Telling stories for a living

Month: September 2007 (Page 1 of 4)

Voila se, ik zit in mijn hotelkamer in Cannes. De vlucht aan boord van een Brussels Airlines Airbus A319 vliegtuig is perfect verlopen: lekkere maaltijd gekregen, vriendelijk personeel en plaats genoeg (had de rij voor mij alleen).
Landen op de luchthaven van Nice is wel een beetje speciaal, want de landingsbaan ligt aan het water, waardoor je tot op de laatste paar meters nog boven water zweeft en het lijkt alsof je het water gaat induiken. Eenmaal aangekomen en de baggage opgehaald, stond er zoals voorzien een vriendelijke hostesse klaar om mij de weg te tonen naar de bus die me naar het hotel in Cannes zou brengen.
Het weer is hier schitterend (20-22 graden, meer moet dat niet zijn voor mij) en het uitzicht is de max. Vanavond is het een welkomstdiner en dan zie ik direct met wie ik de komende vijf dagen mijn tijd ga doorbrengen, om er dan vanaf morgenvroeg in te vliegen.

Dit is mijn laatste bericht vanop Belgische bodem tot eind volgende week. Morgenvroeg vertrek ik richting Cannes. U hoort van mij zodra ik daar een internetconnectie te pakken krijg (lees: op mijn hotelkamer ben). Tot dan.

Halverwege volgende maand komt de “Orange Box” van Half-Life uit waarin de nieuwe episode zal zitten (Episode Two) van hun laatste game, maar ook de eerste aflevering voor degenen die het nooit kochten. Team Fortress 2, de multiplayer variant, krijg je er ook bij, maar wat mij vooral interesseert is Portal, een nieuwe FPS waar je je leven elke keer moet redden door “situaties” op de lossen. Bijvoorbeeld het plafond komt naar beneden alla Indiana Jones films, en er is een ravijn waar je over moet geraken om te ontsnappen. Hoe raak je weg? Zo een puzzels en vele andere moeten dus opgelost worden, een beetje zoals in van die web-games. Verschil is wel dat ze hier de engine van Half Life 2 gebruiken en dat alles er dus schitterend uit ziet. Ik denk dat ik voor die box dus nog eens de centjes ga bovenhalen. De verwachte richtprijs wordt 50€ voor de PC versie en 60€ voor de XBOX360 editie.

Morgenvroeg is het zo ver en vertrek ik voor een mid-week naar het warme en zonnige Cannes, Frankrijk. Ik heb er eerder al eens over geschreven, maar voor degenen die het gemist hebben: ik ga naar de HP Exchange 2007 Academy. Kortgezegd ga ik daar van HP hun nieuwste technologie te zien krijgen (ik denk bijvoorbeeld aan hun nieuwe bladeservers) en van Microsoft hun nieuwste versie van Exchange, de alombekende mailserver van Microsoft. Bij een mailserver hoort natuurlijk ook een mailclient, dus Outlook 2007 zal ook wel uitvoerig besproken worden. Verder verwacht ik mij nog aan een indoctrinatie van Sharepoint en DRP oplossingen, dus het zal zeker boeiend en leerrijk worden.
En natuurlijk ook leuk, want morgenavond is er op het dak van het Hilton hotel waar ik de ganse week zal verblijven, een welkomstfeestje met live band en fingerfood. Ergens in de loop van de week is er ook een bedankingsfeest met casino-night en ik vermoed dat er ook wel met gadgets gegooid zal worden (en dat is altijd fijn nietwaar?).
De VAIO gaat mee richting Cannes, dus jullie mogen hier af en toe een tussentijds verslag verwachten van alles wat ik hoor en zie. Het enige wat mij nog rest, is mijn koffers pakken, wat ik dus nu ga doen.

Heb een nieuwe full-cd ontdekt: Gary Jules – Trading Snakeoil For Wolftickets. Knappe cd van de man die de cover gemaakt heeft van Mad World, origineel van Tears For Fear uit 1983. Zijn versie is bekend geworden doordat de gasten van Microsoft het nummer gebruikt hebben in de reclamecampagne van Gears Of War voor XBOX360. Natuurlijk staat dat nummer ook op de cd, maar de rest is zeker even goed. En die kerel heeft dat dus alles bereikt zonder manager, zonder platenfirma, zonder uitgeverij, … gewoon op eigen houtje. Een echte self-made man dus. Check it. Bekijk ook onderstaande videoclip van het nummer, vooral die mensen die figuren maken zijn bangelijk.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=4N3N1MlvVc4]

Het afscheidsfeeste was leuk gisteren. Zo leuk dat ik pas om 2u thuis gekomen ben. En we waren gestart om 16u! Drank heeft rijkelijk gevloeid, kado’s zijn uitgedeeld en zelfs hier en daar is er een traantje weggepinkt. Ik zal ze ook missen, maar het weerzien zal nu natuurlijk nog plezanter zijn! Succes gasten. And may the force be with you!

