtjes van mijn tijd te spenderen.
En de soundtrack is ook volledig mijn ding: Hooverphonic, Eagle Eyed Cherry, Chicago,… ik heb die soundtrack indertijd in de States gekocht, via Amazon, omdat hij hier bij ons niet verkrijgbaar was (ik vraag me af waarom en of hij nu wel al te koop is).
Anyway, als u niet aan het kijken bent, ga eens naar de videotheek (of sprokkel door die verzamelbakken met DVD’s aan 4€). U gaat er geen spijt van hebben (alleen al door Amanda haar verschijning… Rrrrr!).
PS: Amanda speelt mee in de toekomstige X-Files movie…
Day: February 20, 2008
Een gratis tool om al je media bestanden om te zetten naar een ander (of zelfde) formaat en er tegelijkertijd DRM vanaf halen. Handig denk ik dan. Van de maker van het befaamde software dat de beveiliging van DVD’s weg nam. Ik denk wel dat het programma niet lang zal bestaan, daar ik een zwaar vermoeden heb dat grote firma’s die geld verdienen met DRM hier niet mee kunnen lachen (bv. Apple met hun iTunes).
Uhu. Service Pack 2. Dus zoals in niet Service Pack 1. Het allereerste service pack dat gaat uitkomen voor Microsoft’s nieuwste server OS zal Service Pack 2 zijn en niet Service Pack 1. Waarom? Omdat SP1 in feite al ingebouwd is in Windows Server 2008. Huh denk je? Inderdaad, maar eens je begrijpt hoe ze ontwikkelen is het eigenlijk logisch. Windows Server 2008 is eigenlijk gebaseerd op Windows Vista SP1 en aangezien de client en de server zijn SP’s gelijk oplopen, zit SP1 dus al ingebouwd in de server… en dat zie je ook aan het “properties” venster van de finale versie…
Het was dus dik in orde, daar in Vorst Nationaal. Goed op tijd vertrokken (want er kan nog wel eens spits-file zijn voor 20u) zodat we ter plaatse waren om 19u (het concert begon om 20u, allé het voorprogramma toch). Wie Vorst kent, weet dat het daar een serieuze miserie is om parking te vinden, maar na wat zoeken hadden we toch een plekje, een goede vijf straten verder dan de zaal. Domme ik besloot om zijn jas in de auto te laten wegens anders opgescheept zitten en niet willen gebruik maken van de vestiaire, waardoor ik het extreem koud had van en naar de auto! Note to myself: niet meer zo koppig zijn.
Anyway, het voorprogramma vond ik maar niks: teveel lawaai, te weinig herkenbaars. Mijn ding niet. Tegen 21u was alles klaar voor Billy Cogan en de zijnen en vlogen de Smashing Pumpkins er volle bak in. Alle klassiekers zijn de revue gepasseerd, alleen “Disarm” heb ik spijtig genoeg niet mogen horen… Naar het einde toe vond ik het ook iets minder goed, teveel lawaai en show-off naar mijn bescheiden mening, maar het gehele plaatje klopte perfect en was een aangenaam event!
En Billy zijn nieuwe gitariste mag er zijn! Ginger rules!
Recente Comments