Toen ik een jaar of vier geleden mijn eerste stapjes zette in de IT-wereld en aan mijn carrière als IT-er begon, heb ik het geluk gehad om in een team terecht te komen waar men de “rookies” met open armen opnam en hielp het pad te bewandelen.
Over de jaren heen is dat team van toen serieus uitgedund en waren we nog met vier over. Natuurlijk heb je met de ene persoon al meer contact als met de andere, wat normaal is, en was het tot nu toe altijd zo dat de mensen die weggingen niet de mensen waren waar ik het meest mee om ging. Wat zeker niet wil zeggen dat ik er geen goede band mee had.
Morgen (of beter gezegd vandaag, aangezien het al voorbij middernacht is) gaan er van de vier overblijvende gasten, twee ons verlaten. En eerlijk gezegd vind ik dat serieus spijtig. We hebben samen gelachen en gezeverd, maar ook serieus en hard gewerkt soms tot in de late uurtjes. Er heerste altijd een één voor allen, allen voor één mentaliteit, een beetje zoals de ridders van de ronde tafel maar dan in de computer-industrie. Best leuk. Zo een band of brothers zo.
Maar straks komt daar dus een eind aan. Ik weet ook wel dat een telefoontje of een e-mail nooit ver weg is. En ze verhuizen ook niet naar het einde van de wereld. En in deze kleine wereld komen we elkaar in de toekomst zeker terug tegen. En toch eh… toch is het een donker moment. Ik zal die koffie-pauzes en middag-pauzes missen.
Zoals Gorki het zo mooi kan verwoorden in zijn alom bekende klassieker “Mia”: sterren komen, sterren gaan, alleen Elvis blijft bestaan. Hij had gelijk. Het leven is in elk opzicht een constante evolutie en er is altijd een moment dat twee paden elkaar kruisen en misschien wel heel lang parallel blijven doorlopen, maar er is ook altijd een moment dat die twee paden weer uit elkaar gaan om elk hun weg verder te zetten.
Het gaat jullie goed gasten. En bedankt voor alles. En tot ziens.

Ik had er gisteren over geschreven en aangezien belofte schuld maakt, krijgt u vandaag van mij avondlectuur:

Bovenstaande link naar Microsoft legt uit wat de grote verschillen zijn en hoe elke versie de geheugenadressering op zich neemt en wat daarbij telkens de beperkingen zijn.
Onderstaand stukje tekst is een copy / paste uit een document over Citrix waarin beschreven wordt wat de voordelen zijn van een 64-bit OS ten opzichte van een 32-bit OS en beschrijft eigenlijk dat commando waar ik gisteren iets over liet vallen (/PAE).

“In 32-bit Windows, memory is limited to the 32-bit address space, thus limiting the amount of virtual memory that can be directly addressed to 4 GB (232). This 4 GB of addressable memory is divided into two equal parts: 2 GB allocated to processes and 2 GB allocated to the operating system that is used for the kernel memory, system cache, and drivers. The /PAE switch in the Boot.ini file can be enabled to increase the physical memory on the server. This switch allows Windows Server 2003 to take advantage of the Physical Address Extensions (PAE) of x86 processors. Using the /PAE switch can be beneficial in situations where servers are not kernel memory-bound and the published applications use large amounts of memory. The memory enabled with the /PAE switch is allocated to the user space while the kernel is still limited to 2 GB. There is also a small kernel memory cost because the operating system needs to track this additional memory in the form of PTEs. Note that the /PAE switch requires programmers to use the Address Windows Extensions (AWE) application programming interface (API) to take advantage of the memory.”

Bovenstaand stukje is dus zeer interessant wanneer ze voor bepaalde redenen niet wil / kan migreren naar een 64-bit OS (legacy software, support redenen, drivers, …) en toch gebruik wil maken van dat extra geheugen. Opgelet, de applicatie moet wel ondersteuning bieden voor AWE – Address Windows Extensions. Anders gaat de vlieger niet op!

Eigenlijk maak ik niet veel gebruik van plugins voor WordPress op Unexpected.be, althans niets “out of the ordinary”. Natuurlijk gebruik ik Akismet voor SPAM tegen te gaan en heb ik ook wel de YouTube plugin waardoor ik filmpjes kan integreren in de site, maar verder kan ik niet direct iets speciaals bedenken.
Vandaag is daar verandering in gekomen en heb ik er direct twee nieuwe geïnstalleerd:

  • OptimizeDB: een handig tooltje dat de tabellen achter de blogsite gaat opkuisen en dus eigenlijk je site versnelt. Natuurlijk kan je dit allemaal zelf doen als je daar verstand van hebt, maar voor de meeste bloggers is dit geen spek voor hun bek. Deze plugin geeft je eerst de statistieken en hoe sterk hij alles kan optimaliseren. Na een druk op de knop worden de voorgestelde wijzigingen in de praktijk gezet en klaar is kees. Snel en niets aan. Ik neem wel altijd een backup alvorens ik op de knop duw, kwestie van zeker te zijn nietwaar?
  • AdminTiger: deze plugin is niets meer dan een andere GUI (Graphical User Interface, oftewel de grafische schil waarmee je je blog update) voor WordPress. Alles is net iets beter geordend en vanzelfsprekender vind ik zelf. Zeker eens proberen zou ik zeggen, als je het maar niks vindt desactiveer je de plugin terug en klaar is kees.
« Older posts

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